< Зәбур 80 >
1 «Нилупәрләр» дегән аһаңда; бир гувалиқ; Асаф язған күй: — Қулақ салғайсән, и Исраилниң падичиси, Йүсүпни қой падисидәк беқип йетәклигүчи; И керублар оттурисида Олтарғучи, Нурланғайсән!
For the leader. On shoshannim, eduth. Of Asaph, a psalm. Listen, Shepherd of Israel, who leads Joseph like a flock of sheep; from your throne on the cherubs shine forth
2 Әфраим, Бинямин, Манассәһләрниң алдида қудритиңни қозғиғайсән, Бизләрни қутқузғили кәлгәйсән!
before Ephraim, Manasseh, and Benjamin. Stir up your mighty power, come to our help.
3 И Худа, бизни Өз йениңға қайтурғайсән! Җамалиңниң нурини чачқайсән, шунда биз қутқузулимиз!
God, restore us: show us the light of your face, so we may be saved.
4 И Пәрвәрдигар, самавий қошунларниң Сәрдари болған Худа, Хәлқиңниң дуалириға болған ғәзивиң қачанғичә ялқунлап туриду?
O Lord of hosts, how long is your anger to smoke, despite the prayer of your people?
5 Сән көз яшлирини уларға озуқ орнида қилдиң, Көз яшлирини қача-қачилап уларға ичкүздуң.
You have fed them with bread of tears, you have made them drink tears by the measure.
6 Бизни хошнилиримизға талашқа қойдуң; Дүшмәнлиримиз бизни мәсқирә қилишиду.
The scorn of our neighbors you make us, the laughing-stock of our foes.
7 И самавий қошунларниң Сәрдари болған Худа, Бизни Өз йениңға қайтурғайсән! Җамалиңниң нурини чачқайсән, шунда биз қутқузулимиз!
God of hosts, restore us: show us the light of your face, so we may be saved.
8 Сән Мисирдин бир түп үзүм көчитини елип кәлдиң; Ят әлләрни һайдиветип, орниға уни тиктиң.
A vine out of Egypt you brought; you did drive out the nations, and plant her;
9 Униң алдида йәрни кәң ачтиң; У чоңқур йилтиз тартип, пүтүн зиминға йейилди.
in the ground you did clear she struck root, and she filled all the land.
10 Униң сайиси тағларни қаплиди; Ғоллири қудрәтлик кедир дәрәқлиридәк өсти;
The shade of her covered the mountains, her branches the cedars of God.
11 У шахлирини деңизғичә, Пиләклирини [Әфрат] дәрияси бойлириғичә узартти.
She sent forth her shoots to the sea, and her branches as far as the River.
12 Сән немишкә униң қашалирини бузуп, Мевисини өтүп кетиватқанларниң үзүп елишиға йол қойдуң?
Why have you torn down her fences, and left her to be plucked at by all who pass by,
13 Мана орманлиқтики явайи тоңғузлар уни йериватиду, Даладики һайванатлар униңдин озуқлиниду.
to be gnawed by the boar from the forest, and devoured by the beasts of the field?
14 И самавий қошунларниң Сәрдари болған Худа, Сәндин өтүнимизки, Йенимизға қайтқайсән! Әрштин һалимизға нәзәр салғайсән, Келип бу үзүм телидин хәвәр алғайсән!
O God of hosts, return: look down from heaven and see and visit this vine, and restore her
15 Йәни оң қолуң тиккән бу йилтиздин, Өзүң үчүн мәзмут йетиштүргән бу оғлуңдин хәвәр алғайсән!
the vine which your right hand has planted.
16 Мана у отта көйдүрүлди, Кесиветилди; Йүзүңдики тәнбиһий қаришиңни көрүп улар һалак болмақта;
She is burned with fire and cut down before your stern face they are perishing.
17 Қолуңни оң қолуңдики адәмгә, Йәни Өзүң үчүн мәзмут йетиштүргән Инсан оғлиға қондурғайсән;
Support the one you have chosen, the one you have raised for yourself;
18 Шундақ қилғанда биз Сәндин һәргиз чекинмәймиз; Бизни йеңилиғайсән, шунда биз намиңни чақирип Саңа илтиҗа қилимиз.
then from you we will never draw back. Preserve us, and we will call on your name.
19 И Пәрвәрдигар, самавий қошунларниң Сәрдари болған Худа, Бизни Өз йениңға қайтурғайсән! Җамалиңниң нурини чачқайсән, шунда биз қутқузулимиз!
Lord, God of hosts, restore us: Show us the light of your face, so we may be saved.