< Зәбур 103 >

1 Давут язған күй: — Пәрвәрдигарға тәшәккүр қайтур, и җеним; И пүтүн вуҗудум, Униң муқәддәс намиға тәшәккүр қайтур!
Bless, O my soul, Yahweh, —And all that is within me, his holy Name;
2 Пәрвәрдигарға тәшәккүр қайтур, и җеним, Унтума униң барлиқ меһримбанлиқ-бәрикәтлирини;
Bless, O my soul, Yahweh, And forget not all his dealings: —
3 У пүткүл қәбиһликлириңни кәчүриду, Барлиқ кесәллириңгә дава қилиду;
Who forgiveth all thine iniquity, Who healeth all thy diseases;
4 Һаятиңни һаңдин һөрлүккә қутқузиду, Бешиңға меһир-муһәббәт һәм рәһимдиллиқларни таҗ қилип кийгүзиду.
Who redeemeth, from destruction, thy life, Who crowneth thee, with lovingkindness and compassion:
5 Көңлүңни назу-немәтләр билән қандуриду; Яшлиғиң бүркүтниңкидәк йеңилиниду.
Who satisfieth, with good, thine age, Thy youth, reneweth itself like an eagle.
6 Пәрвәрдигар барлиқ езилгәнләр үчүн һәққанийлиқ һәм адаләтни жүргүзиду;
Yahweh is one, who executeth righteousness, Yea vindication for all the oppressed.
7 У Өз йоллирини Мусаға, Қилғанлирини Исраилларға намайән қилған.
Who made known his ways unto Moses, unto the sons of Israel, his doings.
8 Пәрвәрдигар рәһимдил вә шәпқәтликтур, У асанлиқчә аччиқланмайду, Униң меһир-муһәббити тешип туриду.
Compassionate and gracious, is Yahweh, —Slow to anger and abundant in lovingkindness.
9 У узунғичә әйипләвәрмәйду, Яки та мәңгүгә ғәзивидә туривәрмәйду.
Not perpetually, will he contend, Nor age-abidingly, retain anger;
10 У бизгә гуналиримизға қарита муамилидә болған әмәс, Бизгә қәбиһликлиримизгә қарита тегишлигини яндурған әмәс.
Not according to our sins, hath he dealt with us, Nor according to our iniquities, hath he treated us.
11 Асман йәрдин қанчилик егиз болса, Униңдин қорқидиғанларға болған муһәббитиму шунчилик зордүр.
For, as the heavens are exalted over the earth, His lovingkindness hath prevailed over them who revere him;
12 Шәриқ ғәриптин қанчилик жирақта болса, Биздики асийлиқларниму шунчә жирақлаштурди.
As far as East from West, Hath he put far from us, our transgressions;
13 Ата балилириға қандақ көйүнгән болса, Пәрвәрдигарму Өзидин қорқидиғанларға шундақ меһривандур.
Like the compassion of a father for his children, Is, the compassion of Yahweh, for them who revere him;
14 Чүнки У Өзи бизниң җисмимизни билиду, Тупрақтин екәнлигимизни У есигә алиду.
For, he, knoweth how we are formed, He is mindful that, dust, we are.
15 Инсан болса — униң күнлири от-чөпкә охшайду, Даладики гүлдәк үнүп чиқип чечәкләйду;
As for man, like grass, are his days, Like the blossom of the field, so, doth he blossom;
16 Униң үстидин шамал учуп өтиду, У йоқ болиду, әслий маканиму уни қайта тонумайду.
For, a wind, hath passed over it, and it is gone, And its own place is acquainted with it no more.
17 Лекин Өзидин қорқидиғанларға, Өз әһдисигә вапа қилғанларға, Көрсәтмилирини орунлаш үчүн уларни есидә тутқанларға, Пәрвәрдигарниң меһир-муһәббити әзәлдин әбәткичә, Һәққанийити әвлаттин әвлатлиригичидур.
But, the lovingkindness of Yahweh, is from one age even to another, Upon them who revere him, And his righteousness, to children’s children: —
To such as keep his covenant, And remember his precepts, to do them.
19 Пәрвәрдигар тәхтини әрштә қурған, Униң сәлтәнити һәмминиң үстидин һөкүм сүриду;
Yahweh, in the heavens, hath established his throne, And, his kingdom, over all, hath dominion.
20 И сөзигә қулақ салғучи, Каламини иҗра қилғучи, қудрити зор болған Униң пәриштилири, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар!
Bless Yahweh, ye messengers of his, —Heroes of vigour, doing his word, To hearken [again] to the voice of his word;
21 И силәр, Униң барлиқ қошунлири, Ирадисини ада қилғучи хизмәткарлири, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар!
Bless Yahweh, all ye his hosts, Attendants of his, doing his pleasure;
22 И, Униң барлиқ ясиғанлири, Һөкүмранлиғи астидики барлиқ җайларда Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар! И мениң җеним, Пәрвәрдигарға тәшәккүр қайтур!
Bless Yahweh, all ye his works, In all places of his dominion, Bless, O my soul, Yahweh.

< Зәбур 103 >