Зәбур 119
1 (Аләф) Йолда мукәммәл болғанлар, Пәрвәрдигар Тәврат-қанунида маңидиғанлар бәхитликтур!
Благо онима којима је пут чист, који ходе у закону Господњем.
2 Униң агаһ-гувалирини тутқанлар, Уни чин қәлби билән издигәнләр,
Благо онима који чувају откривења Његова, свим срцем траже Га;
3 Һеч бир һәқсизлиқни қилмиғанлар бәхитликтур! Улар униң йоллирида маңиду.
Који не чине безакоња, ходе путевима Његовим!
4 Көрсәтмилириңгә әстайидил әмәл қилишимиз үчүн, Өзүң уларни бекиткәнсән.
Ти си дао заповести своје, да се чувају добро.
5 Аһ, йоллиримниң йөнилиши бәлгүлимилириңгә әмәл қилишқа бекитилгәй!
Кад би путеви моји били управљени да чувам наредбе Твоје!
6 Шуниң билән барлиқ әмир-пәрманлириңни әтиварлисам, Мән йәргә қарап қалмаймән.
Онда се не бих постидео, пазећи на заповести Твоје;
7 Сениң һәққаний һөкүмлириңни үгинип, Дурус көңүлдин Саңа тәшәккүр ейтимән.
Хвалио бих Те с правим срцем, учећи се праведним законима Твојим.
8 Мән бәлгүлимилириңни чоқум тутимән; Мени пүтүнләй ташливәтмигәйсән!
Чуваћу наредбе Твоје, немој ме оставити сасвим.
9 (Бәт) Яш бир жигит қандақ қилип өз йолини пак туталайду? Сениң сөз-каламиңни аңлап әмәл қилиш биләнла.
Како ће младић очистити пут свој? Владајући се по Твојим речима.
10 Пүтүн қәлбим билән мән Сени издидим; Мени әмирлириңдин адаштурмиғайсән;
Свим срцем својим тражим Тебе, не дај ми да зађем од заповести Твојих.
11 Гуна қилип Саңа қарши чиқмаслиғим үчүн, Сөзүңни көңлүмгә мәһкәм пүкүвалдим.
У срце своје затворио сам реч Твоју, да Ти не грешим.
12 Мубарәкдурсән Пәрвәрдигар, Маңа Өз бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
Благословен си, Господе! Научи ме наредбама својим.
13 Ләвлирим билән мән баян қилимән, Ағзиңдики барлиқ һөкүмлириңни.
Устима својим јављам све судове уста Твојих.
14 Түрлүк байлиқлардин шатланғандәк, Агаһ-гувалиқлириңға әгәшкән йолда шатландим.
На путу откривења Твојих радујем се као за велико богатство.
15 Мән көрсәтмилириң үстидә сеғинип ойлинимән; Излириңға қарап ойлинимән.
О заповестима Твојим размишљам, и пазим на путеве Твоје.
16 Бәлгүлимилириңни хурсәнлик дәп билимән; Сөз-каламиңни унтумаймән.
Наредбама Твојим тешим се, не заборављам речи Твоје.
17 (Гимәл) Қулуңға меһриванлиқни көрсәткәйсән, шуниң билән мән яшаймән, Каламиңға бойсунимән.
Учини милост слузи свом, да бих живео и чувао реч Твоју.
18 Тәврат-қанунуңдин карамәт сирларни көрүшүм үчүн, Көзлиримни ачқайсән!
Отвори очи моје, да бих видео чудеса закона Твог;
19 Мән бу дунияда мусапирмән; Әмирлириңни мәндин йошурмиғайсән.
Гост сам на земљи, немој сакрити од мене заповести своје.
20 Һөкүмлириңгә һәр қачан интизар болуп, Жүригим езилип кетәй дәп қалди.
Изнеможе душа моја желећи без престанка познати судове Твоје.
21 Сән ләнәткә буйрулған тәкәббурларға тәнбиһ берисән, Улар әмирлириңдин адишип кетиду.
Ти си страшан проклетим охолицама, које застрањују од заповести Твојих.
22 Мәндин аһанәт һәм мәсқирини жираққа кәткүзгәйсән; Чүнки агаһ-гувалиқлириңни тутимән.
Одврати од мене руг и срамоту, јер чувам откривења Твоја.
23 Әмирләр олтирип яман гепимни қилишмақта; Сениң қулуң болса бәлгүлимилириң үстидә сеғинип ойлайду.
Седе кнезови и договарају се на мене; а слуга Твој размишља о наредбама Твојим.
24 Сениң агаһ-гувалиқлириң мениң хурсәнлигим, Мениң мәслиһәтчилиримдур.
