< Паалийәтлири 12 >

1 Шу чағларда, Һерод падиша җамаәттикиләрдин бәзилиригә зиянкәшлик қилмақчи болуп уларға қол салди.
تَسْمِنْ سَمَیے ہیرودْ‌راجو مَنْڈَلْیاح کِیَجَّنیبھْیو دُحکھَں داتُں پْرارَبھَتْ۔
2 У Юһаннаниң акиси Яқупни қиличлап өлтүрди.
وِشیشَتو یوہَنَح سودَرَں یاکُوبَں کَرَوالاگھاتینْ ہَتَوانْ۔
3 Өзиниң бу қилған ишиниң Йәһудийларға яққанлиғини көрүп, у Петрусниму тутқун қилдуруди (шу чағда «петир нан һейти» мәзгили еди).
تَسْمادْ یِہُودِییاح سَنْتُشْٹا اَبھَوَنْ اِتِ وِجْنایَ سَ پِتَرَمَپِ دھَرْتُّں گَتَوانْ۔
4 Петрусни тутқандин кейин, уни зинданға ташлап, төрт ләшкәр бир гуруппа қилинған төрт қараввул топиға тапшурди. Пасха һейттин кейин, Һерод уни халайиқ алдида сорақ қилмақчи еди.
تَدا کِنْوَشُونْیَپُوپوتْسَوَسَمَیَ اُپاتِشْٹَتْ؛ اَتَ اُتْسَوے گَتے سَتِ لوکاناں سَمَکْشَں تَں بَہِرانییّامِیتِ مَنَسِ سْتھِرِیکرِتْیَ سَ تَں دھارَیِتْوا رَکْشْنارْتھَمْ ییشامْ ایکَیکَسَںگھے چَتْوارو جَناح سَنْتِ تیشاں چَتُرْناں رَکْشَکَسَںگھاناں سَمِیپے تَں سَمَرْپْیَ کارایاں سْتھاپِتَوانْ۔
5 Шуңа Петрус зинданда тутуп қелинди. Лекин җамаәт Худаға җан-дил билән униң үчүн дуа қилишивататти.
کِنْتُں پِتَرَسْیَ کاراسْتھِتِکارَناتْ مَنْڈَلْیا لوکا اَوِشْرامَمْ اِیشْوَرَسْیَ سَمِیپے پْرارْتھَیَنْتَ۔
6 Әнди Һерод уни елип чиқип сот қилишниң алдинқи кечиси, Петрус икки зәнҗир билән бағлақлиқ пети, икки қаравулниң оттурисида ухлавататти; ишикниң сиртидиму бир нәччә қаравул зинданни күзәт қиливататти.
اَنَنْتَرَں ہیرودِ تَں بَہِرانایِتُں اُدْیَتے سَتِ تَسْیاں راتْرَو پِتَرو رَکْشَکَدْوَیَمَدھْیَسْتھانے شرِنْکھَلَدْوَیینَ بَدّھوَح سَنْ نِدْرِتَ آسِیتْ، دَووارِکاشْچَ کارایاح سَمُّکھے تِشْٹھَنَتو دْوارَمْ اَرَکْشِشُح۔
7 Вә туюқсиз Рәбниң бир пәриштиси көрүнүп, бир нур камерни йорутти. Пәриштә Петрусниң биқиниға ноқуп: — Тез тур! — дәп ойғатти. Униң қоллиридики зәнҗир шу һаман бошап чүшүп кәтти.
ایتَسْمِنْ سَمَیے پَرَمیشْوَرَسْیَ دُوتے سَمُپَسْتھِتے کارا دِیپْتِمَتِی جاتا؛ تَتَح سَ دُوتَح پِتَرَسْیَ کُکْشاواواتَں کرِتْوا تَں جاگَرَیِتْوا بھاشِتَوانْ تُورْنَمُتِّشْٹھَ؛ تَتَسْتَسْیَ ہَسْتَسْتھَشرِنْکھَلَدْوَیَں گَلَتْ پَتِتَں۔
8 Пәриштә униңға: — Белиңни бағливал! Кәшиңниму кий! — деди. Петрус униң дегинини қилди. Андин у: — Чапиниңни йепинчақлап кәйнимдин маң! — деди.
سَ دُوتَسْتَمَوَدَتْ، بَدّھَکَٹِح سَنْ پادَیوح پادُکے اَرْپَیَ؛ تینَ تَتھا کرِتے سَتِ دُوتَسْتَمْ اُکْتَوانْ گاتْرِییَوَسْتْرَں گاتْرے نِدھایَ مَمَ پَشْچادْ ایہِ۔
9 Петрус униңға әгишип [камердин] чиқти. Бирақ у пәриштиниң вастиси билән болуватқан бу ишларниң растлиғини билмәй, бәлки бир ғайипанә көрүнүш көрүптимән, дәп ойлавататти.
