< Зәбур 148 >

1 Һәмдусана! Пәрвәрдигарни асманлардин мәдһийиләңлар; Жуқири җайларда Уни мәдһийиләңлар;
Give praise to the Lord. Let the Lord be praised from the heavens: give him praise in the skies.
2 Уни мәдһийиләңлар, барлиқ пәриштилири; Уни мәдһийиләңлар, барлиқ қошунлири!
Give praise to him, all you his angels: give praise to him, all his armies.
3 Уни мәдһийиләңлар, и қуяш һәм ай, Уни мәдһийиләңлар, һәммә парлақ юлтузлар;
Give praise to him, you sun and moon: give praise to him, all you stars of light.
4 Уни мәдһийиләңлар, асманларниң асманлири, Асмандин жуқури җайлашқан сулар!
Give praise to him, you highest heavens, and you waters which are over the heavens.
5 Булар Пәрвәрдигарниң намини мәдһийилисун; Чүнки У буйруған һаман, улар яратилғандур;
Let them give praise to the name of the Lord: for he gave the order, and they were made.
6 У уларни әбәдил-әбәткичә турғузди; Улар үчүн вақти өтмәйдиған бәлгүлимини буйруған.
He has put them in their places for ever; he has given them their limits which may not be broken.
7 Пәрвәрдигарни зиминдин мәдһийиләңлар, Деңиздики барлиқ әҗдиһалар, деңизниң барлиқ тәглири;
Give praise to the Lord from the earth, you great sea-beasts, and deep places:
8 От, мөлдүз, қар, туман, Униң сөзигә әмәл қилидиған җудунлуқ шамал;
Fire and rain of ice, snow and mists; storm-wind, doing his word:
9 Тағлар һәм барлиқ дөңләр, Мевилик дәрәқләр, барлиқ кедир дәрәқлири,
Mountains and all hills; fruit-trees and all trees of the mountains:
10 Явайи һайванлар, барлиқ мал-варанлар, Өмилигүчиләр һәм учар-қанатлар;
Beasts and all cattle; insects and winged birds:
11 Җаһан падишалири вә барлиқ қовмлар, Әмирләр һәм йәр йүзидики барлиқ һаким-сотчилар;
Kings of the earth, and all peoples; rulers and all judges of the earth:
12 Һәм жигитләр һәм қизлар, Бовайлар вә яшлар, —
Young men and virgins; old men and children:
13 Һәммиси Пәрвәрдигарниң намини мәдһийилисун; Чүнки пәқәтла Униң нами алийдур; Униң һәйвити йәр һәм асмандин үстүн туриду.
Let them give glory to the name of the Lord: for his name only is to be praised: his kingdom is over the earth and the heaven.
14 Һәм У Өз хәлқиниң мүңгүзини, Йәни барлиқ муқәддәс бәндилириниң мәдһийисини егиз көтәргүзгән; Улар Исраил балилири, Өзигә йеқин бир хәлиқтур! Һәмдусана!
He has put on high the horn of his people, for the praise of all his saints; even the children of Israel, a people which is near to him. Let the Lord be praised.

< Зәбур 148 >