Откривења су Твоја утеха моја, саветници моји.
25 (Даләт) Мениң җеним тупраққа йепишқан; Сөз-каламиң бойичә мени йеңиландурғайсән.
Душа моја лежи у праху; оживи ме по речи својој.
26 Өз йоллиримни алдиңда очуқ баян қилдим, Сән маңа җавап бәрдиң; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
Казујем путеве своје, и чујеш ме; научи ме наредбама својим.
27 Мени көрсәтмилириңниң йолини чүшинидиған қилғайсән, Андин мән карамәтлириң үстидә сеғинип ойлинимән.
Уразуми ме о путу заповести својих, и размишљаћу о чудесима Твојим.
28 Җеним қайғу билән ерип кетиду; Сөз-каламиң бойичә мени күчләндүргәйсән.
Сузе пролива душа моја од туге, окрепи ме по речи својој.
29 Мәндин алдамчи йолни нери қилғайсән; Шәпқәт қилип маңа Тәврат-қанунуңни беғишлиғайсән;
Пут лажни уклони од мене и закон свој даруј ми.
30 Мән һәқиқәт-садақәт йолини талливалдим; Һөкүмлириңни алдимда қойдум.
Пут истини избрах, законе Твоје тражим.
31 Агаһ-гувалириңни чиң тутимән; Пәрвәрдигар, мени уятқа қалдурмиғайсән.
Прионух за откривења Твоја, Господе; немој ме осрамотити.
32 Сән мениң қәлбимни кәң-азатә қилишиң билән, Әмирлириң йолиға әгишип жүгүримән.
Путем заповести Твојих трчим, јер си раширио срце моје.
33 (Хе) И Пәрвәрдигар, бәлгүлимилириңниң йолини маңа аян қилғайсән; Мән уни ахирғичә тутимән.
Покажи ми, Господе, пут наредаба својих, да га се држим до краја.
34 Мени йорутқайсән, мән Тәврат-қанунуңни тутимән, Шундақла пүтүн қәлбим билән униңға әмәл қилимән.
Уразуми ме, и држаћу се закона Твог, и чувати га свим срцем.
35 Мени әмирлириңниң йолида маңидиған қилғайсән; Чүнки уларни хурсәнлик дәп билимән.
Постави ме на стазу заповести својих, јер ми је она омилела.
36 Мениң қәлбимни шәхсий мәнпәәткә әмәс, Бәлки агаһ-гувалиқлириңға майил қилғайсән.
Привиј срце моје к откривењима својим, а не к лакомству.
37 Көзлиримни сахтини көрүштин яндурғайсән; Мени йолуңда җанландурғайсән;
Одврати очи моје да не гледају ништавила, путем својим оживи ме.
38 Сән қулуңға болған вәдәңни әмәлгә ашурғайсән; Шуниң билән хәқләр Сәндин әйминиду.
Испуни слузи свом реч своју да Те се боји.
39 Мән қорққан шәрмәндиликни нери кәткүзгәйсән; Чүнки Сениң һөкүмлириң әладур.
Уклони руг мој, ког се плашим; јер су судови Твоји благи.
40 Мана, мән көрсәтмилириңгә тәшна болуп кәлдим; Өз һәққанийитиңдә мени җанландурғайсән;
Миле су ми заповести Твоје, правдом својом оживи ме.
41 : (Вав) Вә меһир-муһәббәтлириң йенимға кәлсун, и Пәрвәрдигар; Вәдәң бойичә ниҗатлиғиң йенимға кәлсун;
Нека дође на ме милост Твоја, Господе, помоћ Твоја по речи Твојој.
42 Шунда мәндә мени мәсқирә қилғучиға бәргидәк җавап болиду; Чүнки сөзүңгә тайинимән.
И ја ћу одговорити ономе који ме ружи; јер се уздам у реч Твоју.
43 Вә ағзимдин һәқиқәтниң сөзини елип ташлимиғайсән; Чүнки һөкүмлириңгә үмүт бағлидим;
Немој узети никад од уста мојих речи истине, јер чекам судове Твоје.
44 Шунда мән Сениң Тәврат-қанунуңни һәр қачан тутимән, Бәрһәқ, әбәдил-әбәткичә тутимән;
И чуваћу закон Твој свагда, довека и без престанка.
45 Шунда мән азатиликтә маңимән; Чүнки көрсәтмилириңни издидим.
Ходићу слободно, јер тражим заповести Твоје.
46 Шунда мән падишалар алдида агаһ-гувалиқлириң тоғрилиқ сөзләймән, Бу ишларда мән йәргә қарап қалмаймән.