تَتَح پِتَرَسْتَسْیَ پَشْچادْ وْرَجَنَ بَہِرَگَچّھَتْ، کِنْتُ دُوتینَ کَرْمَّیتَتْ کرِتَمِتِ سَتْیَمَجْناتْوا سْوَپْنَدَرْشَنَں جْناتَوانْ۔
10 Улар биринчи вә иккинчи күзәттин өтүп, зинданниң шәһәргә чиқидиған төмүр дәрвазисиға барғанда, дәрваза улар үчүн өзлүгидин ечилип кәтти. Улар чиқип, бир кочидин өткәндә, пәриштә туюқсиз униң йенидин кәтти.
اِتّھَں تَو پْرَتھَماں دْوِتِییانْچَ کاراں لَنْگھِتْوا یینَ لَوہَنِرْمِّتَدْوارینَ نَگَرَں گَمْیَتے تَتْسَمِیپَں پْراپْنُتاں؛ تَتَسْتَسْیَ کَواٹَں سْوَیَں مُکْتَمَبھَوَتْ تَتَسْتَو تَتْسْتھانادْ بَہِ رْبھُوتْوا مارْگَیکَسْیَ سِیماں یاوَدْ گَتَو؛ تَتوکَسْماتْ سَ دُوتَح پِتَرَں تْیَکْتَوانْ۔
11 Шу чағда, Петрус есигә келип, өз-өзигә: «Дәрвәқә әнди Рәб Өз пәриштисини әвәтип, мени Һеродниң қолидин вә Йәһудий хәлқиниң күткәнлириниң һәммисидин қутқузупту, дәп билдим» — деди.
تَدا سَ چیتَناں پْراپْیَ کَتھِتَوانْ نِجَدُوتَں پْرَہِتْیَ پَرَمیشْوَرو ہیرودو ہَسْتادْ یِہُودِییَلوکاناں سَرْوّاشایاشْچَ ماں سَمُدّھرِتَوانْ اِتْیَہَں نِشْچَیَں جْناتَوانْ۔
12 Һәқиқий әһвални чүшинип йәткәндә, у Маркус дәпму атилидиған Юһаннаниң аниси Мәрйәмниң өйигә барди. У йәрдә нурғун кишиләр жиғилип дуа-тилавәт қиливататти.
سَ وِوِچْیَ مارْکَنامْرا وِکھْیاتَسْیَ یوہَنو ماتُ رْمَرِیَمو یَسْمِنْ گرِہے بَہَوَح سَمْبھُویَ پْرارْتھَیَنْتَ تَنِّویشَنَں گَتَح۔
13 У дәрвазиниң ишигини қаққанда, Рода исимлиқ бир дедәк авазни аңлап чиқти.
پِتَرینَ بَہِرْدْوارَ آہَتے سَتِ روداناما بالِکا دْرَشْٹُں گَتا۔
14 У Петрусниң авазини тонуп, хошаллиғидин ишикни ечишқиму үлгүрмәй жүгүрүп келип, һәммәйләнгә: — Петрус дәрваза алдида туриду! — дәп хәвәр қилди.
تَتَح پِتَرَسْیَ سْوَرَں شْرُوا سا ہَرْشَیُکْتا سَتِی دْوارَں نَ موچَیِتْوا پِتَرو دْوارے تِشْٹھَتِیتِ وارْتّاں وَکْتُمْ اَبھْیَنْتَرَں دھاوِتْوا گَتَوَتِی۔
15 Лекин улар: — Сараң болуп қалдиңғу! — дейишти. Бирақ у: — Раст шундақ, дәп турувалди. Улар: — У униң пәриштиси болса керәк! — дейишти.
تے پْراووچَنْ تْوَمُنْمَتّا جاتاسِ کِنْتُ سا مُہُرْمُہُرُکْتَوَتِی سَتْیَمیوَیتَتْ۔
16 Бирақ Петрус дәрвазини қеқивәрди. Улар чиқип дәрвазини ечип, униң өзини көргәндә һәммәйлән һаң-таң болушти.
تَدا تے کَتھِتَوَنْتَسْتَرْہِ تَسْیَ دُوتو بھَویتْ۔
17 Петрус уларға үн чиқармаслиққа қол ишарити қилип, уларға Рәбниң өзини зиндандин қандақ елип чиққанлиғини ейтип бәрди. Андин кейин, у: — Бу хәвәрни Яқупқа вә қериндашларға йәткүзүп қоюңлар, — дәп, өзи у йәрдин башқа йәргә кәтти.
پِتَرو دْوارَماہَتَوانْ ایتَسْمِنَّنْتَرے دْوارَں موچَیِتْوا پِتَرَں درِشْٹْوا وِسْمَیَں پْراپْتاح۔
18 Таң атқанда, қаравуллар Петрус зади немә болди дәп сарисимигә чүшти.
