Hiob 7
1 “Asase so som nyɛ den mma onipa ana? Ne nkwanna nte sɛ ɔpaani de?
militia est vita hominis super terram et sicut dies mercennarii dies eius
2 Sɛnea akoa ani gyina anwummere sunsuma, anaasɛ ɔpaani ho pere no nʼakatua ho no,
sicut servus desiderat umbram et sicut mercennarius praestolatur finem operis sui
3 saa ara na wɔatwa asram hunu ato me hɔ, ne anadwo a ɔhaw wɔ mu ama me.
sic et ego habui menses vacuos et noctes laboriosas enumeravi mihi
4 Sɛ meda a, midwen bisa se, ‘Bere bɛn na ade bɛkye?’ Nanso anadwo twa mu nkakrankakra, na mepere kosi ahemadakye.
si dormiero dico quando consurgam et rursum expectabo vesperam et replebor doloribus usque ad tenebras
5 Asunson ne aporɔporɔw afura me nipadua, me were atetew na ɛrefi nsu.
induta est caro mea putredine et sordibus pulveris cutis mea aruit et contracta est
6 “Me nna kɔ ntɛm sen ɔnwemfo akurokurowa, na ɛkɔ awiei a anidaso biara nni mu.
dies mei velocius transierunt quam a texente tela succiditur et consumpti sunt absque ulla spe
7 Ao, Onyankopɔn, kae sɛ me nkwanna te sɛ ɔhome; na mʼani renhu anigye bio da.
memento quia ventus est vita mea et non revertetur oculus meus ut videat bona
8 Ani a ehu me mprempren no renhu me bio; mobɛhwehwɛ me, nanso na minni hɔ bio.
nec aspiciet me visus hominis oculi tui in me et non subsistam
sicut consumitur nubes et pertransit sic qui descenderit ad inferos non ascendet (Sheol h7585)
10 Ɔrensan mma ne fi da biara da bio; nʼatenae renkae no bio.
nec revertetur ultra in domum suam neque cognoscet eum amplius locus eius
11 “Ɛno nti meremmua mʼano; mifi me honhom ahoyeraw mu akasa, mefi me kra ɔyaw mu anwiinwii.
quapropter et ego non parcam ori meo loquar in tribulatione spiritus mei confabulabor cum amaritudine animae meae
12 So meyɛ ɛpo anaa aboa kɛse a ɔwɔ bun mu, na mode me ahyɛ ɔwɛmfo nsa yi?
numquid mare sum ego aut cetus quia circumdedisti me carcere
13 Sɛ midwen sɛ minya awerɛkyekye wɔ me mpa so, na mʼakongua adwudwo mʼanwiinwii ano a,
si dixero consolabitur me lectulus meus et relevabor loquens mecum in strato meo
14 ɛno mpo na wode adaeso yi me hu na wode anisoadehu hunahuna me,
terrebis me per somnia et per visiones horrore concuties
15 ɛno nti mepɛ ɔsɛn ne owu, sen me nipadua yi.
quam ob rem elegit suspendium anima mea et mortem ossa mea
16 Mimmu me nkwa; mentena ase afebɔɔ. Munnyaa me; na me nna nka hwee.
desperavi nequaquam ultra iam vivam parce mihi nihil enim sunt dies mei
17 “Ɔdesani ne hena a ne ho hia wo sɛɛ, na wʼani ku ne ho,
quid est homo quia magnificas eum aut quia ponis erga eum cor tuum
18 na wohwehwɛ ne mu anɔpa biara na wosɔ no hwɛ bere biara?
visitas eum diluculo et subito probas illum
19 Worennyi wʼani mfi me so da, anaasɛ worennyaa me bere tiaa bi mpo ana?
usquequo non parces mihi nec dimittis me ut gluttiam salivam meam
20 Sɛ mayɛ bɔne a, dɛn na mayɛ wo, Ao adesamma so wɛmfo? Adɛn nti na watu wʼani asi me so? Mayɛ adesoa ama wo ana?
peccavi quid faciam tibi o custos hominum quare posuisti me contrarium tibi et factus sum mihimet ipsi gravis
21 Adɛn nti na wonkata me mmarato so na womfa me bɔne nkyɛ me? Ɛrenkyɛ biara, mɛda mfutuma mu. Wobɛhwehwɛ me nanso na minni hɔ bio.”
cur non tolles peccatum meum et quare non auferes iniquitatem meam ecce nunc in pulvere dormiam et si mane me quaesieris non subsistam
