Юһанна 18
1 Әйса буларни ейтқандин кейин, мухлислири билән биллә ташқириға чиқип Кидрон җилғисиниң у қетиға өтти. У йәрдә бир бағчә бар еди. Әйса билән мухлислири у бағчигә кирди.
When Jesus had spoken these words, He went out with his disciples over the brook Kedron; where there was a garden, into which He entred, and his disciples. Now Judas who was gone to betray Him,
2 Униңға сатқунлуқ қилидиған Йәһудаму у йәрни биләтти, чүнки Әйса мухлислири билән пат-пат у йәрдә жиғилип олтиратти.
knew the place: for Jesus often met there together with his disciples: Judas therefore having got a band of soldiers,
3 Шуниң билән Йәһуда бир топ Рим ләшкәрлири билән баш каһинлар һәм Пәрисийләр әвәткән қаравулларни башлап бу йәргә кәлди. Уларниң қоллирида панус, мәшъәл вә қураллар бар еди.
and officers from the chief priests and pharisees, cometh thither with candles, and lamps, and arms.
4 Әйса бешиға чүшидиғанларниң һәммисини билип, уларниң алдиға чиқип: — Кимни издәйсиләр? — дәп сориди.
Upon which Jesus, who knew all that was coming upon Him, went forth and said unto them, Whom do ye seek? They answered Him, Jesus the Nazarene.
5 Насарәтлик Әйсани, — дәп җавап беришти улар. Әйса уларға: — Мана мән болимән, — деди. (Униңға сатқунлуқ қилған Йәһудаму уларниң арисида туратти).
Jesus saith unto them, I am He. And Judas that betrayed Him, was standing with them.
6 Әйса: «Мана мән болимән» девиди, улар арқисиға йенип йәргә жиқилишти.
Now as soon as He said unto them, I am He, they went backwards and fell to the ground.
7 Шуниң билән Әйса улардин йәнә бир қетим: — Кимни издәйсиләр? — дәп сориди. — Насарәтлик Әйсани, — дейишти улар.
Then He asked them again, Whom do ye seek?
8 Әйса: — Силәргә ейттимғу, мән шу болимән. Әгәр издигиниңлар мән болсам, буларни кәткили қоюңлар, — деди.
And they said, Jesus the Nazarene. Jesus answered, I have told you that I am He: if therefore ye seek me, let these go their way:
9 Буниң билән өзиниң: «[Ата], Сән маңа бәргәнләрдин һеч қайсисини жүтүрмидим» дегән сөзи әмәлгә ашурулди.
That the word might be fulfilled which He had spoken, "Of those, whom Thou hast given me, I have lost none."
10 Симон Петрусниң йенида бир қилич болғач, у шуан уни суғуруп, баш каһинниң чакириға бирни уруп, оң қулиқини шилип чүшүрүвәтти. Чакарниң исми Малкус еди.
Then Simon Peter, having a sword, drew it, and smote the high priest's servant, and cut off his right ear. The servant's name was Malchus.
11 Әйса Петрусқа: — Қилични ғилапқа сал! Ата маңа тапшурған қәдәһни ичмәмдим? — деди.
But Jesus said to Peter, Put up thy sword into the sheath: the cup which my Father hath given me, shall I not drink it?
12 Шуниң билән, ләшкәрләр топи билән миң беши һәм Йәһудийларниң қаравуллири Әйсани тутуп бағлашти.
So the band with the captain, and the officers of the Jews seized Jesus, and bound Him:
13 Андин уни алди билән Аннасниң алдиға елип беришти. Аннас болса шу жили баш каһин болуп турған Қаяфаниң қейинатиси еди.
and led Him away to Annas first: (for he was father-in-law to Caiaphas, who was high-priest that year: )
14 Бурун Йәһудий кеңәшмисидикиләргә: «Пүтүн хәлиқниң [һалак болушиниң] орниға, бирла адәмниң улар үчүн һалак болуши яхши» дәп мәслиһәт бәргән киши дәл шу Қаяфа еди.
and Annas sent Him bound to Caiaphas the high-priest. Now Caiaphas was he who had said in council to the Jews, that it was expedient that one man should die for the people.
15 Әнди Симон Петрус билән йәнә бир мухлис Әйсаниң кәйнидин әгишип барған еди. У мухлис баш каһинға тонуш болғачқа, баш каһинниң сарийиға Әйса билән тәң кирди.
