Пәнд-несиһәтләр 26
1 Язда қар йеғиш, Орма вақтида ямғур йеғиш қамлашмиғандәк, Иззәт-һөрмәт ахмаққа лайиқ әмәстур.
Као снег у лето и дажд о жетви, тако не доликује безумноме част.
2 Ләйләп учуп жүргән қучқачтәк, Учқан қарлиғач йәргә қонмиғандәк, Сәвәпсиз қарғиш кишигә зиян кәлтүрәлмәс.
Као врабац кад прхне и ласта кад одлети, тако клетва незаслужена неће доћи.
3 Атқа қамча, ешәккә нохта лазим болғинидәк, Ахмақниң дүмбисигә таяқ лайиқтур.
Бич коњу, узда магарцу, а батина безумницима на леђа.
4 Ахмақниң әхмиқанә гепи бойичә униңға җавап бәрмигин, Җавап бәрсәң өзүң униңға охшап қелишиң мүмкин.
Не одговарај безумнику по безумљу његовом, да не будеш и ти као он.
5 Ахмақниң әхмиқанә гепи бойичә униңға җавап бәргин, Җавап бәрмисәң у өзиниң ахмақлиғини әқиллиқ дәп чағлар.
Одговори безумнику према безумљу његовом, да не мисли да је мудар.
6 Өз путини кесивәткәндәк, Өз бешиға зулмәт тилигәндәк, Ахмақтин хәвәр йоллашму шундақ бир иштур.
Ко шаље безумника да му шта сврши, он одсеца себи ноге и пије неправду.
7 Токурниң карға кәлмигән путлиридәк, Ахмақниң ағзиға селинған пәнд-несиһәтму бекар болур.
Како хроми храмље ногама својим, таква је беседа у устима безумних.
8 Салғиға ташни бағлап атқандәк, Ахмаққа һөрмәт билдүрүшму әхмиқанә иштур.
Као да баца драги камен у гомилу камења, тако ради ко чини част безумноме.
9 Ахмақниң ағзиға селинған пәнд-несиһәт, Мәсниң қолиға санҗилған тикәндәктур.
Као трн кад дође у руку пијаноме, таква је беседа у устима безумних.
10 Өз йеқинлирини қарисиға зәхимләндүргән оқячидәк, Ахмақни яки удул кәлгән адәмни яллап ишләткән ғоҗайинму охшашла зәхимләндүргүчидур.
Много муке задаје свима ко плаћа безумнику и ко плаћа преступницима.
11 Ишт айлинип келип өз қусуғини ялиғандәк, Ахмақ ахмақлиғини қайтилар.
Као што се пас повраћа на своју бљувотину, тако безумник понавља своје безумље.
12 Өзини дана чағлап мәмнун болған кишини көрдүңму? Униңға үмүт бағлимақтин ахмаққа үмүт бағлимақ әвзәлдур.
Јеси ли видео човека који мисли да је мудар? Више има надања од безумнога него од њега.
13 Һорун адәм: — «Ташқирида дәһшәтлик бир шир туриду, Кочида бир шир жүриду!» — дәп [өйдин чиқмас].
Лењивац говори: Љути је лав на путу, лав је на улицама.
14 Өз муҗуқида ечилип-йепилип турған ишиккә охшаш, Һорун кариватта йетип у яқ-бу яққа өрүлмәктә.
Као што се врата обрћу на чеповима својим, тако ленивац на постељи својој.
15 Һорун қолини сунуп қачиға тиққини билән, Ғизани ағзиға селиштинму еринәр.
Ленивац крије руку своју у недра, тешко му је принети је к устима.
16 Һорун өзини пәм билән җавап бәргүчи йәттә кишидинму дана санар.
Ленивац мисли да је мудрији од седморице који одговарају разумно.
17 Кочида келиветип, өзигә мунасивәтсиз маҗираға арилашқан киши, Иштниң қулиқини тутуп созғанға охшаш хәтәргә дучар болар.
Пса за уши хвата ко се пролазећи жести за туђу распру.
18 Өз йеқинлирини алдап «Пәқәт чақчақ қилип қойдум!» дәйдиған киши, Отқашларни, оқларни, һәр хил әҗәллик қуралларни атқан тәлвигә охшайду.
Какав је безумник који баца искре и стреле смртне,
Такав је сваки који превари ближњег свог па онда вели: Шалио сам се.
20 Отун болмиса от өчәр; Ғәйвәт болмиса, җедәл бесилар.
Кад нестане дрва, угаси се огањ; тако кад нема опадача, престаје распра.
21 Чоғлар үстигә чачқан көмүрдәк, От үстигә қойған отундәк, җедәлчи җедәлни улғайтар.
Угаљ је за жеравицу, дрва за огањ, а човек свадљивац да распаљује свађу.
22 Ғәйвәтхорниң сөзлири һәр хил назу-немәтләрдәк, Кишиниң қәлбигә чоңқур сиңдүрүләр.
Речи су опадачеве као речи избијених, али силазе унутра у трбух.
23 Ялқунлуқ ләвләр рәзил көңүлләргә қошулғанда, Сапал қачиға күмүч һәл бәргәнгә охшаштур.
Као сребрна пена којом се обложи цреп, такве су усне непријатељске и зло срце.
24 Адавәт сақлайдиған адәм өчини гәплири билән япсиму, Көңлидә қат-қат сүйқәст сақлайду.
Ненавидник се претвара устима својим, а у срцу слаже превару.
25 Униң сөзи чирайлиқ болсиму, ишинип кәтмигин; Қәлбидә йәттә қат ипласлиқ бардур.
Кад говори умиљатим гласом, не веруј му, јер му је у срцу седам гадова.
26 У өчмәнлигини чирайлиқ гәп билән япсиму, Лекин рәзиллиги җамаәтниң алдида ашкарилинар.
Мржња се покрива лукавством, али се злоћа њена открива на збору.
27 Кишигә ора колиған өзи чүшәр; Ташни домилатқан кишини таш думилап қайтип келип уни янҗар.
Ко јаму копа, у њу ће пасти; и ко камен ваља, на њега ће се превалити.
28 Сахта тил өзи зиянкәшлик қилған кишиләргә нәпрәтлинәр; Хушамәт қилғучи еғиз адәмни һалакәткә иштирәр.
Језик лажан мрзи на оне које сатире, и уста која ласкају граде погибао.
