< Зәбур 111 >

1 Һәмдусана! Көңли дурусларниң мәшрипидә, Һәм җамаәттә туруп, Пәрвәрдигарға пүтүн қәлбим билән тәшәккүр ейтимән.
Halleluja! jeg takker Herren af hele mit hjerte i oprigtiges kreds og i menighed!
2 Пәрвәрдигарниң ясиғанлири улуқдур; Булардин хурсән болғанлар издинип уларни сүрүштүрмәктә.
Store er Herrens gerninger, gennemtænkte til bunds.
3 Униң әҗри шәрәп вә һәйвәттур, Униң һәққанийлиғи мәңгүгә туриду.
Hans værk er højhed og herlighed, hans retfærd bliver til evig tid.
4 У Өз мөҗизилирини яд әткүзиду; Пәрвәрдигар муһәббәтлик һәм рәһимдилликтур.
Han har sørget for, at hans undere mindes, nådig og barmhjertig er Herren.
5 У Өзидин әйминидиғанларни аш билән тәминләйду; Өз әһдисини һемишә яд етиду.
Dem, der frygter ham, giver han føde, han kommer for evigt sin pagt i hu.
6 У әмәллиридики қудритини Өз хәлқигә көрситип, Башқа әлләрниң мирас-зиминини уларға тәқдим қилди.
Han viste sit folk sine vældige gerninger, da han gav dem folkenes eje.
7 Униң қоли қилғанлири һәқиқәт-садақәт вә адиллиқтур; Униң барлиқ көрсәтмилири ишәшликтур.
Hans hænders værk er sandhed og ret, man kan lide på alle hans bud;
8 Булар әбәдил-әбәткичә инавәтликтур; Һәқиқәттә һәм дуруслуқта чиқирилғандур.
de står i al evighed fast, udført i sandhed og retsind.
9 У Өз хәлқигә ниҗатлиқ әвәтти; Өз әһдисини әмир қилип мәңгүгә бекитти; Муқәддәс һәм сүрлүктур Униң нами.
Han sendte sit folk udløsning, stifted sin pagt for evigt. Helligt og frygteligt er hans navn.
10 Пәрвәрдигардин қорқуш даналиқниң башлинишидур; Униң һөкүмлирини тутқанларниң һәммиси йорутулған адәмләрдур; Униң мәдһийиси мәңгү туриду.
Herrens frygt er visdoms begyndelse; forstandig er hver, som øver den. Evigt varer hans pris!

< Зәбур 111 >