And Simon Peter and another disciple followed Jesus. And that other disciple being known to the high priest went in with Jesus into the high-priest's hall.
16 Лекин Петрус болса дәрвазиниң сиртида қалди. Шуңа баш каһинға тонуш болған һелиқи мухлис ташқириға чиқип, дәрвазивән қиз билән сөзлишип, Петрусни ичкиригә башлап кирди.
But Peter stood at the door without: the other disciple therefore, who was known to the high-priest, went out and spake to her that kept the door, and brought Peter in.
17 Дәрвазивән болған шу дедәк Петрустин: — Сәнму бу адәмниң мухлислиридин әмәсму? — дәп сориди. Яқ, әмәс, — деди Петрус.
Then saith the maid, that kept the door, to Peter, Art not thou also one of this man's disciples? and he said, I am not.
18 Әнди һава соғ болғанлиғи үчүн, чакарлар вә қаравуллар шахардин гүлхан яққан болуп, униң чөрисидә иссинип турушатти. Петрусму уларниң йенида туруп иссинди.
And the servants and officers stood there, having made a fire of coals, for it was cold, and were warming themselves: and Peter was standing with them and warming himself.
19 Баш каһин болса Әйсадин мухлислири тоғрилиқ вә тәлими тоғрилиқ соал сорашқа башлиди.
The high-priest therefore asked Jesus concerning his disciples, and his doctrine.
20 Әйса униңға җававән мундақ бәрди: — Мән хәлиқ-аләм алдида ашкарә сөз қилғанмән, барлиқ Йәһудийлар жиғилидиған синагогларда вә ибадәтханида дайим тәлим берип кәлдим, мән йошурун һеч немә демидим.
Jesus answered him, I spake openly to the world, I always taught in the synagogue and in the temple, whither the Jews are continually resorting: and in secret have said nothing. Why dost thou ask me?
21 Буларни немишкә мәндин сорайсән? Ейтқан сөзлиримни аңлиғанлардин сориғин; мана, улар немә дегәнлигимни билиду.
ask them that heard me, what I have said unto them: for they know what I have said.
22 Әйса бу сөзләрни қилғанда, йенида турған қаравуллардин бири уни бир качат уруп: — Баш каһинға мошундақ җавап қайтурамсән? — деди.
And upon his saying these things, one of the officers that stood by struck Jesus, saying, Dost thou answer the high-priest thus?
23 — Әгәр яман сөз қилған болсам, униң яман екәнлигини көпчиликниң алдида көрсәткин. Амма ейтқанлирим дурус болса, мени немә үчүн урисән? — деди Әйса униңға.
Jesus answered him, If I have ever spoken evil, bear witness of the evil: but if well, why dost thou strike me?
24 Буниң билән Аннас уни бағлақлиқ пети баш каһин Қаяфаға йоллиди.
[See verse 24 between verse 13 and 14.]
25 Симон Петрус [отниң] алдида иссинип туруватқан еди. [Йенидикиләр]: — Сәнму униң мухлислиридин әмәсмидиң? — дейишти. — Яқ, әмәсмән, — дәп танди Петрус.
And Simon Peter stood warming himself: and they said to him, Art not thou one of his disciples? and he denied it, and said, I am not.
26 У йәрдә баш каһинниң чакарлиридин, Петрус қулиқини кесип ташлиған кишигә туққан бириси бар еди. У Петрусқа: — Бағчидә сени униң билән биллә көргән едимғу?! — деди.
Then said one of the servants of the high-priest, kinsman to him whose ear Peter cut off, Did not I see thee in the garden with Him?
27 Петрус йәнә танди. Дәл шу чағда ғораз чиллиди.
Peter then denied it again, and immediately the cock crew.
28 Андин улар Әйсани Қаяфаниң йенидин римлиқ валийниң ордисиға елип кәлди (шу чағда таң атқан еди). Уни елип кәлгән [Йәһудийлар] болса өзимизни напак қилип булғимайли дәп, ордиға кирмиди. Болмиса өтүп кетиш һейтиниң дәстихинидин ғизалиналмайтти.
Then they led Jesus from Caiaphas to the pretorium: (now it was morning) and they themselves went not in to the court, least they should be defiled, and so might not eat of the passover.
