Зәбур 80
1 «Нилупәрләр» дегән аһаңда; бир гувалиқ; Асаф язған күй: — Қулақ салғайсән, и Исраилниң падичиси, Йүсүпни қой падисидәк беқип йетәклигүчи; И керублар оттурисида Олтарғучи, Нурланғайсән!
To him that excelleth on Shoshannim Eduth. A Psalme committed to Asaph. Heare, O thou Shepheard of Israel, thou that leadest Ioseph like sheepe: shewe thy brightnes, thou that sittest betweene the Cherubims.
2 Әфраим, Бинямин, Манассәһләрниң алдида қудритиңни қозғиғайсән, Бизләрни қутқузғили кәлгәйсән!
Before Ephraim and Beniamin and Manasseh stirre vp thy strength, and come to helpe vs.
3 И Худа, бизни Өз йениңға қайтурғайсән! Җамалиңниң нурини чачқайсән, шунда биз қутқузулимиз!
Turne vs againe, O God, and cause thy face to shine that we may be saued.
4 И Пәрвәрдигар, самавий қошунларниң Сәрдари болған Худа, Хәлқиңниң дуалириға болған ғәзивиң қачанғичә ялқунлап туриду?
O Lord God of hostes, how long wilt thou be angrie against the prayer of thy people?
5 Сән көз яшлирини уларға озуқ орнида қилдиң, Көз яшлирини қача-қачилап уларға ичкүздуң.
Thou hast fedde them with the bread of teares, and giuen them teares to drinke with great measure.
6 Бизни хошнилиримизға талашқа қойдуң; Дүшмәнлиримиз бизни мәсқирә қилишиду.
Thou hast made vs a strife vnto our neighbours, and our enemies laugh at vs among themselues.
7 И самавий қошунларниң Сәрдари болған Худа, Бизни Өз йениңға қайтурғайсән! Җамалиңниң нурини чачқайсән, шунда биз қутқузулимиз!
Turne vs againe, O God of hostes: cause thy face to shine, and we shalbe saued.
8 Сән Мисирдин бир түп үзүм көчитини елип кәлдиң; Ят әлләрни һайдиветип, орниға уни тиктиң.
Thou hast brought a vine out of Egypt: thou hast cast out the heathen, and planted it.
9 Униң алдида йәрни кәң ачтиң; У чоңқур йилтиз тартип, пүтүн зиминға йейилди.
Thou madest roume for it, and didest cause it to take roote, and it filled the land.
10 Униң сайиси тағларни қаплиди; Ғоллири қудрәтлик кедир дәрәқлиридәк өсти;
The mountaines were couered with the shadowe of it, and the boughes thereof were like the goodly cedars.
11 У шахлирини деңизғичә, Пиләклирини [Әфрат] дәрияси бойлириғичә узартти.
Shee stretched out her branches vnto the Sea, and her boughes vnto the Riuer.
12 Сән немишкә униң қашалирини бузуп, Мевисини өтүп кетиватқанларниң үзүп елишиға йол қойдуң?
Why hast thou then broken downe her hedges, so that all they, which passe by the way, haue plucked her?
13 Мана орманлиқтики явайи тоңғузлар уни йериватиду, Даладики һайванатлар униңдин озуқлиниду.
The wilde bore out of the wood hath destroyed it, and the wilde beastes of the fielde haue eaten it vp.
14 И самавий қошунларниң Сәрдари болған Худа, Сәндин өтүнимизки, Йенимизға қайтқайсән! Әрштин һалимизға нәзәр салғайсән, Келип бу үзүм телидин хәвәр алғайсән!
Returne we beseech thee, O God of hostes: looke downe from heauen and beholde and visite this vine,
15 Йәни оң қолуң тиккән бу йилтиздин, Өзүң үчүн мәзмут йетиштүргән бу оғлуңдин хәвәр алғайсән!
And the vineyard, that thy right hand hath planted, and the young vine, which thou madest strong for thy selfe.
16 Мана у отта көйдүрүлди, Кесиветилди; Йүзүңдики тәнбиһий қаришиңни көрүп улар һалак болмақта;
It is burnt with fire and cut downe: and they perish at the rebuke of thy countenance.
17 Қолуңни оң қолуңдики адәмгә, Йәни Өзүң үчүн мәзмут йетиштүргән Инсан оғлиға қондурғайсән;
Let thine hande be vpon the man of thy right hande, and vpon the sonne of man, whome thou madest strong for thine owne selfe.
18 Шундақ қилғанда биз Сәндин һәргиз чекинмәймиз; Бизни йеңилиғайсән, шунда биз намиңни чақирип Саңа илтиҗа қилимиз.
So will not we goe backe from thee: reuiue thou vs, and we shall call vpon thy Name.
19 И Пәрвәрдигар, самавий қошунларниң Сәрдари болған Худа, Бизни Өз йениңға қайтурғайсән! Җамалиңниң нурини чачқайсән, шунда биз қутқузулимиз!
Turne vs againe, O Lord God of hostes: cause thy face to shine and we shalbe saued.
