< Маркус 3 >

1 У йәнә синагогқа кирди. Шу йәрдә бир қоли йигиләп кәткән бир адәм бар еди.
Jesus went to the synagogue again. A man was there who had a crippled hand.
2 [Пәрисийләр] Әйсаниң үстидин әрз қилайли дәп шабат күнидә кесәл сақайтидиған-сақайтмайдиғанлиғини пайлап жүрәтти.
Some of those there were watching Jesus to see if he would heal the man on the Sabbath, because they were looking for a reason to accuse him of breaking the law.
3 Әйса қоли йигиләп кәткән адәмгә: — Орнуңдин туруп, оттуриға чиққин! — деди.
Jesus told the man with the crippled hand, “Come and stand here in front of everyone.”
4 Андин, синагогдикиләрдин: — Тәврат қануниға уйғун болғини шабат күни яхшилиқ қилишму, яки яманлиқ қилишму? Җанни қутқузушму яки һалак қилишму? — дәп сориди. Лекин улар зуван сүрүшмиди.
“Is it lawful to do good on the Sabbath, or to do evil? Should you save life, or should you kill?” he asked them. But they didn't say a word.
5 У ғәзәп билән әтрапиға нәзәр селип уларға көз жүгүртүп, уларниң таш жүрәклигидин қайғурди. Андин у кесәлгә: — Қолуңни узат, — деди. У қолини узитивиди, қоли әслигә кәлтүрүлди.
He looked around at them in exasperation, very upset by their hard-hearted attitude. Then he told the man, “Hold out your hand.” The man held out his hand, and it was healed.
6 Әнди Пәрисийләр дәрһал сиртқа чиқип, уни қандақ йоқитиш тоғрисида Һерод [падишаниң] тәрәпдарлири билән мәслиһәт қилишқа башлиди.
The Pharisees left, and immediately began plotting with Herod's party as to how they might kill Jesus.
7 Андин Әйса мухлислири билән биллә у йәрдин айрилип деңиз бойиға кәтти; Галилийә өлкисидин чоң бир топ адәмләр униңға әгишип барди; шундақла униң қилған әмәллирини аңлиған һаман, пүтүн Йәһудийә өлкисидин, Йерусалим шәһиридин, Идумия өлкисидин, Иордан дәриясиниң қарши тәрипидин, Тур вә Зидон шәһәрлириниң әтрапидики җайлардин зор бир топ адәмләрму униң йениға келишти.
Meanwhile Jesus returned to the Sea, and a large crowd followed him. They were from Galilee, Judea,
8
Jerusalem, Idumea, Transjordan, and from the regions of Tyre and Sidon. So many people came to see him because they'd heard all he was doing.
9 У адәмләрниң көплигидин өзини қистап қоймисун дәп мухлислириға кичик бир кеминиң униңға йеқин турушини тапилиди.
Jesus told his disciples to have a small boat ready in case the crowd crushed him,
10 Чүнки у нурғун бемарларни сақайтқини түпәйлидин һәр қандақ ваба-кесәлликләргә гириптар болғанларниң һәммиси униңға [қолумни] бир тәккүзүвалсам дәп қистишип келишкән еди.
because he had healed so many that all the sick people kept on pressing towards him so they could touch him.
11 Напак роһлар [чаплишивалғанлар] қачанла уни көрсә, униң алдиға жиқилип: «Сән Худаниң Оғлисән!» дәп вақиришатти.
Whenever the evil spirits saw him they would fall down in front of him and shout out, “You are the Son of God!”
12 Лекин у [напак роһларға] өзиниң ким екәнлигини ашкарилимаслиққа қаттиқ тәнбиһ берип агаһландуратти.
But he commanded them not to reveal who he was.
13 У таққа чиқип, өзи халиған кишиләрни йениға чақирди; улар униң йениға келишти.
Then Jesus went away to the hill country. He called those he wanted to be with him, and they came to him.
14 У улардин он иккисини өзи билән биллә болушқа, сөз-каламни җакалашқа,
He chose twelve to be with him, and called them apostles. They were to be with him, and he would send them out to announce the good news,
15 кесәлләрни сақайтиш вә җинларни һайдаш һоқуқиға егә болушқа таллап бекитти.
and with the authority to drive out demons.