29 Шуңа [валий] Пилатус сиртқа чиқип, уларниң алдиға берип уларға: — Бу адәмниң үстидин немә әрз қилисиләр? — дәп сориди.
Therefore Pilate went out to them, and said, What accusation do ye bring against this man?
30 Улар: — Бу адәм җинайәтчи болмиса, уни сизгә тапшурмиған болаттуқ, — дәп җавап беришти.
They answered him, If He were not a malefactor, we should not have delivered Him to thee.
31 — Уни өзүңлар елип кетип, өз қанунуңлар бойичә һөкүм чиқириңлар! — деди Пилатус уларға. Йәһудийлар: — Бизниң һеч кимни өлүмгә мәһкүм қилиш һоқуқимиз йоқ турса, — дейишти.
Then said Pilate to them, Take Him, and judge Him according to your law. But the Jews said to him, It is not lawful for us to put any man to death:
32 Бу ишлар Әйсаниң өзи қандақ өлүм билән өлүдиғини тоғрисидики алдин-ала ейтқан бешарәтлик сөзиниң әмәлгә ашурулуши үчүн йүз бәрди.
that what Jesus had said might be fulfilled, signifying by what death He should die.
33 Андин Пилатус йәнә ордисиға кирип, Әйсани чақиртип, униңдин: — Сән Йәһудийларниң падишасиму? — дәп сориди.
Pilate therefore went into the palace again, and called Jesus and said to Him, Art thou the king of the Jews?
34 Әйса униңға: — Бу соални өзүң сораватамәсән, яки башқилар мән тоғрилиқ саңа шундақ ейтқанму? — деди.
Jesus answered him, Dost thou say this from thyself, or did others tell it thee of me?
35 — Мән бир Йәһудийму?! Сени маңа тапшурғанлар өз хәлқиң вә баш каһинларғу! Немә [җинайәт] өткүзгән едиң? — деди Пилатус.
Pilate replied, Am I a Jew? thine own nation, and the chief priests, have delivered thee to me: what hast thou done?
36 Әйса җававән: — Мениң падишалиғим бу дунияға тәвә әмәстур. Әгәр бу дунияға тәвә болған болса, хизмәтчилирим мениң Йәһудийларға тапшурулмаслиғим үчүн җәң қиливатқан болатти. Һалбуки, мениң падишалиғим бу йәргә тәвә әмәстур, — деди.
Jesus answered, My kingdom is not of this world: if my kingdom were of this world, my servants would have fought, that I might not have been delivered to the Jews: but my kingdom is not from hence.
37 Шуңа Пилатус униңға: — Ундақта, сән падишаму? Әйса җававән: — Шундақ, ейтқиниңдәк, падишамән. Мән шуниңға туғулғанмән, вә шуниңға дунияға кәлдим: — һәқиқәткә гувалиқ беришим үчүндин ибарәттур. Һәқиқәткә тәвә болған һәр бир киши болса мениң авазимға қулақ салиду, — деди.
Pilate therefore said unto Him, Art thou then a king? Jesus answered, Thou sayest right, I am a king. For this end was I born, and for this came I into the world, even that I might bear witness to the truth. Every one that is of the truth, heareth my voice.
38 Пилатус униңдин: — «Һәқиқәт» дегән немә? — дәп сориди. Пилатус мошуларни дәп, йәнә ташқириға, Йәһудийларниң алдиға чиқип уларға: — Мән униңдин һеч қандақ җинайәт тапалмидим.
Pilate saith unto Him, What is truth? And as soon as he had spoke, he went out again to the Jews,
39 Лекин һәр жили өтүп кетиш һейтида силәр үчүн [мәһбуслардин] бирни қоюп бериш қаидәм бар. Шуңа бу «Йәһудийларниң падишаси»ни силәргә қоюп беришимни халамсиләр? — деди.
and saith unto them, I find no fault at all in Him. But ye have a custom, that I should release to you one at the passover; will ye therefore that I release to you the king of the Jews?
40 Уларниң һәммиси җавап берип: — Бу адәмни әмәс, Бараббасни қоюп бериң! — дәп қийқас-сүрән селишти (Бараббас болса бир қарақчи еди).
Then they all cried out again, saying, Not Him, but Barabbas. Now Barabbas was a robber.
