Коринтлиқларға 2 3
1 Биз йәнә өзимизни тәвсийә қилғили туруватамдуқ? Яки башқа бәзиләргә керәк болғандәк, силәргә йезилған яки силәр язған тәвсийинамиләр бизгә керәкму?
Do we begin again to show you who we are? Or do we, like others, need that letters recommendatory of us should be written to you? Or, that ye should write recommendations of us?
2 Силәр өзүңлар бизниң тәвсийинамимиздурсиләр, қәлбимиздә пүтүлгән, һәр инсанға тонуш болған вә оқулидиған.
Ye are our epistle, written on our hearts, and known and read by every man.
3 Силәрниң биз тәрипимиздин пәрвиш қилинған, Мәсиһниң мәктупи екәнлигиңлар аян болди (бу мәктуп сияһ билән әмәс, бәлки тирик Худаниң Роһи билән йезилған; таш тахтайларға әмәс, бәлки қәлбниң әтлик тахтайлириға пүтүклүктур).
For ye know that ye are an epistle of the Messiah, ministered by us; not written with ink, but by the Spirit of the living God; not on tables of stone, but on the tablets of the heart of flesh.
4 Әнди бизниң Мәсиһ арқилиқ Худаға қарайдиған шунчә зор ишәшимиз бар;
And such confidence have we in the Messiah towards God.
5 өзимизни бирәрнәрсини қилғидәк иқтидаримиз бар дәп чағлиғинимиз йоқтур; иқтидарлиғимиз болса бәлки Худадиндур.
Not that we are sufficient to think any thing as of ourselves; but our efficiency is from God:
6 У бизни йеңи әһдиниң хизмәткарлири болушқа иқтидарлиқ қилди; бу әһдә пүтүклүк сөз-җүмлиләргә әмәс, бәлки Роһқа асасланған. Чүнки пүтүклүк сөз-җүмлиләр адәмни өлтүриду; лекин Роһ болса адәмгә һаят кәлтүриду.
who hath fitted us to be ministers of the new Testament, not in the letter, but in the Spirit; for the letter killeth, but the Spirit giveth life.
7 Амма сөз-җүмлиләр билән ташларға оюлған, өлүм кәлтүридиған хизмәт шан-шәрәп билән болған вә шундақла Исраиллар Мусаниң йүзидә җулаланған шан-шәрәптин йүзигә көзлирини тикип қаралмиған йәрдә (гәрчә шу шан-шәрәп һазир әмәлдин қалдурулған болсиму),
Now if the ministration of death was engraved upon stones in writing, and was so glorious that the children of Israel could not look on the face of Moses, on account of the glory upon his face which vanished away;
8 Роһ билән жүргүзүлидиған хизмәт техиму шан-шәрәплик болмамду?
how then shall not the ministration of the Spirit be still more glorious?
9 Чүнки адәмниң гунайини бекитидиған хизмәт шәрәплик болған йәрдә, инсанни һәққаний қилидиған хизмәтниң шәриви техиму ешип ташмамду!?
For if there was glory in the ministration of condemnation, how much more shall the ministration of justification excel in glory?
10 Чүнки әслидә шан-шәрәплик болған ишниң һазирқи ғайәт зор шан-шәрәплик ишниң алдида һеч қандақ шан-шәрәпликлиги йоқтур;
For that which was glorious, was as if not glorious, in comparison with this which excelleth in glory.
11 чүнки әмәлдин қалдурулған иш әслидә шан-шәрәп билән кәлтүрүлгән йәрдә, һазир орнини басқан иш техиму шан-шәрәплик болиду.
For if that which is abolished was glorious, much more must that which abideth be glorious.
12 Биздә шунчә зор шундақ бир үмүт болған екән, биз толиму жүрәклик болимиз.
Seeing therefore we have this hope, we the more speak with boldness;
13 Биз Исраилларни әмәлдин қалдурулидиған [әһдиниң] парлақ нуриға көзини тикип қарашниң ақивитигә учрап кәтмисун дәп йүзигә чүмпәрдә тартивалған Мусаға охшимаймиз.
and are not like Moses, who threw a vail over his face, that the children of Israel might not behold the termination of that which was abolished.
14 Амма уларниң ой-көңүллири қадақлашқан еди; чүнки бүгүнгә қәдәр кона әһдини оқуғинида мошу чүмпәрдә еливетилмәй кәлди; чүнки пәқәт Мәсиһдә болғандила у елип ташливетилиду.
But they were blinded in their understanding; for until this day, when the old Testament is read, the same vail resteth upon them; nor is it manifest to them, that it is abolished by the Messiah.
15 Амма бүгүнгә қәдәр, Мусаниң язмилири оқулғинида шу чүмпәрдә йәнила қәлбини йепивалмақта.
And unto this day, when Moses is read, a vail is thrown upon their hearts.
16 Амма һәр ким Рәбгә қарап бурулса, чүмпәрдә елип ташлиниду.
But when any of them is turned unto the Lord, the vail is taken from him.
17 Амма Рәб шу Роһтур; вә Рәбниң Роһи қәйәрдә болса, шу йәрдә һөрлүк болиду.
Now the Lord himself is the Spirit. And where the Spirit of the Lord is, there is freedom.
18 Вә биз һәммимизниң йүзимиз чүмпәрдисиз һалда Рәбниң шан-шәривигә қариғинида, Униң охшаш сүритидә болушқа Роһ болған Рәб тәрипидин шан-шәрәп үстигә шан-шәрәп қошулуп өзгәртилмәктимиз.
And we all, with uncovered faces, behold as in a mirror the glory of the Lord; and are transformed into the same likeness, from glory to glory, as by the Lord the Spirit.
