< Зәбур 121 >
1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Көзлиримни тағлар тәрәпкә көтирип қараймән; Мениң ярдимим қәйәрдин келур?
Cantique de Mahaloth. J'élève mes yeux vers les montagnes, d'où me viendra le secours.
2 Мениң ярдимим Пәрвәрдигардиндур; Асман-зиминни Яратқучидиндур.
Mon secours vient de l'Eternel qui a fait les cieux et la terre.
3 У путуңни һеч тейилдурмайду; Сени сақлиғучи һеч үгдимәйду!
Il ne permettra point que ton pied soit ébranlé; celui qui te garde ne sommeillera point.
4 Мана, қара, Исраилни сақлиғучи һәм үгдимәйду, һәм ухлимайду!
Voilà, celui qui garde Israël ne sommeillera point, et ne s'endormira point.
5 Пәрвәрдигар сениң сақлиғучиңдур; Пәрвәрдигар оң йениңдики сайивәндур.
L'Eternel est celui qui te garde, l'Eternel est ton ombre, il est à ta main droite.
6 Қуяш күндүздә, ай кечидә саңа зәрәр йәткүзмәйду;
Le soleil ne donnera point sur toi, de jour; ni la lune, de nuit.
7 Пәрвәрдигар барлиқ яманлиқтин сени сақлайду; У җениңни сақлайду;
L'Eternel te gardera de tout mal, il gardera ton âme.
8 Пәрвәрдигар чиқишиңни, киришиңни, Буниңдин кейин әбәдил-әбәткичә сақлайду.
L'Eternel gardera ton issue et ton entrée, dès maintenant et à toujours.