Зәбур 107
1 Аһ, Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити!
Give thanks to the LORD, for He is good; His loving devotion endures forever.
2 Пәрвәрдигар яв қолидин қутқузғанлар, У һәмҗәмәт болуп қутқузған хәлқи буни давамлиқ баян қилсун —
Let the redeemed of the LORD say so, whom He has redeemed from the hand of the enemy
3 Йәни У шәриқ билән ғәриптин, шимал билән җәнуптин, Һәр қайси жутлардин жиғивелинғанлар буни ейтсун!
and gathered from the lands, from east and west, from north and south.
4 Улар чөл-баяванни кезип пинһан йолда адашти, Адәм маканлашқан һеч бир шәһәрни тапалмастин.
Some wandered in desert wastelands, finding no path to a city in which to dwell.
5 Ач һәмдә уссуз болуп, Җени чиқай дәп қалди.
They were hungry and thirsty; their soul fainted within them.
6 Андин Пәрвәрдигарға пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
Then they cried out to the LORD in their trouble, and He delivered them from their distress.
7 Маканлашқидәк шәһәргә йәткичә, У уларни түз йолда башлиди.
He led them on a straight path to reach a city where they could live.
8 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Let them give thanks to the LORD for His loving devotion and His wonders to the sons of men.
9 Чүнки У чаңқиған көңүлни қандурди, Ач қалған җанни есил немәтләр билән толдурди.
For He satisfies the thirsty and fills the hungry with good things.
10 Зүлмәттә, өлүм көләңгисидә яшиғанлар, Төмүр кишән селинип, азап чәккәнләрни болса,
Some sat in darkness and in the shadow of death, prisoners in affliction and chains,
11 (Чүнки улар Тәңриниң әмирлиригә қаршилиқ қилди, Һәммидин Алий Болғучиниң несиһәтини кәмситти)
because they rebelled against the words of God and despised the counsel of the Most High.
12 — У уларни җапа-мушәққәт тартқузуп кәмтәр қилди, Улар путлишип жиқилди, уларға ярдәмгә бирисиму йоқ еди.
He humbled their hearts with hard labor; they stumbled, and there was no one to help.
13 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
Then they cried out to the LORD in their trouble, and He saved them from their distress.
14 Уларни зулмәт һәм өлүм сайисидин чиқирип, Уларниң зәнҗир-асарәтлирини сундуруп ташлиди.
He brought them out of darkness and the shadow of death and broke away their chains.
15 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Let them give thanks to the LORD for His loving devotion and His wonders to the sons of men.
16 Мана У мис дәрвазиларни парә-парә қилип, Төмүр тақақларни кесип ташлиди.
For He has broken down the gates of bronze and cut through the bars of iron.
17 Һамақәтләр өз итаәтсизлик йоллиридин, Қәбиһликлиридин азапларға учрайду;
Fools, in their rebellious ways, and through their iniquities, suffered affliction.
18 Көңлидә һәр хил озуқ-түлүктин бизар болуп, Өлүм дәрвазилириға йеқинлишиду.
They loathed all food and drew near to the gates of death.
19 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
Then they cried out to the LORD in their trouble, and He saved them from their distress.
20 У сөз-каламини әвәтип, уларни сақайтиду, Уларни заваллиқлиридин қутқузиду.
He sent forth His word and healed them; He rescued them from the Pit.
21 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Адәм балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Let them give thanks to the LORD for His loving devotion and His wonders to the sons of men.
22 Қурбанлиқ сүпитидә тәшәккүрләр ейтсун, Униң қилғанлирини тәнтәнилик нахшилар билән баян қилсун!
Let them offer sacrifices of thanksgiving and declare His works with rejoicing.
23 Кемиләрдә деңизға чүшүп қатниғучилар, Улуқ суларда тирикчилик қилғучилар,
Others went out to sea in ships, conducting trade on the mighty waters.
24 Булар Пәрвәрдигарниң ишлириға гувачидур, Чоңқур океанда көрсәткән карамәтләрни көргүчидур.
They saw the works of the LORD, and His wonders in the deep.
25 Чүнки У бир сөз биләнла шиддәтлик шамални чиқирип, Долқунлирини өркәшлитиду;
For He spoke and raised a tempest that lifted the waves of the sea.
26 Кемичиләр асман-пәләк өрләйду, Суларниң тәһтилиригә чүшиду, Дәһшәттин уларниң җени ерип кетиду.
They mounted up to the heavens, then sunk to the depths; their courage melted in their anguish.
27 Улар мәс адәмдәк әләң-сәләң ирғаңлайду, Һәр қандақ әқил-чариси түгәйду;
They reeled and staggered like drunkards, and all their skill was useless.
28 Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
Then they cried out to the LORD in their trouble, and He brought them out of their distress.
29 У боранни тиничлитиду, Су долқунлириму җим болиду.
He calmed the storm to a whisper, and the waves of the sea were hushed.
30 Шуниң билән улар течлиғидин шатлиниду; У уларни тәшна болған арамгаһиға йетәкләп бариду.
They rejoiced in the silence, and He guided them to the harbor they desired.
31 Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
Let them give thanks to the LORD for His loving devotion and His wonders to the sons of men.
32 Улар хәлиқниң җамаитидиму Уни улуқлисун, Ақсақаллар мәҗлисидә Уни мәдһийилисун.
Let them exalt Him in the assembly of the people and praise Him in the council of the elders.
33 У дәрияларни чөлгә, Булақларни қақаслиққа айландуриду.
He turns rivers into deserts, springs of water into thirsty ground,
34 Аһалисиниң яманлиғи түпәйлидин, Һосуллуқ йәрни шорлуқ қилиду.
and fruitful land into fields of salt, because of the wickedness of its dwellers.
35 У йәнә чөл-баяванни көлгә, Чаңқақ йәрни булақларға айландуриду;
He turns a desert into pools of water and a dry land into flowing springs.
36 Ачларни шу йәргә җайлаштуруп, Улар олтирақлашқан бир шәһәрни бәрпа қилиду;
He causes the hungry to settle there, that they may establish a city in which to dwell.
37 Улар етизларни һайдап-терип, үзүмзарларни бәрпа қилиду; Булар һосул-мәһсулатни мол бериду.
They sow fields and plant vineyards that yield a fruitful harvest.
38 У уларға бәрикәт бериду, Шуниң билән уларниң сани хеләла ешип бариду, У уларниң мал-варанлирини һеч азайтмайду.
He blesses them, and they multiply greatly; He does not let their herds diminish.
39 Улар йәнә җәбир-зулум, бала-қаза һәм дәрд-әләмгә йолуғуп, Сани азийип, пүкүлиду.
When they are decreased and humbled by oppression, evil, and sorrow,
40 У есилзадиләр үстигә кәмситишлирини төкиду, Йолсиз дәшт-сәһрада уларни сәргәрдан қилиду;
He pours out contempt on the nobles and makes them wander in a trackless wasteland.
41 Лекин мискин адәмни җәбир-зулумдин жуқури көтирип сақлайду, Униң аилә-тавабатини қой падисидәк көп қилиду.
But He lifts the needy from affliction and increases their families like flocks.
42 Буни көңли дуруслар көрүп шатлиниду; Пасиқларниң ағзи етилиду.
The upright see and rejoice, and all iniquity shuts its mouth.
43 Кимки дана болса, буларни байқисун, Пәрвәрдигарниң меһри-шәпқәтлирини чүшәнсун!
Let him who is wise pay heed to these things and consider the loving devotion of the LORD.
