Коринтлиқларға 2 10

1 Амма өзүм, силәр билән биллә болғанда муамилиси юмшақ, лекин силәрдин айрилғанда силәргә қарита қаттиқ қоллуқ дәп қаралған мәнки Павлус Мәсиһниң юваш-мөминлиги вә мулайимлиғи билән силәрдин өтүнүмән,

Now I, the same Paul, who, when present among you, am timid, but when absent, am bold toward you, entreat you, by the mildness and gentleness of Christ;

2 — шуни тәләп қилимәнки, йениңларға барғинимда, бизни «әтләр бойичә маңғанлар!» дәп гуман билән қарайдиған бәзиләргә қарита ойлиғинимдәк қаттиқ қоллуқ қилишқа мени мәҗбур қилмаңлар;

I, indeed, beseech you, that I may not, when present, be bold with that confidence with which I think I shall be bold against some, who think of us as if we walked according to the flesh.

3 гәрчә биз инсаний әтләрдә жүрсәкму, биз әтләр бойичә җәң қилмаймиз.

For though we walk in the flesh, we do not war according to the flesh,

4 Чүнки җәң қураллиримиз әткә тәвә қураллар әмәс, бәлки Худа тәрипидин қорған-истиһкамларни гумран қилиш күчигә егә қилинған қураллардур;

(for the weapons of our warfare are not carnal, but mighty, through God, for the overthrowing of strongholds, )

5 биз улар билән бәс-муназириләрни вә Худани тонушқа қаршилишишқа турған һәр қандақ һакавур тосалғуни гумран қилимиз, шундақла һәр бир ой-хиялларни Мәсиһкә беқиндуруп итаәт қилишқа кәлтүримиз;

overthrowing reasonings and every high thing that exalts itself against the knowledge of God, and leading captive every thought to the obedience of the Christ,

6 силәр толуқ итаәт қилғандин кейин, [араңларда] қандақ итаәтсизлик қалған болса буларни җазалашқа тәйярмиз.

and being ready to take vengeance on all disobedience, when your obedience shall have been fully established.

7 Силәр пәқәт көз алдиңлардики ишларғила қарайдикәнсиләр. Әгәр бириси өзини Мәсиһкә тәвәмән дәп қариса, у йәнә шуниң үстигә ойлансунки, у Мәсиһкә тәвә болғиниға охшаш, бизму Униңға тәвәдурмиз.

Do you look on things according to the outward appearance? If any one trusts in himself, that he is Christ’s, let him again reason thus of himself: that as he is Christ’s, so also are we.

8 Чүнки, Рәб тәрипидин силәрни набут қилиш үчүн әмәс, бәлки етиқатиңларни қуруш үчүн бизгә аманәт қилинған һоқуқимиз тоғрилиқ техиму көп зиядәрәк махтансамму, буниңда һеч йәргә қарап қалмаймән;

For though I should boast even, somewhat more abundantly of our authority, which the Lord has given us for edification, and not for your destruction, I would not be ashamed:

9 әнди мән пәқәт хәтләрдила силәрни қорқатмақчи әмәсмән;

that I may not seem as if I would terrify you by letters.

10 чүнки бәзиләр: «Униң хәтлири дәрвәқә вәзинлик һәм күчлүк; лекин у йетип кәлгәндә салапәтсиз, гепиниң тутами йоқ болиду» дейишиду.

For his letters, says one, are weighty and powerful, but his bodily presence is weak, and his style of speech contemptible.

11 Әнди бундақ хиял қилғучилар шуни билип қойсунки, биз жирақта болғинимизда хәтләрдики сөзимиз қандақ болған болса биз йетип барғинимизда әмәлийитимизму шундақ болиду.

Let such a one conclude thus―that such as we are in word, by letters, while absent, such also will we be in deed, when present.

12 Чүнки биз өзимизни өзини қалтис чағлайдиғанлар билән бир қатарға қоюшқа яки улар билән селиштурушқа петинмаймиз; шундақ кишиләр өзлирини өзлириниң өлчими билән өлчәп, өзлирини өзлири билән селиштуридиған болуп, һәқиқәтән әқилсизлардиндур.

For we do not presume to rank or compare ourselves with some of those who commend themselves: but they, measuring themselves by themselves, and comparing themselves with themselves, have no understanding.

13 Биз әнди өзимизгә бекитилгән өлчәмдин һалқип махтинип жүргинимиз йоқ. Биз бәлки һәммини өлчигүчи Худа бизгә бекиткән хизмәт даирисидики өлчәм, йәни силәрниң [хизмитиңларғиму] йетидиған өлчәм билән пәхирлинимиз.

But we will not boast ourselves with respect to regions not measured to us; but according to the measure of the line which God, who measures, has appointed for us to reach even to you.

14 Чүнки өлчими силәрниң хизмитиңларға йәтмәйдиған кишиләрдәк, [хизмитиңларда болғинимизда] даиримиздин һалқип кәтмәймиз, чүнки биз Мәсиһниң хуш хәвирини йәткүзүштә [биринчи болуп] йениңларғиму кәлдуқ.

For we do not stretch ourselves too far, as if we did not come to you: for even as far as to you, have we already come in the gospel of the Christ,

15 Биз хизмәт даиримиздин һалқип, башқиларниң сиңдүргән җапа-әҗирлири билән махтанғинимиз йоқ; лекин биз силәрниң иман-етиқатиңлар өскәнсери араңлардики хизмитимиз бизгә бекитилгән даиримиз ичидә техиму зиядә кеңәйтилсун дәп үмүт қилимиз;

not boasting ourselves in the labors of others in regions not measured off to us, but having hope that, when your faith is increased, we shall be magnified among you abundantly, according to our line,

16 шундақ болғанда, биз силәрдин техиму жирақ йәрләргә хуш хәвәрни йәткүзүп җакалайдиған болимиз; тәйярға һәйяр болуп, башқиларниң даирисидики хизмәт әҗри билән махтиниш бизгә ят.

so as to preach the gospel in regions beyond you, and not to boast in regions made ready under another man’s line.

17 Амма «Пәхирлинип махтиғучи болса Рәбдин пәхирлинип махтиши керәк!».

But let him that boasts, boast in the Lord:

18 Чүнки өзини тәриплигүчи әмәс, бәлки Рәб тәриплигән киши һәқиқәтән лаяқәтликтур.

for he that commends himself is not approved; but he whom the Lord commends.