Юһанна 18
1 Әйса буларни ейтқандин кейин, мухлислири билән биллә ташқириға чиқип Кидрон җилғисиниң у қетиға өтти. У йәрдә бир бағчә бар еди. Әйса билән мухлислири у бағчигә кирди.
താഃ കഥാഃ കഥയിത്വാ യീശുഃ ശിഷ്യാനാദായ കിദ്രോന്നാമകം സ്രോത ഉത്തീര്യ്യ ശിഷ്യൈഃ സഹ തത്രത്യോദ്യാനം പ്രാവിശത്|
2 Униңға сатқунлуқ қилидиған Йәһудаму у йәрни биләтти, чүнки Әйса мухлислири билән пат-пат у йәрдә жиғилип олтиратти.
കിന്തു വിശ്വാസഘാതിയിഹൂദാസ്തത് സ്ഥാനം പരിചീയതേ യതോ യീശുഃ ശിഷ്യൈഃ സാർദ്ധം കദാചിത് തത് സ്ഥാനമ് അഗച്ഛത്|
3 Шуниң билән Йәһуда бир топ Рим ләшкәрлири билән баш каһинлар һәм Пәрисийләр әвәткән қаравулларни башлап бу йәргә кәлди. Уларниң қоллирида панус, мәшъәл вә қураллар бар еди.
തദാ സ യിഹൂദാഃ സൈന്യഗണം പ്രധാനയാജകാനാം ഫിരൂശിനാഞ്ച പദാതിഗണഞ്ച ഗൃഹീത്വാ പ്രദീപാൻ ഉൽകാൻ അസ്ത്രാണി ചാദായ തസ്മിൻ സ്ഥാന ഉപസ്ഥിതവാൻ|
4 Әйса бешиға чүшидиғанларниң һәммисини билип, уларниң алдиға чиқип: — Кимни издәйсиләр? — дәп сориди.
സ്വം പ്രതി യദ് ഘടിഷ്യതേ തജ് ജ്ഞാത്വാ യീശുരഗ്രേസരഃ സൻ താനപൃച്ഛത് കം ഗവേഷയഥ?
5 Насарәтлик Әйсани, — дәп җавап беришти улар. Әйса уларға: — Мана мән болимән, — деди. (Униңға сатқунлуқ қилған Йәһудаму уларниң арисида туратти).
തേ പ്രത്യവദൻ, നാസരതീയം യീശും; തതോ യീശുരവാദീദ് അഹമേവ സഃ; തൈഃ സഹ വിശ്വാസഘാതീ യിഹൂദാശ്ചാതിഷ്ഠത്|
6 Әйса: «Мана мән болимән» девиди, улар арқисиға йенип йәргә жиқилишти.
തദാഹമേവ സ തസ്യൈതാം കഥാം ശ്രുത്വൈവ തേ പശ്ചാദേത്യ ഭൂമൗ പതിതാഃ|
7 Шуниң билән Әйса улардин йәнә бир қетим: — Кимни издәйсиләр? — дәп сориди. — Насарәтлик Әйсани, — дейишти улар.
തതോ യീശുഃ പുനരപി പൃഷ്ഠവാൻ കം ഗവേഷയഥ? തതസ്തേ പ്രത്യവദൻ നാസരതീയം യീശും|
8 Әйса: — Силәргә ейттимғу, мән шу болимән. Әгәр издигиниңлар мән болсам, буларни кәткили қоюңлар, — деди.
തദാ യീശുഃ പ്രത്യുദിതവാൻ അഹമേവ സ ഇമാം കഥാമചകഥമ്; യദി മാമന്വിച്ഛഥ തർഹീമാൻ ഗന്തും മാ വാരയത|
9 Буниң билән өзиниң: «[Ата], Сән маңа бәргәнләрдин һеч қайсисини жүтүрмидим» дегән сөзи әмәлгә ашурулди.