16 У [бекиткән он икки киши]: Симон (у униңға Петрус дәп исим қойған),
These are the twelve he chose: Simon (whom he called Peter),
17 Зәбәдийниң оғли Яқуп вә униң иниси Юһанна, (у уларни «Бинни-Рәгаз», йәни «Гүлдүрмама оғуллири» дәпму атиған),
James the son of Zebedee and his brother John (who he called Boanerges, meaning “sons of thunder”),
18 Андрияс, Филип, Бартоломай, Матта, Томас, Алфайниң оғли Яқуп, Тадай, милләтпәрвәр дәп аталған Симон
Andrew, Philip, Bartholomew, Matthew, Thomas, James the son of Alphaeus, Thaddaeus, Simon the Revolutionary,
19 вә униңға сатқунлуқ қилған Йәһуда Ишқарийотлардин ибарәт.
and Judas Iscariot (who betrayed him).
20 У өйгә қайтип кәлгәндин кейин, у йәргә йәнә шунчә нурғун адәмләр топландики, уларниң һәтта ғизаланғидәкму вақти чиқмиди.
Jesus went home, but such a large crowd gathered again that he and his disciples didn't even have time to eat.
21 [Әйсаниң] аилисидикиләр буни аңлап, уни тутуп келишкә беришти. Чүнки улар уни «Әқлини йоқитипту» дегән еди.
When Jesus' family heard about it, they came to take him away, saying, “He's lost his senses!”
22 Йерусалимдин чүшкән Тәврат устазлири болса: «Униңда Бәәлзибуб бар», вә «У пәқәт җинларниң әмригә тайинип җинларни қоғливетидикән», дейишәтти.
But the religious leaders from Jerusalem said, “He's possessed by Beelzebub! It's by the ruler of demons that he's driving out demons!”
23 Шуниң үчүн у [Тәврат устазлирини] йениға чақирип, уларға тәмсилләрни ишлитип мундақ деди: — Шәйтан Шәйтанни қандақму қоғлисун?
But Jesus called them over to him. Using illustrations he asked them, “How can Satan throw out Satan?
24 Әгәр падишалиқ өз ичидин бөлүнүп өз ара соқушқан болса шу падишалиқ пут тирәп туралмайду;
A kingdom fighting itself can't continue.
25 шуниңдәк әгәр бир аилә өз ичидин бөлүнүп өз ара соқушса шу аилә пут тирәп туралмайду.
A household that's divided is doomed.
26 Әгәр Шәйтан өз-өзигә қарши чиқип бөлүнсә, у пут тирәп туралмай, йоқалмай қалмайду.
If Satan is divided and fights against himself, he won't last long—he'll soon come to an end.
27 Һеч ким күчтүңгүр бирисиниң өйигә кирип, униң мал-мүлкини булап кетәлмәйду — пәқәт у шу күчтүңгүрни авал бағлалиса андин өйини булаң-талаң қилалайду.
Clearly, if someone breaks into the house of a strong man and tries to take his things, he won't get far in his theft unless he ties up the strong man first.”
28 Шуни силәргә бәрһәқ ейтип қояйки, инсан балилири өткүзгән түрлүк гуналириниң һәммисини, шундақла улар қилған күпүрлүклириниң һәммисини кәчүрүшкә болиду.
“I tell you the truth: all sins and blasphemies can be forgiven,
29 Бирақ кимдиким Муқәддәс Роһқа күпүрлүк қилса, әбәдил-әбәткичә һеч кәчүрүлмәйду, бәлки мәңгүлүк бир гунаниң һөкүми астида туриду. (aiōn g165, aiōnios g166)
but if people blaspheme by rejecting the Holy Spirit they can never be forgiven, because they are guilty of an eternal sin.” (aiōn g165, aiōnios g166)
30 [Әйсаниң бу сөзи] уларниң «Yниңға напак rоһ чаплишипту» дегини үчүн [ейтилған еди].
(Jesus said this because they said, “He has an evil spirit.”)
31 Шу вақитта униң аниси билән инилири кәлди. Улар сиртида туруп, уни чақиришқа адәм киргүзди.
Then Jesus' mother and brothers arrived. They waited outside and sent him a message, asking him to come out.
32 Бир топ халайиқ униң әтрапида олтиратти. Улар: — Мана, аниңиз, инилириңиз сизни издәп сиртта туриду, — дейишти.
The crowd that was sitting around him told him, “Your mother and brothers are outside asking for you.”
33 Әйса уларға җававән: — Ким мениң анам, ким мениң инилирим? — деди.
“Who is my mother? Who are my brothers?” he responded.
34 Андин, у өпчүрисидә олтарғанларға қарап мундақ деди: Мана булар мениң анам вә инилирим!
Looking around at all those sitting there in a circle, he said, “Here is my mother! Here are my brothers!
35 Чүнки кимки Худаниң ирадисини ада қилса, шу мениң ака-иним, ача-сиңлим вә анамдур.
Whoever does what God wants, they are my brother, and sister, and mother.”

< Маркус 3 >