Говорићу о откривењима Твојим пред царевима, и нећу се стидети.
47 Вә әмирлириңни хурсәнлик дәп билимән, Чүнки уларни сөйүп кәлдим;
Тешићу се заповестима Твојим, које љубим.
48 Мән сөйүп кәлгән әмирлириңгә қоллиримни созуп интилимән, Вә бәлгүлимилириң үстидә сеғинип ойлинимән.
Руке своје пружам к заповестима Твојим, које љубим, и размишљам о наредбама Твојим.
49 (Заин) Сән қулуңға бәргән сөзүңни, Йәни маңа үмүт беғишлиған каламиңни әслигәйсән.
Опомени се речи своје к слузи свом, на коју си ми заповедио да се ослањам.
50 У болса дәрдимгә болған тәсәллидур; Чүнки сөз-вәдәң мени җанландурди.
У невољи мојој теши ме што ме реч Твоја оживљава.
51 Тәкәббурлар әшәддий һақарәтлигини билән, Лекин Тәврат-қанунуңдин һеч чәтнимидим.
Охоли ми се ругају веома; али ја не одступам од закона Твог.
52 Қедимдә бекитилгән һөкүмлириңни ядимға кәлтүрдүм, и Пәрвәрдигар, Шундақ қилип өзүмгә тәсәлли бәрдим.
Памтим судове Твоје од искона, Господе, и тешим се.
53 Тәврат-қанунуңни ташливәткән рәзилләр вәҗидин, Отлуқ ғәзәп мәндә қайнап ташти.
Гнев ме обузима на безбожнике, који остављају закон Твој.
54 Мусапир болуп турған җайимда, Көрсәтмилириң мениң нахшилирим болди.
Наредбе су Твоје песма моја у путничком стану мом.
55 Кечидә, и Пәрвәрдигар, намиңни әсләп жүрдум, Тәврат-қанунуңни тутуп кәлдим.
Ноћу помињем име Твоје, Господе, и чувам закон Твој.
56 Мән буниңға несип болдум, Чүнки мән көрсәтмилириңкә итаәт қилип кәлдим.
То је моје, да чувам заповести Твоје.
57 (Хәт) Өзүң мениң несивәмдурсән, и Пәрвәрдигар; «Сениң сөз-каламиңни тутай» — дедим.
Део мој Ти си, Господе; наумио сам чувати речи Твоје.
58 Мән пүтүн қәлбим билән дидариңға интилип йелиндим; Вәдәң бойичә маңа шапаәт көрсәткәйсән.
Молим Ти се из свега срца, смилуј се на ме по речи својој.
59 Мән йоллириң үстидә ойландим, Аяқлиримни агаһ-гувалиқлириңға қаритип буридим.
Разматрам путеве своје, и обраћам ноге своје к откривењима Твојим.
60 Мән алдиридим, һеч кечикмидим, Сениң әмирлириңгә әмәл қилишқа.
Хитим, и не затежем се чувати заповести Твоје.
61 Рәзилләрниң асарәтлири мени чирмивалғини билән, Мән Тәврат-қанунуңни һеч унтумидим.
Мреже безбожничке опколише ме, али закон Твој не заборављам.
62 Һәққаний һөкүмлириң үчүн, Түн кечидә тәшәккүр ейтқили қопимән.
У по ноћи устајем да Те славим за праведне судове Твоје.
63 Мән Сәндин қорқидиғанларниң, Көрсәтмилириңгә әгәшкәнләрниң һәммисиниң үлпитидурмән.
У заједници сам са свима који се Тебе боје и који чувају заповести Твоје.
64 Җаһан, и Пәрвәрдигар, Сениң өзгәрмәс муһәббитиң билән толди; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
Доброте је Твоје, Господе, пуна сва земља; наредбама својим научи ме.
65 (Тәт) Сөз-каламиң бойичә, и Пәрвәрдигар, Өз қулуңға меһриванлиқни көрситип кәлгәнсән.
Учинио си добро слузи свом, Господе, по речи својој.
66 Маңа убдан пәриқ етишни вә билимни үгәткәйсән; Чүнки мән әмирлириңгә ишәндим.
Доброј мисли и знању научи ме, јер заповестима Твојим верујем.
67 Мән азапқа учраштин бурун йолдин азған, Бирақ һазир сөзүңни тутимән.
Пре страдања свог лутах, а сад чувам реч Твоју.
68 Сән меһривандурсән, меһриванлиқ қилисән, Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
Ти си добар, и добро чиниш; научи ме наредбама својим.
69 Тәкәббурлар маңа қара чаплашти; Бирақ көрсәтмилириңгә пүтүн қәлбим билән итаәт қилимән.