ഇത്ഥം ഭൂതേ മഹ്യം യാല്ലോകാൻ അദദാസ്തേഷാമ് ഏകമപി നാഹാരയമ് ഇമാം യാം കഥാം സ സ്വയമകഥയത് സാ കഥാ സഫലാ ജാതാ|
10 Симон Петрусниң йенида бир қилич болғач, у шуан уни суғуруп, баш каһинниң чакириға бирни уруп, оң қулиқини шилип чүшүрүвәтти. Чакарниң исми Малкус еди.
തദാ ശിമോൻപിതരസ്യ നികടേ ഖങ്ഗൽസ്ഥിതേഃ സ തം നിഷ്കോഷം കൃത്വാ മഹായാജകസ്യ മാൽഖനാമാനം ദാസമ് ആഹത്യ തസ്യ ദക്ഷിണകർണം ഛിന്നവാൻ|
11 Әйса Петрусқа: — Қилични ғилапқа сал! Ата маңа тапшурған қәдәһни ичмәмдим? — деди.
തതോ യീശുഃ പിതരമ് അവദത്, ഖങ്ഗം കോഷേ സ്ഥാപയ മമ പിതാ മഹ്യം പാതും യം കംസമ് അദദാത് തേനാഹം കിം ന പാസ്യാമി?
12 Шуниң билән, ләшкәрләр топи билән миң беши һәм Йәһудийларниң қаравуллири Әйсани тутуп бағлашти.
തദാ സൈന്യഗണഃ സേനാപതി ര്യിഹൂദീയാനാം പദാതയശ്ച യീശും ഘൃത്വാ ബദ്ധ്വാ ഹാനന്നാമ്നഃ കിയഫാഃ ശ്വശുരസ്യ സമീപം പ്രഥമമ് അനയൻ|
13 Андин уни алди билән Аннасниң алдиға елип беришти. Аннас болса шу жили баш каһин болуп турған Қаяфаниң қейинатиси еди.
സ കിയഫാസ്തസ്മിൻ വത്സരേ മഹായാജത്വപദേ നിയുക്തഃ
14 Бурун Йәһудий кеңәшмисидикиләргә: «Пүтүн хәлиқниң [һалак болушиниң] орниға, бирла адәмниң улар үчүн һалак болуши яхши» дәп мәслиһәт бәргән киши дәл шу Қаяфа еди.
സൻ സാധാരണലോകാനാം മങ്ഗലാർഥമ് ഏകജനസ്യ മരണമുചിതമ് ഇതി യിഹൂദീയൈഃ സാർദ്ധമ് അമന്ത്രയത്|
15 Әнди Симон Петрус билән йәнә бир мухлис Әйсаниң кәйнидин әгишип барған еди. У мухлис баш каһинға тонуш болғачқа, баш каһинниң сарийиға Әйса билән тәң кирди.
തദാ ശിമോൻപിതരോഽന്യൈകശിഷ്യശ്ച യീശോഃ പശ്ചാദ് അഗച്ഛതാം തസ്യാന്യശിഷ്യസ്യ മഹായാജകേന പരിചിതത്വാത് സ യീശുനാ സഹ മഹായാജകസ്യാട്ടാലികാം പ്രാവിശത്|
16 Лекин Петрус болса дәрвазиниң сиртида қалди. Шуңа баш каһинға тонуш болған һелиқи мухлис ташқириға чиқип, дәрвазивән қиз билән сөзлишип, Петрусни ичкиригә башлап кирди.
കിന്തു പിതരോ ബഹിർദ്വാരസ്യ സമീപേഽതിഷ്ഠദ് അതഏവ മഹായാജകേന പരിചിതഃ സ ശിഷ്യഃ പുനർബഹിർഗത്വാ ദൗവായികായൈ കഥയിത്വാ പിതരമ് അഭ്യന്തരമ് ആനയത്|
17 Дәрвазивән болған шу дедәк Петрустин: — Сәнму бу адәмниң мухлислиридин әмәсму? — дәп сориди. Яқ, әмәс, — деди Петрус.
തദാ സ ദ്വാരരക്ഷികാ പിതരമ് അവദത് ത്വം കിം ന തസ്യ മാനവസ്യ ശിഷ്യഃ? തതഃ സോവദദ് അഹം ന ഭവാമി|
18 Әнди һава соғ болғанлиғи үчүн, чакарлар вә қаравуллар шахардин гүлхан яққан болуп, униң чөрисидә иссинип турушатти. Петрусму уларниң йенида туруп иссинди.
