< Зәбур 107 >

1 Аһ, Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити!
Hvalite Jahvu jer je dobar, jer je dovijeka ljubav njegova!
2 Пәрвәрдигар яв қолидин қутқузғанлар, У һәмҗәмәт болуп қутқузған хәлқи буни давамлиқ баян қилсун —
Tako nek' reknu svi otkupljenici koje Jahve otkupi iz ruke dušmanske
3 Йәни У шәриқ билән ғәриптин, шимал билән җәнуптин, Һәр қайси жутлардин жиғивелинғанлар буни ейтсун!
i koje skupi iz svih zemalja, s istoka i sa zapada, sa sjevera i s juga.
4 Улар чөл-баяванни кезип пинһан йолда адашти, Адәм маканлашқан һеч бир шәһәрни тапалмастин.
Lutahu pustinjom, u samoći pustoj, puta ne nalazeć' do naseljena grada.
5 Ач һәмдә уссуз болуп, Җени чиқай дәп қалди.
Gladni su bili, žeđu izmoreni, duša je klonula u njima.
6 Андин Пәрвәрдигарға пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi, i on ih istrže iz svih nevolja.
7 Маканлашқидәк шәһәргә йәткичә, У уларни түз йолда башлиди.
Pravim ih putem pÓovede da stignu ka gradu naseljenu.
8 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
9 Чүнки У чаңқиған көңүлни қандурди, Ач қалған җанни есил немәтләр билән толдурди.
Jer gladnu dušu on nasiti, dušu izgladnjelu on napuni dobrima.
10 Зүлмәттә, өлүм көләңгисидә яшиғанлар, Төмүр кишән селинип, азап чәккәнләрни болса,
U mraku sjeđahu i u tmini, sputani bijedom i gvožđima,
11 (Чүнки улар Тәңриниң әмирлиригә қаршилиқ қилди, Һәммидин Алий Болғучиниң несиһәтини кәмситти)
jer su prkosili besjedama Božjim i prezreli naum Svevišnjega.
12 — У уларни җапа-мушәққәт тартқузуп кәмтәр қилди, Улар путлишип жиқилди, уларға ярдәмгә бирисиму йоқ еди.
Srce im stoga skrši patnjama: posrtahu, a ne bješe nikog da im pomogne.
13 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
14 Уларни зулмәт һәм өлүм сайисидин чиқирип, Уларниң зәнҗир-асарәтлирини сундуруп ташлиди.
Izvede ih iz tmina i mraka, raskide okove njihove.
15 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
16 Мана У мис дәрвазиларни парә-парә қилип, Төмүр тақақларни кесип ташлиди.
Jer razbi vrata mjedena i gvozdene polomi zasune.
17 Һамақәтләр өз итаәтсизлик йоллиридин, Қәбиһликлиридин азапларға учрайду;
Zbog svojih bezakonja bolovahu oni, ispaštajuć' svoje opačine:
18 Көңлидә һәр хил озуқ-түлүктин бизар болуп, Өлүм дәрвазилириға йеқинлишиду.
svako se jelo gadilo duši njihovoj, do vrata smrti oni dođoše.
19 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
20 У сөз-каламини әвәтип, уларни сақайтиду, Уларни заваллиқлиридин қутқузиду.
Riječ svoju posla da ih ozdravi i život im spasi od jame grobne.
21 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Адәм балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
22 Қурбанлиқ сүпитидә тәшәккүрләр ейтсун, Униң қилғанлирини тәнтәнилик нахшилар билән баян қилсун!
Nek' prinose žrtve zahvalnice i kličući nek' djela njegova kazuju!
23 Кемиләрдә деңизға чүшүп қатниғучилар, Улуқ суларда тирикчилик қилғучилар,
Oni koji lađama zaploviše morem da po vodama silnim trguju:
24 Булар Пәрвәрдигарниң ишлириға гувачидур, Чоңқур океанда көрсәткән карамәтләрни көргүчидур.
oni vidješe djela Jahvina, čudesa njegova na pučini.
25 Чүнки У бир сөз биләнла шиддәтлик шамални чиқирип, Долқунлирини өркәшлитиду;
On reče i olujni se vjetar uzvitla što u visinu diže valove mora.
26 Кемичиләр асман-пәләк өрләйду, Суларниң тәһтилиригә чүшиду, Дәһшәттин уларниң җени ерип кетиду.
Do neba se dizahu, u bezdan se spuštahu, u nevolji duša im ginula.
27 Улар мәс адәмдәк әләң-сәләң ирғаңлайду, Һәр қандақ әқил-чариси түгәйду;
Teturahu i posrtahu kao pijani, sva ih je mudrost izdala.
28 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
29 У боранни тиничлитиду, Су долқунлириму җим болиду.
Smiri oluju u tih povjetarac, valovi morski umukoše.
30 Шуниң билән улар течлиғидин шатлиниду; У уларни тәшна болған арамгаһиға йетәкләп бариду.
Obradovaše se tišini, u željenu luku on ih povede.
31 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
32 Улар хәлиқниң җамаитидиму Уни улуқлисун, Ақсақаллар мәҗлисидә Уни мәдһийилисун.
Neka ga uzvisuju u narodnom zboru, neka ga hvale u vijeću staraca!
33 У дәрияларни чөлгә, Булақларни қақаслиққа айландуриду.
On pretvori rijeke u pustinju, a izvore vodene u žednu zemlju;
34 Аһалисиниң яманлиғи түпәйлидин, Һосуллуқ йәрни шорлуқ қилиду.
plodonosnu zemlju u slanu pustaru zbog zloće žitelja njezinih.
35 У йәнә чөл-баяванни көлгә, Чаңқақ йәрни булақларға айландуриду;
On obrati pustinju u jezero, a zemlju suhu u vodene izvore
36 Ачларни шу йәргә җайлаштуруп, Улар олтирақлашқан бир шәһәрни бәрпа қилиду;
i naseli ondje izgladnjele te podigoše grad gdje će živjeti.
37 Улар етизларни һайдап-терип, үзүмзарларни бәрпа қилиду; Булар һосул-мәһсулатни мол бериду.
Zasijaše njive, posadiše vinograde što im doniješe obilnu ljetinu.
38 У уларға бәрикәт бериду, Шуниң билән уларниң сани хеләла ешип бариду, У уларниң мал-варанлирини һеч азайтмайду.
I on ih blagoslovi te se namnožiše silno i stada im se ne smanjiše.
39 Улар йәнә җәбир-зулум, бала-қаза һәм дәрд-әләмгә йолуғуп, Сани азийип, пүкүлиду.
Prorijeđeni bjehu i prezreni pod teretom patnja i nevolja.
40 У есилзадиләр үстигә кәмситишлирини төкиду, Йолсиз дәшт-сәһрада уларни сәргәрдан қилиду;
Onaj što izlijeva prezir na knezove pusti ih da po bespuću pustom lutaju.
41 Лекин мискин адәмни җәбир-зулумдин жуқури көтирип сақлайду, Униң аилә-тавабатини қой падисидәк көп қилиду.
Iz nevolje pÓodiže ubogog i obitelji k'o stada ÓumnožÄi.
42 Буни көңли дуруслар көрүп шатлиниду; Пасиқларниң ағзи етилиду.
Videć' to, čestiti neka se raduju, a zloća neka sebi usta začepi!
43 Кимки дана болса, буларни байқисун, Пәрвәрдигарниң меһри-шәпқәтлирини чүшәнсун!
Tko je mudar nek' o svemu tom razmišlja i nek' uvidi dobrotu Jahvinu!

< Зәбур 107 >