Охоли плету на мене лаж, али се ја свим срцем држим заповести Твојих.
70 Уларниң қәлби туймас болуп кәтти; Бирақ мән болсам Тәврат-қанунуңни хурсәнлик дәп билимән.
Задригло је срце њихово као сало, а ја се тешим законом Твојим.
71 Азапқа учриғиним яхши болди, Шуниң билән бәлгүлимилириңни үгәндим.
Добро ми је што страдам, да се научим наредбама Твојим.
72 Мән үчүн ағзиңдики қанун-тәлим, Миңлиған алтун-күмүч тәңгидин әвзәлдур.
Милији ми је закон уста Твојих него хиљаде злата и сребра.
73 (Йод) Сениң қоллириң мени ясиған, мени мустәһкәмлиди; Мени йорутқайсән, әмирлириңни үгинимән.
Руке Твоје створиле су ме и начиниле ме; уразуми ме, и научићу се заповестима Твојим.
74 Сәндин әйминидиғанлар мени көрүп шатлиниду; Чүнки мән сөз-каламиңға үмүт бағлап кәлдим.
Који се Тебе боје, видеће ме, и радоваће се што се уздам у Твоју реч.
75 И Пәрвәрдигар, Сениң һөкүмлириңниң һәққаний екәнлигини, Вападарлиғиңдин мени азапқа салғиниңни билимән.
Знам да су судови Твоји, Господе, праведни, и по правди ме караш.
76 Аһ, қулуңға бәргән вәдәң бойичә, Өзгәрмәс муһәббитиң тәсәллийим болсун.
Нека буде доброта Твоја утеха моја, као што си рекао слузи свом.
77 Мениң яшишим үчүн, Рәһимдиллиқлириң йенимға кәлсун; Чүнки Тәврат-қанунуң мениң хурсәнлигимдур.
Нека дође к мени милосрђе Твоје, и оживим; јер је закон Твој утеха моја.
78 Тәкәббурлар хиҗаләттә қалсун; Чүнки улар маңа ялғанчилиқ билән тәтүрлүк қилған; Мән болсам, көрсәтмилириң үстидә сеғинип ойлинимән.
Нек се постиде охоли; јер ме без кривице оборише. Ја размишљам о заповестима Твојим.
79 Сәндин әйминидиғанлар мән тәрәпкә бурулуп кәлсун; Агаһ-гувалиқлириңни билгәнләрму шундақ болсун.
Нек се обрате к мени који се Тебе боје, и који знају откривења Твоја.
80 Көңлүм бәлгүлимилириңдә мукәммәл болсун; Шуниң билән йәргә қарап қалмаймән.
Срце моје нека буде савршено у наредбама Твојим, да се не постидим.
81 (Каф) Җеним ниҗатлиғиңға тәлмүрүп һалидин кетәй дәватиду; Мән сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
Чезне душа моја за спасењем Твојим, реч Твоју чекам.
82 Көзүм сөз-вәдәңгә тәлмүрүп түгишәй деди, «Сән қачанму маңа тәсәлли берәрсән» — дәп.
Чезну очи моје за речју Твојом; говорим: Кад ћеш ме утешити?
83 Чүнки мән ислинип қуруп кәткән тулумдәк болдум, Бирақ бәлгүлимилириңни унтумаймән.
Постадох као мех у диму, али Твојих наредаба не заборавих.
84 Қулуңниң күнлири қанчә болиду? Маңа зиянкәшлик қилғанларни қачан җазалайсән?
Колико ће бити дана слуге Твог? Кад ћеш судити онима који ме гоне?
85 Тәкәббурлар маңа ориларни колиған; Бу ишлар Тәвратиңға мухалиптур;
Охоли ископаше ми јаму насупрот закону Твом.
86 Сениң барлиқ әмирлириң ишәшликтур; Улар йолсизлиқ билән мени қистимақта; Маңа ярдәм қилғайсән!
Све су заповести Твоје истина; без кривице ме гоне, помози ми.
87 Улар мени йәр йүзидин йоқатқили қил қалди; Бирақ мән болсам, көрсәтмилириңдин ваз кәчмидим.
Умало ме не убише на земљи, али ја не остављам заповести Твоје.
88 Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени җанландурғайсән, Вә ағзиңдики агаһ-гувалиқлириңни тутимән.
По милости својој оживи ме, и чуваћу откривења уста Твојих.
89 (Ламәд) Мәңгүгә, и Пәрвәрдигар, Сөз-каламиң әршләрдә бекитилгәндур.
Довека је, Господе, реч Твоја утврђена на небесима,
90 Сениң садақитиң дәвирдин-дәвиргичидур; Сән йәр-зиминни муқим бекиткәнсән, у мәвҗут болуп туриду.