തതഃ പരം യത്സ്ഥാനേ ദാസാഃ പദാതയശ്ച ശീതഹേതോരങ്ഗാരൈ ർവഹ്നിം പ്രജ്വാല്യ താപം സേവിതവന്തസ്തത്സ്ഥാനേ പിതരസ്തിഷ്ഠൻ തൈഃ സഹ വഹ്നിതാപം സേവിതുമ് ആരഭത|
19 Баш каһин болса Әйсадин мухлислири тоғрилиқ вә тәлими тоғрилиқ соал сорашқа башлиди.
തദാ ശിഷ്യേഷൂപദേശേ ച മഹായാജകേന യീശുഃ പൃഷ്ടഃ
20 Әйса униңға җававән мундақ бәрди: — Мән хәлиқ-аләм алдида ашкарә сөз қилғанмән, барлиқ Йәһудийлар жиғилидиған синагогларда вә ибадәтханида дайим тәлим берип кәлдим, мән йошурун һеч немә демидим.
സൻ പ്രത്യുക്തവാൻ സർവ്വലോകാനാം സമക്ഷം കഥാമകഥയം ഗുപ്തം കാമപി കഥാം ന കഥയിത്വാ യത് സ്ഥാനം യിഹൂദീയാഃ സതതം ഗച്ഛന്തി തത്ര ഭജനഗേഹേ മന്ദിരേ ചാശിക്ഷയം|
21 Буларни немишкә мәндин сорайсән? Ейтқан сөзлиримни аңлиғанлардин сориғин; мана, улар немә дегәнлигимни билиду.
മത്തഃ കുതഃ പൃച്ഛസി? യേ ജനാ മദുപദേശമ് അശൃണ്വൻ താനേവ പൃച്ഛ യദ്യദ് അവദം തേ തത് ജാനിന്ത|
22 Әйса бу сөзләрни қилғанда, йенида турған қаравуллардин бири уни бир качат уруп: — Баш каһинға мошундақ җавап қайтурамсән? — деди.
തദേത്ഥം പ്രത്യുദിതത്വാത് നികടസ്ഥപദാതി ര്യീശും ചപേടേനാഹത്യ വ്യാഹരത് മഹായാജകമ് ഏവം പ്രതിവദസി?
23 — Әгәр яман сөз қилған болсам, униң яман екәнлигини көпчиликниң алдида көрсәткин. Амма ейтқанлирим дурус болса, мени немә үчүн урисән? — деди Әйса униңға.
തതോ യീശുഃ പ്രതിഗദിതവാൻ യദ്യയഥാർഥമ് അചകഥം തർഹി തസ്യായഥാർഥസ്യ പ്രമാണം ദേഹി, കിന്തു യദി യഥാർഥം തർഹി കുതോ ഹേതോ ർമാമ് അതാഡയഃ?
24 Буниң билән Аннас уни бағлақлиқ пети баш каһин Қаяфаға йоллиди.
പൂർവ്വം ഹാനൻ സബന്ധനം തം കിയഫാമഹായാജകസ്യ സമീപം പ്രൈഷയത്|
25 Симон Петрус [отниң] алдида иссинип туруватқан еди. [Йенидикиләр]: — Сәнму униң мухлислиридин әмәсмидиң? — дейишти. — Яқ, әмәсмән, — дәп танди Петрус.
ശിമോൻപിതരസ്തിഷ്ഠൻ വഹ്നിതാപം സേവതേ, ഏതസ്മിൻ സമയേ കിയന്തസ്തമ് അപൃച്ഛൻ ത്വം കിമ് ഏതസ്യ ജനസ്യ ശിഷ്യോ ന? തതഃ സോപഹ്നുത്യാബ്രവീദ് അഹം ന ഭവാമി|
26 У йәрдә баш каһинниң чакарлиридин, Петрус қулиқини кесип ташлиған кишигә туққан бириси бар еди. У Петрусқа: — Бағчидә сени униң билән биллә көргән едимғу?! — деди.
