Зәбур 123

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» И әршләрдә Турғучисән, Саңа бешимни көтирип қараймән;

A Ti, que habitas en los cielos, levanto mis ojos, A Ti que estás entronizado en los cielos.

2 Мана, қуллириңниң көзи өз ғоҗайининиң қоллириға қандақ қариған болса, Дедәкләрниң көзи өз саһибәсиниң қоллириға қандақ қариған болса, Бизниң көзимиз Пәрвәрдигар Худайимизға шундақ қарайду. Та бизгә шәпқәт көрсәткичә қарайду.

Ciertamente como los ojos de los esclavos [Miran] la mano de su amo, Y los ojos de la esclava la mano de su ama, Así nuestros ojos miran a Yavé nuestro ʼElohim, Hasta que tenga misericordia de nosotros.

3 Бизгә шәпқәт көргүзгәйсән, и Пәрвәрдигар, Бизгә шәпқәт көргүзгәйсән; Чүнки биз йәткичә хорлуқ тартқанмиз.

Ten misericordia de nosotros, oh Yavé. Ten compasión de nosotros. Porque estamos saturados de desprecio.

4 Җенимиз ғоҗамларниң мазақлирини, Һакавурларниң хорлуқлирини йәткичә тартқандур.

Saturada está nuestra alma Con la burla de los que están en holgura, Y con el desprecio de los arrogantes.