< Йәшая 13 >

1 Амозниң оғли Йәшая көргән, шундақла униңға жүкләнгән Бабил тоғрисидики вәһий: —
Onus Babylonis, quod vidit Isaias, filius Amos.
2 [Бабил] ақсүнәклириниң қовуқлардин өтүп кириши үчүн, Қақас тағ үстидә туғ көтириңлар, Уларни жуқури авазда чақириңлар, Қолуңларни пулаңлитип ишарәт қилиңлар.
Super montem caliginosum levate signum: exaltate vocem, levate manum, et ingrediantur portas duces.
3 Мән болсам, мәхсус таллиғанлиримға буйруқ чүшүргәнмән, Өз палванлиримни, йәни тәкәббурлуқтин яйрап кәткән адәмлиримни ғәзивимни беҗа кәлтүрүшкә чақирдим.
Ego mandavi sanctificatis meis, et vocavi fortes meos in ira mea, exsultantes in gloria mea.
4 Аңлаңлар, бүйүк бир әлниң адәмлиридәк топ-топ адәмләрниң тағларда яңратқан қийқас-сүрәнлирини, Һәммә әл-жутлар вә падишалиқлар [җәңгә] жиғилип долқунлатқан қайнам-ташқинлиқни! Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар қошунларни җәңгә жиғиду.
Vox multitudinis in montibus, quasi populorum frequentium; vox sonitus regum, gentium congregatarum. Dominus exercituum præcepit militiæ belli,
5 Улар, йәни Пәрвәрдигар вә Өз ғәзивиниң қураллири, Жирақ жуттин, һәтта асманларниң қәридинму пүткүл җаһанни һалак қилишқа кәлгән.
venientibus de terra procul, a summitate cæli; Dominus, et vasa furoris ejus, ut disperdat omnem terram.
6 Пәряд чекип һувлаңлар! Чүнки Пәрвәрдигарниң күни йеқинлашти; У Һәммигә қадирдин келидиған һалакәттәк келиду.
Ululate, quia prope est dies Domini; quasi vastitas a Domino veniet.
7 Буниңдин һәр бир қол бошишип кетиду, Һәммә адәмниң жүриги ерип кетиду.
Propter hoc omnes manus dissolventur, et omne cor hominis contabescet,
8 Улар вәһимигә чүшиду; Азап-оқубәт вә қайғу-һәсрәт уларни қаплайду, Толғиғи тутқан аялдәк улар толғинип кетиду, Улар бир-биригә вәһимә ичидә тикилип қаришиду; Йүзлири болса ялқундәк қизирип кетиду.
et conteretur. Torsiones et dolores tenebunt; quasi parturiens dolebunt: unusquisque ad proximum suum stupebit, facies combustæ vultus eorum.
9 Мана Пәрвәрдигарниң күни келиду, Шу күн җими йәр-җаһанни вәйран қилишқа, Рәһимсиз болуп, ғәзәп вә қәһр билән толғандур; У гунакарларни җаһандин йоқитиду.
Ecce dies Domini veniet, crudelis, et indignationis plenus, et iræ, furorisque, ad ponendam terram in solitudinem, et peccatores ejus conterendos de ea.
10 Чүнки асмандики юлтузлар һәм юлтуз түркүмлири нурини бәрмәйду; Қуяш болса чиқипла қараңғулишиду, Айму һеч йорумайду.
Quoniam stellæ cæli, et splendor earum, non expandent lumen suum; obtenebratus est sol in ortu suo, et luna non splendebit in lumine suo.
11 Мән дунияни рәзиллиги үчүн, Қәбиһләрни гуналири үчүн җазалаймән; Һакавурларниң тәкәббурлуғини түгәл йоқитимән; Зораванларниң кибирлирини пәс қилимән.
Et visitabo super orbis mala, et contra impios iniquitatem eorum; et quiescere faciam superbiam infidelium, et arrogantiam fortium humiliabo.
12 Мән инсанларни сап алтундин аз қилимән, Адәмни һәтта Офирдики алтундин аз қилимән.
Pretiosior erit vir auro, et homo mundo obrizo.
13 Шуңа самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигарниң ғәзивидә, Униң қайниған қәһрлик күнидә, Мән [Худа] асманларни тәвритимән, Йәр болса өз орнидин йөткилиду;
Super hoc cælum turbabo; et movebitur terra de loco suo, propter indignationem Domini exercituum, et propter diem iræ furoris ejus.
14 Шуңа овланған бир җәрәндәк, Һеч ким жиғмайдиған бир падидәк, Һәр бирси өз әл-җамаитини издәп кәтмәкчи болиду, Һәр бири өз жут-маканиға қачмақчи болиду;
Et erit quasi damula fugiens, et quasi ovis, et non erit qui congreget. Unusquisque ad populum suum convertetur, et singuli ad terram suam fugient.
15 Қечип тутулғанларниң һәммиси санҗип өлтүрүлиду; Әсиргә чүшкәнләрму қиличлиниду.
Omnis qui inventus fuerit occidetur, et omnis qui supervenerit cadet in gladio;
16 Уларниң балилириму көз алдида парә-парә қилиниду; Уларниң өйлири булаң-талаң қилиниду, Аяллириму аяқ асти қилиниду.
infantes eorum allidentur in oculis eorum, diripientur domus eorum, et uxores eorum violabuntur.
17 Мана, Мән уларға қарши турушқа Медиалиқларни қозғаймән, Улар күмүчләргә һеч қаримайду, Алтундин болса улар зоқ алмайду.
Ecce ego suscitabo super eos Medos, qui argentum non quærant, nec aurum velint;
18 Уларниң оқялири жигитләрни өтмә-төшүк қиливетиду, Улар балиятқуниң мевисигә һеч рәһим қилмайду, Көзлири балиларни һеч айимайду.
sed sagittis parvulos interficient, et lactantibus uteris non miserebuntur, et super filios non parcet oculus eorum.
19 Падишаһлиқларниң гөһири, Калдийләрниң пәхирлинидиған гөзәллиги болған Бабил болса, Худаниң Содом вә Гоморра шәһәрлирини өрүвәткинигә охшаш болиду.
Et erit Babylon illa gloriosa in regnis, inclyta superbia Chaldæorum, sicut subvertit Dominus Sodomam et Gomorrham.
20 У йәрдә һеч ким һәргиз турмайду, Дәвирдин-дәвиргичә у адәмзатсиз қалиду. Әрәбләр болса шу йәрдә чедир тикмәйду, Малчилар падилирини шу йәрдә ятқузмайду.
Non habitabitur usque in finem, et non fundabitur usque ad generationem et generationem; nec ponet ibi tentoria Arabs, nec pastores requiescent ibi.
21 Бирақ чөл-баявандики җаниварлар шу йәрдә қониду, Уларниң [харап] өйлиригә һувлайдиған мәхлуқлар толиду, Һувқушлар шу йәрдә маканлишиду, «Өшкә җин»лар сәкрәп ойнақлишиду.
Sed requiescent ibi bestiæ, et replebuntur domus eorum draconibus, et habitabunt ibi struthiones, et pilosi saltabunt ibi;
22 Явайи иштлар қәлъә-қорғанларда, Чилбөриләр униң һәшәмәтлик ордилирида һувлишиду, Бәрһәқ, униң вақти тошушқа аз қалди, Униң күнлири узунға бармайду.
et respondebunt ibi ululæ in ædibus ejus, et sirenes in delubris voluptatis.

< Йәшая 13 >