Од колена до колена истина Твоја; Ти си поставио земљу, и стоји.
91 Сениң һөкүм-қанунийәтлириң билән булар бүгүнки күндиму туриду; Чүнки барлиқ мәвҗудатлар Сениң хизмитиңдидур.
По Твојој наредби све стоји сад; јер све служи Теби.
92 Сениң Тәврат-қанунуң хурсәнлигим болмиған болса, Азавимда йоқап кетәр едим.
Да није закон Твој био утеха моја, погинуо бих у невољи својој.
93 Мән Сениң көрсәтмилириңни һәргиз унтумаймән; Чүнки мошулар арқилиқ маңа һаятлиқ бәрдиң;
Заповести Твоје нећу заборавити довека, јер ме њима оживљаваш.
94 Мән Сениңкидурмән, мени қутқузғайсән; Чүнки мән көрсәтмилириңни издәп кәлдим.
Ја сам Твој, помози ми, јер тражим заповести Твоје.
95 Рәзилләр мени һалак қилишни күтмәктә; Бирақ мән агаһ-гувалириңни көңлүмдә тутуп ойлаймән.
Безбожници гледају да ме убију; а ја размишљам о Твојим откривењима.
96 Мән һәммә мукәммәлликниң чеки бар дәп билип йәттим; Бирақ Сениң әмир-каламиң чәксиз кәңдур!
Свему савршеном видех крај; али је заповест Твоја веома широка.
97 (Мәм) Аһ, мениң Тәврат-қанунуңға болған муһәббитим нәқәдәр чоңқурдур! Күн бойи у мениң сеғинип ойлайдиғинимдур.
Како љубим закон твој! Сав дан мислим о њему.
98 Әмирлириң һәрдайим мән билән биллә турғачқа, Мени дүшмәнлиримдин дана қилиду;
Заповест Твоја чини ме мудријег од непријатеља мојих; јер је са мном увек.
99 Барлиқ устазлиримдин көп йорутулғанмән, Чүнки агаһ-гувалириң сеғинишимдур.
Разумнији постах од свих учитеља својих; јер размишљам о Твојим откривењима.
100 Мән қерилардин көпрәк чүшинимән, Чүнки көрсәтмилириңгә итаәт қилип кәлдим.
Мудрији сам од стараца; јер заповести Твоје чувам.
101 Сөз-каламиңға әмәл қилишим үчүн, Аяқлиримни һәммә яман йолдин тарттим.
Од сваког злог пута заустављам ноге своје, да бих чувао реч Твоју.
102 Һөкүмлириңдин һеч чиқмидим; Чүнки маңа үгәткән Сән өзүңдурсән.
Од наредаба Твојих не одступам; јер си ме Ти научио.
103 Сөзлириң тилимға шунчә шерин тетийду! Ағзимда һәсәлдин татлиқтур!
Како су слатке језику мом речи Твоје, слађе од меда устима мојим!
104 Көрсәтмилириңдин мән йорутулдум; Шуңа барлиқ сахта йолни өч көримән.
Од заповести Твојих постадох разуман; тога ради мрзим на сваки пут лажни.
105 (Нун) Сөз-каламиң айиғим алдидики чирақ, Йолумға нурдур.
Реч је Твоја жижак нози мојој, и видело стази мојој.
106 Қәсәм ичтим, әмәл қилимәнки, Мән һәққаний һөкүмлириңни тутимән.
Заклех се да ћу чувати наредбе правде Твоје, и извршићу.
107 Зор азап-оқубәтләрни чәктим, и Пәрвәрдигар; Сөз-каламиң бойичә мени җанландурғайсән.
Поништен сам веома, Господе, оживи ме по речи својој.
108 Қобул қилғайсән, и Пәрвәрдигар, ағзимдики халис қурбанлиқларни, Маңа һөкүмлириңни үгәткәйсән.
Нека Ти буде угодна, Господе, добровољна жртва уста мојих, и судовима својим научи ме.
109 Җенимни алиқинимда дайим елип жүримән, Бирақ Тәврат-қанунуңни пәқәт унтумаймән.
Душа је моја у руци мојој непрестано у невољи; али закон Твој не заборављам.
110 Рәзилләр мән үчүн қилтақ қурди; Бирақ көрсәтмилириңдин адашмидим.
Безбожници су ми метнули замку; али од заповести Твојих не застраних.
111 Агаһ-гувалиқлириңни мирас қилип мәңгүгә қобул қилдим; Чүнки улар көңлүмниң шатлиғидур.
