Аюп 19
1 Аюп җававән мундақ деди: —
Then Job answered:
2 «Силәр қачанғичә җенимни азаплимақчисиләр, Қачанғичә мени сөз билән әзмәкчисиләр?
“How long will you torment me and crush me with your words?
3 Силәр мени он қетим харлидиңлар; Маңа увал қилишқа номус қилмайсиләр.
Ten times now you have reproached me; you shamelessly mistreat me.
4 Әгәр мениң сәһвәнлигим болса, Мән әнди униң [дәрдини] тартимән.
Even if I have truly gone astray, my error concerns me alone.
5 Әгәр силәр мениңдин үстүнлүк талашмақчи болсаңлар, Йүзүм алдида шәрм-һаяни көрситип мени әйиплимәкчи болсаңлар,
If indeed you would exalt yourselves above me and use my disgrace against me,
6 Әнди билип қоюңларки, маңа увал қилған Тәңри екән, У тори билән мени чирмаштуруп тартти;
then understand that it is God who has wronged me and drawn His net around me.
7 Қара, мән налә-пәряд көтирип «Зораванлиқ!» дәп вақираймән, Бирақ һеч ким аңлимайду; Мән вақираймән, бирақ маңа адаләт кәлмәйду.
Though I cry out, ‘Violence!’ I get no response; though I call for help, there is no justice.
8 У йолумни мени өтүвалмисун дәп чит билән тосуп қойди, Қәдәмлиримгә қараңғулуқ салди.
He has blocked my way so I cannot pass; He has veiled my paths with darkness.
9 У мәндин шан-шәривимни мәһрум қилди, Бешимдин таҗни тартивалди.
He has stripped me of my honor and removed the crown from my head.
10 У маңа һәр тәрәптин бузғунчилиқ қиливатиду, мән түгәштим; Үмүтүмни У дәрәқни юлғандәк жулувалди.
He tears me down on every side until I am gone; He uproots my hope like a tree.
11 Ғәзивини маңа қаритип қозғиди, Мени Өз дүшмәнлиридин һесаплиди.
His anger burns against me, and He counts me among His enemies.
12 Униң қошунлири сәп түзүп атланди, Пәләмпәйлирини ясап маңа һуҗум қилди, Улар чедиримни қоршавға елип баргаһ тикивалди.
His troops advance together; they construct a ramp against me and encamp around my tent.
13 У қериндашлиримни мәндин нери қилди, Тонушлиримниң меһрини мәндин үзди.
He has removed my brothers from me; my acquaintances have abandoned me.
14 Туққанлирим мәндин ятлишип кәтти, Дост-бурадәрлирим мени унутти.
My kinsmen have failed me, and my friends have forgotten me.
15 Өйүмдә турған мусапирлар, һәтта дедәклиримму мени ят адәм дәп һесаплайду; Уларниң нәзиридә мән мусапир болуп қалдим.
My guests and maidservants count me as a stranger; I am a foreigner in their sight.
16 Мән чакиримни чақирсам, у маңа җавап бәрмәйду; Шуңа мән униңға ағзим билән йелинишим керәк.
I call for my servant, but he does not answer, though I implore him with my own mouth.
17 Тиниқимдин аялимниң қусқуси келиду, Ака-укилирим сесиқлиғимдин бизар.
My breath is repulsive to my wife, and I am loathsome to my own family.
18 Һәтта кичик балилар мени кәмситиду; Орнумдин турмақчи болсам, улар мени һақарәтләйду.
Even little boys scorn me; when I appear, they deride me.
19 Мениң сирдаш достлиримниң һәммиси мәндин нәпрәтлиниду, Мән сөйгәнләр мәндин йүз өриди.
All my best friends despise me, and those I love have turned against me.
20 Әт-терилирим устиханлиримға чаплишип туриду, Җеним қил үстидә қалди.
My skin and flesh cling to my bones; I have escaped by the skin of my teeth.
21 Аһ, достлирим, маңа ичиңлар ағрисун, ичиңлар ағрисун! Чүнки Тәңриниң қоли маңа келип тәгди.
Have pity on me, my friends, have pity, for the hand of God has struck me.
22 Силәр немишкә Тәңридәк маңа зиянкәшлик қилисиләр? Силәр немишкә әтлиримгә шунчә тоймайсиләр!
Why do you persecute me as God does? Will you never get enough of my flesh?
23 Аһ, мениң сөзлирим йезилсиди! Улар бир язмиға пүтүклүк болған болатти!
I wish that my words were recorded and inscribed in a book,
24 Улар төмүр қәләм билән қоғушун ичигә йезилсиди! Әбәдил-әбәт таш үстигә оюп пүтүлгән болатти!
by an iron stylus on lead, or chiseled in stone forever.
25 Бирақ мән шуни билимәнки, өзүмниң Һәмҗәмәт-Қутқузғучим һаяттур, У ахирәт күнидә йәр йүзидә туруп туриду!
But I know that my Redeemer lives, and in the end He will stand upon the earth.
26 Һәм мениң бу терә-әтлирим бузулғандин кейин, Мән йәнила тенимдә туруп Тәңрини көримән!
Even after my skin has been destroyed, yet in my flesh I will see God.
27 Уни өзүмла әйни һалда көримән, Башқа адәмниң әмәс, бәлки өзүмниң көзи билән қараймән; Аһ, қәлбим буниңға шунчә интизардур!
I will see Him for myself; my eyes will behold Him, and not as a stranger. How my heart yearns within me!
28 Әгәр силәр: «Ишниң йилтизи униңдидур, Уни қандақ қилип қистап қоғливетәләймиз?!» — десәңлар,
If you say, ‘Let us persecute him, since the root of the matter lies with him,’
29 Әнди өзүңлар қиличтин қорққиниңлар түзүк! Чүнки [Худаниң] ғәзиви қилич җазасини елип келиду, Шуниң билән силәр [Худаниң] сотиниң қуруқ гәп әмәслигини билисиләр».
then you should fear the sword yourselves, because wrath brings punishment by the sword, so that you may know there is a judgment.”
