Приповісті 31
1 Слова Лемуїла, царя Масси́, що ними навчала його його мати:
Slova proroctví Lemuele krále, kterýmž vyučovala jej matka jeho.
2 „Що, сину мій, і що, сину утро́би моєї, і що, сину обі́тниць моїх?
Co dím, synu můj, co, synu života mého? Co, řku, dím, synu slibů mých?
3 Не давай жінкам сили своєї, ні доріг своїх для руйнува́льниць царів!
Nedávej ženám síly své, ani cest svých těm, kteréž k zahynutí přivodí krále.
4 Не царя́м, Лемуїле, вино, не царям, і на́пій той п'янки́й не князя́м,
Ne králům, ó Lemueli, ne králům náleží píti víno, a ne pánům žádost nápoje opojného,
5 щоб не впився він та не забув про Зако́на, і щоб не змінив для всіх гно́блених пра́ва!
Aby pije, nezapomněl na ustanovení, a nezměnil pře všech lidí ssoužených.
6 Дайте напо́ю п'янко́го тому, хто гине, а вина — гіркоду́хим:
Dejte nápoj opojný hynoucímu, a víno těm, kteříž jsou truchlivého ducha,
7 він вип'є й забуде за бідність свою, і му́ки своєї вже не пам'ята́тиме!
Ať se napije, a zapomene na chudobu svou, a na trápení své nezpomíná více.
8 Відкривай свої уста немо́ві, для суда́ всім нещасним.
Otevři ústa svá za němého, v při všech oddaných k smrti,
9 Відкрива́й свої уста, й суди справедливо, і правосу́ддя зроби для убогого та для нужде́нного.
Otevři, řku, ústa svá, suď spravedlivě, a veď při chudého a nuzného.
10 Хто жінку чесно́тну зна́йде? а ціна її більша від пе́рел:
Ženu statečnou kdo nalezne? Nebo daleko nad perly cena její.
11 довіря́є їй серце її чоловіка, і йому не забра́кне прибутку!
Dověřuje se jí srdce muže jejího; nebo tu kořistí nebude nedostatku.
12 Вона чинить для нього добро, а не зло, по всі́ дні свого життя.
Dobře činí jemu a ne zle, po všecky dny života svého.
13 Шукає вона вовни й льо́ну, і робить охоче своїми руками.
Hledá pilně vlny a lnu, a dělá šťastně rukama svýma.
14 Вона, немов кораблі́ ті купе́цькі, здале́ка спроваджує хліб свій.
Jest podobná lodi kupecké, zdaleka přiváží pokrm svůj.
15 І встане вона ще вночі, і видасть для дому свого поживу, а поря́док служни́цям своїм.
Kterážto velmi ráno vstávajíc, dává pokrm čeledi své, a podíl náležitý děvkám svým.
16 Про поле вона намишляла, і його набула́, із пло́ду долоней своїх засадила вона виноградинка.
Rozsuzuje pole, a ujímá je; z výdělku rukou svých štěpuje i vinici.
17 Вона підпері́зує силою сте́гна свої та зміцня́є раме́на свої.
Přepasuje silou bedra svá, a zsiluje ramena svá.
18 Вона розуміє, що добра робота її, і світильник її не пога́сне вночі.
Zakouší, jak jest užitečné zaměstknání její; ani v noci nehasne svíce její.
19 Вона ру́ки свої простя́гає до пря́дки, а долоні її верете́но тримають.
Rukama svýma sahá k kuželi, a prsty svými drží vřeteno.
20 Долоню свою відкриває для вбогого, а руки свої простягає до бідного.
Ruku svou otvírá chudému, a ruce své vztahuje k nuznému.
21 Холоду в домі своїм не боїться вона, бо подвійно одя́гнений ввесь її дім.
Nebojí se za čeled svou v čas sněhu; nebo všecka čeled její obláčí se v roucho dvojnásobní.
22 Килими́ поробила собі, віссо́н та кармази́н — убра́ння її.
Koberce dělá sobě z kmentu, a z zlatohlavu jest oděv její.
23 Чоловік її зна́ний при брамах, як сидить він із старшими краю.
Patrný jest v branách manžel její, když sedá s staršími země.
24 Тонку ту́ніку робить вона й продає, і купце́ві дає пояси́.
Plátno drahé dělá, a prodává; též i pasy prodává kupci.
25 Сила та пи́шність — одежа її, і сміється вона до прийде́щнього дня.
Síla a krása oděv její, nestará se o časy potomní.
26 Свої уста вона відкриває на мудрість, і милости́ва наука їй на язиці́.
Ústa svá otvírá k moudrosti, a naučení dobrotivosti v jazyku jejím.
27 Доглядає вона ходи дому свого́, і хліба з ліни́вства не їсть.
Spatřuje obcování čeledi své, a chleba zahálky nejí.
28 Устають її діти, і хвалять її, чоловік її — й він похваля́є її:
Povstanouce synové její, blahoslaví ji; manžel její také chválí ji,
29 „Багато було́ тих чесно́тних дочо́к, та ти їх усіх переви́щила!“
Říkaje: Mnohé ženy statečně sobě počínaly, ty pak převyšuješ je všecky.
30 Краса — то ома́на, а врода — марно́та, жінка ж богобоя́зна — вона буде хва́лена!
Oklamavatelná jest příjemnost a marná krása; žena, kteráž se bojí Hospodina, tať chválena bude.
31 Дайте їй з плоду рук її, і нехай її вчи́нки її вихваляють при брамах!“
Dejtež takové z ovoce rukou jejích, a nechať ji chválí v branách skutkové její.