Присвојих откривења Твоја зававек; јер су радост срцу мом.
112 Мән көңлүмни бәлгүлимилириңгә мәңгүгә [әмәл қилишқа], Йәни ахирғичә әмәл қилишқа майил қилдим.
Приволео сам срце своје да твори наредбе Твоје навек, до краја.
113 (Самәқ) Ала көңүлләрни өч көрүп кәлдим; Сөйгиним болса, Тәврат-қанунуңдур.
Који преступају закон, ја на њих мрзим, а закон Твој љубим.
114 Сән мениң далда җайим, мениң қалқанимдурсән; Сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
Ти си заклон мој и штит мој; реч Твоју чекам.
115 Мән Худайимниң әмирлиригә әмәл қилишим үчүн, Мәндин нери болуңлар, и рәзиллик қилғучилар!
Идите од мене, безаконици! И чуваћу заповести Бога свог.
116 Яшишим үчүн, Вәдәң бойичә мени йөлигәйсән; Үмүтүмниң алдида мени йәргә қаратмиғайсән.
Укрепи ме по речи својој и бићу жив, и немој ме осрамотити у надању мом.
117 Мени қоллап қувәтлигәйсән, шунда мән аман-есән жүримән; Вә бәлгүлимилириңни һәрдайим қәдирләймән.
Утврди ме, и спашћу се, и размишљаћу о наредбама Твојим без престанка.
118 Бәлгүлимилириңдин азғанларниң һәммисини нәзириңдин сақит қилдиң; Чүнки уларниң алдамчилиғи қуруқтур.
Обараш све који одступају од наредаба Твојих; јер су помисли њихове лаж.
119 Сән йәр йүзидики барлиқ рәзилләрни дашқалдәк шаллап тазилайсән; Шуңа мән агаһ-гувалиқлириңни сөйимән.
Као гар бацаш све безбожнике на земљи; тога ради омилеше ми откривења Твоја.
120 Әтлирим Сениңдин болған әймиништин титрәйду; Һөкүмлириңдин қорқуп жүримән.
Дрхће од страха Твог тело моје, и судова Твојих бојим се.
121 (Айин) Мән дурус һөкүмләрни вә адаләтни жүргүздум; Мени әзгүчиләргә ташлап қоймиғайсән;
Чиним суд и правду, не дај ме онима који ме гоне.
122 Өз қулуң үчүн яхшилиққа капаләт болғайсән; Тәкәббурларға мени әзгүзмигәйсән.
Одбрани слугу свог на добро Његово, да ми не чине силе охоли.
123 Көзүм ниҗатлиғиңға тәшна болуп, Һәм һәққанийитиң тоғрилиқ вәдәңгә тәлмүрүп түгишәй дәп қалди;
Очи моје чезну за спасењем Твојим и за речју правде Твоје.
124 Өзгәрмәс муһәббитиң билән қулуңға муамилә қилғайсән; Бәлгүлимилириңни маңа үгәткәйсән.
Учини слузи свом по милости својој, и наредбама својим научи ме.
125 Мән Сениң қулуңдурмән; Агаһ-гувалиқлириңни билип йетишим үчүн мени йорутқайсән.
Ја сам слуга Твој; уразуми ме, и познаћу откривења Твоја.
126 Пәрвәрдигар һәрикәткә келиш вақти кәлди! Чүнки улар Тәврат-қанунуңни бекар қиливетиду.
Време је да Господ ради; оборише закон Твој.
127 Шу сәвәптин әмирлириңни алтундин артуқ сөйимән, Сап алтундин артуқ сөйимән;
Тога ради љубим заповести Твоје већма него злато и драго камење.
128 Шуңа һәммә ишларни башқуридиған барлиқ көрсәтмилириңни тоғра дәп билимән; Барлиқ сахта йолни өч көримән.
Тога ради заповести Твоје држим да су верне, на сваки пут лажни мрзим.
129 (Пе) Агаһ-гувалиқлириң карамәттур; Шуңа җеним уларға әгишиду.
Дивна су откривења Твоја; зато их чува душа моја.
130 Сөзлириңниң йешими нур елип келиду; Наданларниму йорутиду.
Речи Твоје кад се јаве, просветљују и уразумљују просте.
131 Ағзимни ечип һасирап кәттим, Чүнки әмирлириңгә тәшна болуп кәлдим.
Отварам уста своја да одахнем, јер сам жедан заповести Твојих.
132 Намиңни сөйгәнләргә болған адитиң бойичә, Җамалиңни мән тәрәпкә қаритип шәпқәт көрсәткәйсән.
Погледај на ме и смилуј се на ме, као што радиш с онима који љубе име Твоје.
