Приповісті 21
1 Во́дні пото́ки — царе́ве це серце в Господній руці: куди тільки захоче, його Він скеро́вує.
Jako potůčkové vod jest srdce královo v ruce Hospodinově; kamžkoli chce, nakloňuje ho.
2 Всяка дорога люди́ни пряма́ в її о́чах, та керує серцями Госпо́дь.
Všeliká cesta člověka přímá se zdá jemu, ale kterýž zpytuje srdce, Hospodin jest.
3 Справедливість та правду чинити — для Господа це добірні́ше за жертву.
Vykonávati spravedlnost a soud více se líbí Hospodinu nežli obět.
4 Муж гордого ока та серця надутого — несправедливий, а світильник безбожних — це гріх.
Vysokost očí, širokost srdce, a orání bezbožných jest hříchem.
5 Думки пильного лиш на достаток ведуть, а всякий квапли́вий — на збиток.
Myšlení bedlivého všelijak ku prospěchu přicházejí, ale každého toho, kdož kvapný jest, toliko k nouzi.
6 Набува́ння майна язико́м неправдивим — це скоромину́ща марно́та шукаючих смерти.
Pokladové jazykem lživým shromáždění jsou marnost pomíjející hledajících smrti.
7 Насильство безбожних пряму́є на них, бо пра́ва чинити не хо́чуть.
Zhouba, kterouž činí bezbožníci, bydliti bude u nich; nebo se zpěčují činiti soudu.
8 Дорога злочинця крута́, а чистий — прями́й його чин.
Muž, jehož cesta převrácená jest, cizí jest, čistého pak dílo přímé jest.
9 Ліпше жити в куті́ на даху́, ніж з сварливою жінкою в спі́льному домі.
Lépe jest bydliti v koutě na střeše, nežli s ženou svárlivou v domě společném.
10 Лихого жадає душа нечестивого, і в о́чах його ближній його не отримає милости.
Duše bezbožného žádá zlého, ani přítel jeho jemu příjemný nebývá.
11 Як карають глумли́вця мудріє безумний, а як мудрого вчать, — знання́ набуває.
Posměvač když bývá trestán, hloupý bývá moudřejší; a když se uměle nakládá s moudrým, přijímá umění.
12 До дому свого пригляда́ється праведний, а безбожний дово́дить до зла.
Vyučuje Bůh spravedlivého na domě bezbožného, kterýž vyvrací bezbožné pro zlost.
13 Хто вухо своє затикає від зо́йку убогого, то й він буде кликати, та не отримає відповіді.
Kdo zacpává ucho své k volání chudého, i on sám volati bude, a nebude vyslyšán.
14 Таємний дару́нок пога́шує гнів, а нея́вний гости́нець — лють сильну.
Dar skrytý ukrocuje prchlivost, a pocta v klíně hněv prudký.
15 Радість праведному — правосу́ддя чинити, а злочи́нцеві — страх.
Radostí jest spravedlivému činiti soud, ale hrůzou činitelům nepravosti.
16 Люди́на, що зблуджує від путі розуму, у зборі померлих спочине.
Èlověk bloudící z cesty rozumnosti v shromáždění mrtvých odpočívati bude.
17 Хто любить весе́лощі, той немаю́чий, хто любить вино та оливу, той не збагаті́є.
Muž milující veselost nuzníkem bývá, a kdož miluje víno a masti, nezbohatne.
18 Безбожний — то викуп за праведного, а лукавий — за щирого.
Výplatou za spravedlivého bude bezbožný, a za upřímé ošemetný.
19 Ліпше сидіти в пусти́нній країні, ніж з сварливою та сердитою жінкою.
Lépe jest bydliti v zemi pusté než s ženou svárlivou a zlostnou.
20 Скарб цінни́й та олива в мешка́нні премудрого, та нищить безумна люди́на його.
Poklad žádostivý a olej jest v příbytku moudrého, bláznivý pak člověk zžírá jej.
21 Хто жене́ться за праведністю та за милістю, той знахо́дить життя, справедливість та славу.
Kdo snažně následuje spravedlnosti a milosrdenství, nalézá život, spravedlnost i slávu.
22 До міста хоробрих уві́йде премудрий, і тверди́ню наді́ї його поруйнує.
Do města silných vchází moudrý, a boří pevnost doufání jeho.
23 Хто стереже свої уста й свого язика́, той душу свою зберігає від лиха.
Kdo ostříhá úst svých a jazyka svého, ostříhá od úzkosti duše své.
24 Надутий пихо́ю — насмішник ім'я́ йому, він робить усе із бундю́чним зухва́льством.
Hrdého a pyšného jméno jest posměvač, kterýž vše s neochotností a pýchou dělá.
25 Пожада́ння лінивого вб'є його, бо руки його відмовляють робити, —
Žádost lenivého zabijí jej, nebo nechtí ruce jeho dělati.
26 він кожного дня пожадли́во жадає, а справедливий дає та не жалує.
Každého dne žádostí hoří, spravedlivý pak dává a neskoupí se.
27 Жертва безбожних — оги́да, а надто тоді, як за ді́ло безчесне прино́ситься.
Obět bezbožných ohavností jest, ovšem pak jestliže by ji s nešlechetností obětovali.
28 Свідок брехливий загине, а люди́на, що слухає Боже, говори́тиме за́вжди.
Svědek lživý zahyne, ale muž, kterýž co slyší, stále mluviti bude.
29 Безбожна люди́на жорстока обличчям своїм, а невинний зміцня́є дорогу свою.
Muž bezbožný zatvrzuje tvář svou, upřímý pak měří cestu svou.
30 Нема мудрости, ані розуму, ані ради насу́проти Господа.
Není žádné moudrosti, ani opatrnosti, ani rady proti Hospodinu.
31 Приготовлений кінь на день бо́ю, але́ перемога від Господа!
Kůň strojen bývá ke dni boje, ale Hospodinovo jest vysvobození.