തദാ മഹായാജകസ്യ യസ്യ ദാസസ്യ പിതരഃ കർണമച്ഛിനത് തസ്യ കുടുമ്ബഃ പ്രത്യുദിതവാൻ ഉദ്യാനേ തേന സഹ തിഷ്ഠന്തം ത്വാം കിം നാപശ്യം?
27 Петрус йәнә танди. Дәл шу чағда ғораз чиллиди.
കിന്തു പിതരഃ പുനരപഹ്നുത്യ കഥിതവാൻ; തദാനീം കുക്കുടോഽരൗത്|
28 Андин улар Әйсани Қаяфаниң йенидин римлиқ валийниң ордисиға елип кәлди (шу чағда таң атқан еди). Уни елип кәлгән [Йәһудийлар] болса өзимизни напак қилип булғимайли дәп, ордиға кирмиди. Болмиса өтүп кетиш һейтиниң дәстихинидин ғизалиналмайтти.
തദനന്തരം പ്രത്യൂഷേ തേ കിയഫാഗൃഹാദ് അധിപതേ ർഗൃഹം യീശുമ് അനയൻ കിന്തു യസ്മിൻ അശുചിത്വേ ജാതേ തൈ ർനിസ്താരോത്സവേ ന ഭോക്തവ്യം, തസ്യ ഭയാദ് യിഹൂദീയാസ്തദ്ഗൃഹം നാവിശൻ|
29 Шуңа [валий] Пилатус сиртқа чиқип, уларниң алдиға берип уларға: — Бу адәмниң үстидин немә әрз қилисиләр? — дәп сориди.
അപരം പീലാതോ ബഹിരാഗത്യ താൻ പൃഷ്ഠവാൻ ഏതസ്യ മനുഷ്യസ്യ കം ദോഷം വദഥ?
30 Улар: — Бу адәм җинайәтчи болмиса, уни сизгә тапшурмиған болаттуқ, — дәп җавап беришти.
തദാ തേ പേത്യവദൻ ദുഷ്കർമ്മകാരിണി ന സതി ഭവതഃ സമീപേ നൈനം സമാർപയിഷ്യാമഃ|
31 — Уни өзүңлар елип кетип, өз қанунуңлар бойичә һөкүм чиқириңлар! — деди Пилатус уларға. Йәһудийлар: — Бизниң һеч кимни өлүмгә мәһкүм қилиш һоқуқимиз йоқ турса, — дейишти.
തതഃ പീലാതോഽവദദ് യൂയമേനം ഗൃഹീത്വാ സ്വേഷാം വ്യവസ്ഥയാ വിചാരയത| തദാ യിഹൂദീയാഃ പ്രത്യവദൻ കസ്യാപി മനുഷ്യസ്യ പ്രാണദണ്ഡം കർത്തും നാസ്മാകമ് അധികാരോഽസ്തി|
32 Бу ишлар Әйсаниң өзи қандақ өлүм билән өлүдиғини тоғрисидики алдин-ала ейтқан бешарәтлик сөзиниң әмәлгә ашурулуши үчүн йүз бәрди.
ഏവം സതി യീശുഃ സ്വസ്യ മൃത്യൗ യാം കഥാം കഥിതവാൻ സാ സഫലാഭവത്|
33 Андин Пилатус йәнә ордисиға кирип, Әйсани чақиртип, униңдин: — Сән Йәһудийларниң падишасиму? — дәп сориди.
തദനന്തരം പീലാതഃ പുനരപി തദ് രാജഗൃഹം ഗത്വാ യീശുമാഹൂയ പൃഷ്ടവാൻ ത്വം കിം യിഹൂദീയാനാം രാജാ?
34 Әйса униңға: — Бу соални өзүң сораватамәсән, яки башқилар мән тоғрилиқ саңа шундақ ейтқанму? — деди.
യീശുഃ പ്രത്യവദത് ത്വമ് ഏതാം കഥാം സ്വതഃ കഥയസി കിമന്യഃ കശ്ചിൻ മയി കഥിതവാൻ?