133 Қәдәмлиримни сөзүң билән тоғрилиғайсән; Үстүмгә һеч қәбиһликни һөкүм сүргүзмигәйсән.
Утврди стопе моје у речи својој, и не дај никаквом безакоњу да овлада мном.
134 Мени инсанниң зулумидин қутулдурғайсән, Шуниң билән Сениң көрсәтмилириңгә итаәт қилимән.
Избави ме од насиља људског, и чуваћу заповести Твоје.
135 Җамалиңниң нурини қулуңниң үстигә чачтурғайсән; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
Светлошћу лица свог обасјај слугу свог, и научи ме наредбама својим.
136 Көзлиримдин яш ериқлири ақиду, Чүнки инсанлар Тәврат-қанунуңға бойсунмайду.
Очи моје лију потоке, зато што не чувају закон Твој.
137 (Тсадә) Һәққанийдурсән, и Пәрвәрдигар; Һөкүмлириң тоғридур.
Праведан си, Господе, и прави су судови Твоји.
138 Сән агаһ-гувалиқлириңни һәққанийлиқта буйруған; Улар толиму ишәшликтур!
Јавио си правду у откривењима својим, и истину целу.
139 Отлуқ муһәббитим өзүмни йоқитиду, Чүнки мени хар қилғучилар сөзлириңгә писәнт қилмайду.
Ревност моја једе ме, зато што моји непријатељи заборавише речи Твоје.
140 Сөзүң толуқ синап испатланғандур; Шуңа қулуң уни сөйиду.
Реч је Твоја веома чиста, и слуга је Твој веома љуби.
141 Мән териқтәктурмән, кәмситилгәнмән, Бирақ көрсәтмилириңни унтумаймән.
Ја сам мален и поништен, али заповести Твоје не заборављам.
142 Сениң һәққанийитиң әбәдий бир һәққанийәттур, Тәврат-қанунуң һәқиқәттур.
Правда је Твоја правда вечна, и закон Твој истина.
143 Пешкәллик вә азап маңа чирмишивалди; Бирақ әмирлириң мениң хурсәнликлиримдур.
Туга и невоља нађе ме, заповести су Твоје утеха моја.
144 Сениң агаһ-гувалиқлириңниң һәққанийлиғи әбәдийдур; Яшиғин дәп, мени йорутқайсән.
Вечна је правда у откривењима Твојим; уразуми ме, и бићу жив.
145 (Коф) Мән пүтүн қәлбим билән Саңа нида қилдим, и Пәрвәрдигар; Маңа җавап бәргәйсән; Мән бәлгүлимилириңни тутимән.
Вичем из свега срца: Услиши ме, Господе; сачуваћу наредбе Твоје.
146 Мән Саңа нида қилимән; Мени қутқузғайсән; агаһ-гувалиқлириңға әгишимән.
Призивам Те, помози ми; држаћу се откривења Твојих.
147 Мән таң атмай орнумдин туруп пәряд көтиримән; Сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
Претечем свануће, и вичем; реч Твоју чекам.
148 Вәдилириң үстидә сеғинип ойлиниш үчүн, Түндики җесәкләр алмашмай туруп көзүм ечилиду.
Претечу очи моје јутарњу стражу, да бих размишљао о речи Твојој.
149 Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә авазимни аңлиғайсән; И Пәрвәрдигар, һөкүмлириң бойичә мени җанландурғайсән.
Чуј глас мој по милости својој, Господе; по суду свом оживи ме.
150 Қәбиһ нийәткә әгәшкәнләр маңа йеқинлашти, Улар Тәврат-қанунуңдин жирақтур.
Прикучују се који љубе безакоње; удаљили су се од закона Твог.
151 И Пәрвәрдигар, Сән маңа йеқин турисән; Барлиқ әмирлириң һәқиқәттур.
Ти си близу, Господе, и све су заповести Твоје истина.
152 Узундин бери агаһ-гувалиқлириңдин үгәндимки, Уларни мәңгүгә инавәтлик қилғансән.
Одавна знам за откривења Твоја, да си их поставио зававек.
153 (Рәш) Мениң хар болғинимни көргәйсән, мени қутулдурғайсән; Чүнки Тәврат-қанунуңни унтумидим.
Погледај невољу моју, и избави ме, јер не заборављам закон Твој.
154 Мениң дәвайимни сориғайсән, һәмҗәмәт болуп мени қутқузғайсән; Вәдәң бойичә мени җанландурғайсән.
Прими се ствари моје, и одбрани ме; по речи својој оживи ме.
155 Ниҗатлиқ рәзилләрдин жирақтур; Чүнки улар бәлгүлимилириңни издимәйду.