تَتَح پِتَرو نِحشَبْدَں سْتھاتُں تانْ پْرَتِ ہَسْتینَ سَنْکیتَں کرِتْوا پَرَمیشْوَرو یینَ پْرَکارینَ تَں کارایا اُدّھرِتْیانِیتَوانْ تَسْیَ ورِتّانْتَں تانَجْناپَیَتْ، یُویَں گَتْوا یاکُبَں بھْراترِگَنَنْچَ وارْتّامیتاں وَدَتیتْیُکْتا سْتھانانْتَرَں پْرَسْتھِتَوانْ۔
19 Һерод уни издәп униң из-деригини тапалмиғачқа, қаравулларни сорақ қилип, уларни өлүмгә мәһкүм қилишни буйруди. Бу иштин кейин, у Йәһудийәдин чүшүп Қәйсәрийә шәһиригә берип шу йәрдә турди.
پْرَبھاتے سَتِ پِتَرَح کْوَ گَتَ اِتْیَتْرَ رَکْشَکاناں مَدھْیے مَہانْ کَلَہو جاتَح۔
20 Әслидә Һерод [хан] билән Тур вә Зидондикиләр арисида қаттиқ җедәл бар еди. Һалбуки, Тур вә Зидондикиләр бирлишип, Һеродниң алдиға кәлди. Униң билән яришивелиш үчүн улар алди билән ханниң Биластус исимлиқ шәхсий ғоҗидарини өзлиригә яр-йөләк болушқа қайил қилған еди. Чүнки бу жуттикиләр ашлиқни ханниң илкидики җайлардин алатти.
ہیرودْ بَہُ مرِگَیِتْوا تَسْیودّیشے نَ پْراپْتے سَتِ رَکْشَکانْ سَںپرِچّھیَ تیشاں پْرانانْ ہَنْتُمْ آدِشْٹَوانْ۔
21 Бәлгүләнгән көрүшүш күнидә Һерод шаһанә тонлирини кийип, сорақ тәхтидә олтирип, уларға нутуқ сөзлиди.
پَشْچاتْ سَ یِہُودِییَپْرَدیشاتْ کَیسَرِیانَگَرَں گَتْوا تَتْراواتِشْٹھَتْ۔
22 Аңлиған хәлиқ: — Бу адәмниң авази әмәс, бәлки бир илаһниң авазидур! — дәп вақирашти.
سورَسِیدونَدیشَیو رْلوکیبھْیو ہیرودِ یُیُتْسَو سَتِ تے سَرْوَّ ایکَمَنْتْرَناح سَنْتَسْتَسْیَ سَمِیپَ اُپَسْتھایَ لْواسْتَنامانَں تَسْیَ وَسْتْرَگرِہادھِیشَں سَہایَں کرِتْوا ہیرودا سارْدّھَں سَنْدھِں پْرارْتھَیَنْتَ یَتَسْتَسْیَ راجْنو دیشینَ تیشاں دیشِییاناں بھَرَنَمْ اَبھَوَتْں
23 Шуан Пәрвәрдигарниң бир пәриштиси ханни урди; чүнки у шан-шәрәпни Худаға беғишлимиди. Нәтиҗидә, у қурутқа йәм болуп өлди.
اَتَح کُتْرَچِنْ نِرُپِتَدِنے ہیرودْ راجَکِییَں پَرِچّھَدَں پَرِدھایَ سِںہاسَنے سَمُپَوِشْیَ تانْ پْرَتِ کَتھامْ اُکْتَوانْ۔
24 Амма Худаниң сөз-калами давамлиқ бәрқ уруп кеңәйди.
تَتو لوکا اُچَّیحکارَں پْرَتْیَوَدَنْ، ایشَ مَنُجَرَوو نَ ہِ، اِیشْوَرِییَرَوَح۔
25 Барнабас билән Саул Йерусалимда сәдиқилирини тапшуруш хизмитини ада қилғандин кейин, Антакяға қайтип кәтти. Улар Маркус дәпму атилидиған Юһаннани биллә елип барди.
تَدا ہیرودْ اِیشْوَرَسْیَ سَمّانَں ناکَروتْ؛ تَسْمادّھیتوح پَرَمیشْوَرَسْیَ دُوتو ہَٹھاتْ تَں پْراہَرَتْ تینَیوَ سَ کِیٹَیح کْشِینَح سَنْ پْرانانْ اَجَہاتْ۔ کِنْتْوِیشْوَرَسْیَ کَتھا دیشَں وْیاپْیَ پْرَبَلابھَوَتْ۔ تَتَح پَرَں بَرْنَبّاشَولَو یَسْیَ کَرْمَّنو بھارَں پْراپْنُتاں تابھْیاں تَسْمِنْ سَمْپادِتے سَتِ مارْکَنامْنا وِکھْیاتو یو یوہَنْ تَں سَنْگِنَں کرِتْوا یِرُوشالَمْنَگَراتْ پْرَتْیاگَتَو۔

< Паалийәтлири 12 >