35 — Мән бир Йәһудийму?! Сени маңа тапшурғанлар өз хәлқиң вә баш каһинларғу! Немә [җинайәт] өткүзгән едиң? — деди Пилатус.
പീലാതോഽവദദ് അഹം കിം യിഹൂദീയഃ? തവ സ്വദേശീയാ വിശേഷതഃ പ്രധാനയാജകാ മമ നികടേ ത്വാം സമാർപയന, ത്വം കിം കൃതവാൻ?
36 Әйса җававән: — Мениң падишалиғим бу дунияға тәвә әмәстур. Әгәр бу дунияға тәвә болған болса, хизмәтчилирим мениң Йәһудийларға тапшурулмаслиғим үчүн җәң қиливатқан болатти. Һалбуки, мениң падишалиғим бу йәргә тәвә әмәстур, — деди.
യീശുഃ പ്രത്യവദത് മമ രാജ്യമ് ഏതജ്ജഗത്സമ്ബന്ധീയം ന ഭവതി യദി മമ രാജ്യം ജഗത്സമ്ബന്ധീയമ് അഭവിഷ്യത് തർഹി യിഹൂദീയാനാം ഹസ്തേഷു യഥാ സമർപിതോ നാഭവം തദർഥം മമ സേവകാ അയോത്സ്യൻ കിന്തു മമ രാജ്യമ് ഐഹികം ന|
37 Шуңа Пилатус униңға: — Ундақта, сән падишаму? Әйса җававән: — Шундақ, ейтқиниңдәк, падишамән. Мән шуниңға туғулғанмән, вә шуниңға дунияға кәлдим: — һәқиқәткә гувалиқ беришим үчүндин ибарәттур. Һәқиқәткә тәвә болған һәр бир киши болса мениң авазимға қулақ салиду, — деди.
തദാ പീലാതഃ കഥിതവാൻ, തർഹി ത്വം രാജാ ഭവസി? യീശുഃ പ്രത്യുക്തവാൻ ത്വം സത്യം കഥയസി, രാജാഹം ഭവാമി; സത്യതായാം സാക്ഷ്യം ദാതും ജനിം ഗൃഹീത്വാ ജഗത്യസ്മിൻ അവതീർണവാൻ, തസ്മാത് സത്യധർമ്മപക്ഷപാതിനോ മമ കഥാം ശൃണ്വന്തി|
38 Пилатус униңдин: — «Һәқиқәт» дегән немә? — дәп сориди. Пилатус мошуларни дәп, йәнә ташқириға, Йәһудийларниң алдиға чиқип уларға: — Мән униңдин һеч қандақ җинайәт тапалмидим.
തദാ സത്യം കിം? ഏതാം കഥാം പഷ്ട്വാ പീലാതഃ പുനരപി ബഹിർഗത്വാ യിഹൂദീയാൻ അഭാഷത, അഹം തസ്യ കമപ്യപരാധം ന പ്രാപ്നോമി|
39 Лекин һәр жили өтүп кетиш һейтида силәр үчүн [мәһбуслардин] бирни қоюп бериш қаидәм бар. Шуңа бу «Йәһудийларниң падишаси»ни силәргә қоюп беришимни халамсиләр? — деди.
നിസ്താരോത്സവസമയേ യുഷ്മാഭിരഭിരുചിത ഏകോ ജനോ മയാ മോചയിതവ്യ ഏഷാ യുഷ്മാകം രീതിരസ്തി, അതഏവ യുഷ്മാകം നികടേ യിഹൂദീയാനാം രാജാനം കിം മോചയാമി, യുഷ്മാകമ് ഇച്ഛാ കാ?
40 Уларниң һәммиси җавап берип: — Бу адәмни әмәс, Бараббасни қоюп бериң! — дәп қийқас-сүрән селишти (Бараббас болса бир қарақчи еди).
തദാ തേ സർവ്വേ രുവന്തോ വ്യാഹരൻ ഏനം മാനുഷം നഹി ബരബ്ബാം മോചയ| കിന്തു സ ബരബ്ബാ ദസ്യുരാസീത്|
