< Зәбур 144 >
1 Давут язған күй: — Қоллиримға җәң қилишни, Бармақлиримға урушни үгитидиған, Мениң Қорам Тешим Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун!
A Psalm. Of David. Praise be to the God of my strength, teaching my hands the use of the sword, and my fingers the art of fighting:
2 Мениң өзгәрмәс шәпқитим вә мениң қорғиним, Мениң егиз мунарим вә ниҗаткарим, Мениң қалқиним вә таянғиним, мән Униңдин һимайә тапимән; У Өз хәлқимни қол астимда бойсундурғучидур!
He is my strength, and my Rock; my high tower, and my saviour; my keeper and my hope: he gives me authority over my people.
3 И Пәрвәрдигар, Сән униңдин хәвәр алидикәнсән, адәм дегән зади немә? Униң тоғрилиқ ойлайдикәнсән, инсан балиси дегән немә?
Lord, what is man, that you keep him in mind? or the son of man that you take him into account?
4 Адәм болса бир нәпәстурла, халас; Униң күнлири өтүп кетиватқан бир көләңгидур, халас.
Man is like a breath: his life is like a shade which is quickly gone.
5 И Пәрвәрдигар, асманларни егилдүрүп чүшкәйсән; Тағларға тегип улардин ис-түтәк чиқарғайсән;
Come down, O Lord, from your heavens: at your touch let the mountains give out smoke.
6 Чақмақларни чаққузуп уларни тарқитивәткәйсән; Оқлириңни етип уларни қийқас-сүрәнгә салғайсән;
With your storm-flames send them in flight: send out your arrows for their destruction.
7 Жуқиридин қоллириңни узитип, Мени азат қилғайсән; Мени улуқ сулардин, Яқа жуттикиләрниң чаңгилидин чиқарғайсән.
Put out your hand from on high; make me free, take me safely out of the great waters, and out of the hands of strange men;
8 Уларниң ағзи қуруқ гәп сөзләйду, Оң қоли алдамчи қолдур.
In whose mouths are false words, and whose right hand is a right hand of deceit.
9 И Худа, мән Саңа атап йеңи нахша ейтимән; Онтарға тәңкәш болуп Саңа күйләрни ейтимән.
I will make a new song to you, O God; I will make melody to you on an instrument of ten cords.
10 Сән падишаларға ниҗатлиқ-ғәлибә беғишлайсән; Қулуң Давутни әҗәллик қиличтин қутулдурисән.
It is God who gives salvation to kings; and who kept his servant David from the wounding sword.
11 Мени қутулдурғайсән, ят жуттикиләрниң қолидин азат қилғайсән; Уларниң ағзи қуруқ гәп сөзләйду, Оң қоли алдамчи қолдур.
Make me free, and take me out of the hands of strange men, in whose mouths are false words, and whose right hand is a right hand of deceit.
12 Шундақ қилип оғуллиримиз яшлиғида пухта йетилгән көчәтләргә охшайду, Қизлиримиз ордичә нәқишләнгән түврүкләрдәк болиду;
Our sons are like tall young plants; and our daughters like the shining stones of a king's house;
13 Ашлиқ амбарлиримиз толдурулуп, Түрлүк-түрлүк озуқлар билән тәминләйдиған, Қойлиримиз отлақлиримизда миңлап, түмәнләп қозилайдиған;
Our store-houses are full of all good things; and our sheep give birth to thousands and ten thousands in our fields.
14 Калилиримиз боғаз болидиған; Һеч ким бесип кирмәйдиған, һеч ким [җәңгә] чиқмайдиған; Кочилиримизда һеч җедәл-ғовға болмайдиған;
Our oxen are well weighted down; our cows give birth safely; there is no going out, and there is no cry of sorrow in our open places.
15 Әһвали шундақ болған хәлиқ немидегән бәхитликтур! Худаси Пәрвәрдигар болған хәлиқ бәхитликтур!
Happy is the nation whose ways are so ordered: yes, happy is the nation whose God is the Lord.