Далеко је од безбожника спасење, јер се не држе наредаба Твојих.
156 Рәһимдиллиқлириң көптур, и Пәрвәрдигар; Һөкүмлириң бойичә мени җанландурғайсән.
Милосрђе је Твоје, Господе, велико; по правом суду свом оживи ме.
157 Маңа зиянкәшлик қилғучилар һәм мени хар қилғучилар көптур; Бирақ агаһ-гувалиқлириңдин һеч чәтнимидим.
Много је противника мојих и непријатеља мојих; али ја не одступам од откривења Твојих.
158 Мән асийлиқ қилғучиларға қарап йиргәндим, Чүнки улар сөзүңни тутмайду.
Видим одметнике, и мрско ми је; јер не чувају речи Твоје.
159 Сениң көрсәтмилириңни шунчә сөйгәнлигимни көргәйсән; Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени җанландурғайсән, и Пәрвәрдигар.
Гледај, како љубим заповести Твоје, Господе, по милости својој оживи ме.
160 Сөз-каламиңни муҗәссәмлигәндә андин һәқиқәт болур; Сениң һәр бир адил һөкүмүң әбәдийдур.
Основа је речи Твоје истина, и вечан је сваки суд правде Твоје.
161 (Шийн) Әмирләр бекардин-бекар маңа зиянкәшлик қилиду; Бирақ жүригим каламиң алдидила титрәйду.
Кнезови ме гоне низашта, али се срце моје боји речи Твоје.
162 Бириси зор олҗа тапқандәк, Вәдәңдин хошаллинимән.
Радујем се речи Твојој као онај који задобије велик плен.
163 Сахтилиқтин нәпрәтлинип жиркинимән; Сөйгиним Тәврат-қанунуңдур.
Мрзим на лаж и гадим се на њу, љубим закон Твој.
164 Һәққаний һөкүмлириң түпәйлидин, Күндә йәттә қетим Сени мәдһийиләймән.
Седам пута на дан хвалим Те за судове правде Твоје.
165 Тәвратиңни сөйгәнләрниң зор хатирҗәмлиги бар; Һеч нәрсә уларни путлалмас.
Велик мир имају они који љубе закон Твој, и у њих нема спотицања.
166 Мән ниҗатлиғиңға үмүт бағлап күттүм, и Пәрвәрдигар, Әмирлириңгә әмәл қилип.
Чекам спасење Твоје, Господе, и заповести Твоје извршујем.
167 Җеним агаһ-гувалиқлириңға әгишиду, Уларни интайин сөйимән.
Душа моја чува откривења Твоја, и ја их љубим веома.
168 Барлиқ йоллирим алдиңда болғач, Көрсәтмилириң һәм агаһ-гувалиқлириңға әгишимән.
Чувам заповести Твоје и откривења; јер су сви путеви моји пред Тобом.
169 (Тав) Мениң пәрядим алдиңға йеқин кәлсун, и Пәрвәрдигар; Каламиң бойичә мени йорутқайсән.
Нека изађе тужњава моја преда Те, Господе! По речи својој уразуми ме.
170 Йелинишим алдиңға кәлсун; Вәдәң бойичә мени қутулдурғайсән.
Нека дође мољење моје преда Те! По речи својој избави ме.
171 Маңа бәлгүлимилириңни үгитишиң үчүн, Ләвлиримдин мәдһийиләр урғуп чиқиду.
Уста ће моја певати хвалу, кад ме научиш наредбама својим.
172 Тилим сөзүңни күйләп нахша ейтиду, Чүнки әмирлириңниң һәммиси һәққанийдур.
Језик ће мој казивати реч Твоју, јер су све заповести Твоје праведне.
173 Қолуң маңа ярдәмгә тәйяр болсун; Чүнки мән көрсәтмилириңни талливалдим.
Нека ми буде рука Твоја у помоћи; јер ми омилеше заповести Твоје;
174 Мән ниҗатлиғиңға тәлмүрүп тәшна болуп кәлдим, и Пәрвәрдигар; Сениң Тәвратиң мениң хурсәнлигимдур.
Жедан сам спасења Твог, Господе, и закон је Твој утеха моја.
175 Җеним яшисун, у Сени мәдһийиләйду, Сениң һөкүмлириң маңа ярдәм қилсун.
Нека живи душа моја и Тебе хвали, и судови Твоји нека ми помогну.
176 Мән йолдин адашқан қойдәк тәмтирәп қалдим; Қулуңни издигәйсән; Чүнки әмирлириңни унтуп қалғиним йоқ.
Зађох као овца изгубљена: тражи слугу свог; јер заповести Твоје не заборавих.
