Hiob 11
1 Na Naamani Sofar buae se,
respondens autem Sophar Naamathites dixit
2 “Ɛnsɛ sɛ woyi saa nsɛm yi ano ana? Ɛsɛ sɛ wobu saa ɔkasafo yi bem ana?
numquid qui multa loquitur non et audiet aut vir verbosus iustificabitur
3 Wo nsɛm hunu no bɛma nnipa ayɛ komm ana? Sɛ wudi fɛw a obiara nka wʼanim ana?
tibi soli tacebunt homines et cum ceteros inriseris a nullo confutaberis
4 Woka kyerɛ Onyankopɔn se, ‘Me gyidi ho nni asɛm na meyɛ pɛ wɔ wʼani so.’
dixisti enim purus est sermo meus et mundus sum in conspectu tuo
5 Ao, anka mepɛ sɛ Onyankopɔn kasa, anka ɔnkasa ntia wo
atque utinam Deus loqueretur tecum et aperiret labia sua tibi
6 na ommue nyansa mu ahintasɛm so nkyerɛ wo, efisɛ nyansa turodoo yɛ afanu. Hu sɛ Onyankopɔn werɛ afi wo bɔne no bi mpo.
ut ostenderet tibi secreta sapientiae et quod multiplex esset lex eius et intellegeres quod multo minora exigaris a Deo quam meretur iniquitas tua
7 “Wubetumi ate Onyankopɔn anwonwade ase ana? Wubetumi abɔre ahu nea Otumfo no tumi kɔpem ana?
forsitan vestigia Dei conprehendes et usque ad perfectum Omnipotentem repperies
8 Ɛkorɔn sen ɔsoro, dɛn na wubetumi ayɛ? Emu dɔ sen ɔda ase tɔnn, dɛn na wubetumi ahu? (Sheol h7585)
excelsior caelo est et quid facies profundior inferno et unde cognosces (Sheol h7585)
9 Ne nsusuwii mu ware sen asase na ɛtrɛw sen po.
longior terrae mensura eius et latior mari
10 “Sɛ ɔba de wo bɛto afiase ansa na osi nkongua a, hena na obetumi asiw no kwan?
si subverterit omnia vel in unum coartaverit quis contradicet ei
11 Ampa ara ohu nnipa nnaadaafo; na sɛ ohu bɔne a, ɔnhyɛ ne nsow ana?
ipse enim novit hominum vanitatem et videns iniquitatem nonne considerat
12 Nanso ogyimifo rentumi nyɛ onyansafo da na wɔawo afurum ba sɛ onipa.
vir vanus in superbiam erigitur et tamquam pullum onagri se liberum natum putat
13 “Na sɛ wode wo koma ma no na wopagyaw wo nsa kyerɛ no,
tu autem firmasti cor tuum et expandisti ad eum manus tuas
14 sɛ wugyaa bɔne a wukura no mu na woamma amumɔyɛ antena wo ntamadan mu a
si iniquitatem quod est in manu tua abstuleris a te et non manserit in tabernaculo tuo iniustitia
15 ɛno de, bɔne nni wo ho, wobɛma wo ti so; wubegyina pintinn a worensuro.
tum levare poteris faciem tuam absque macula et eris stabilis et non timebis
16 Wo werɛ befi wʼahokyere, na wɔbɛkae no sɛ nsu a asen kɔ.
miseriae quoque oblivisceris et quasi aquarum quae praeterierint recordaberis
17 Abrabɔ bɛhyerɛn asen owigyinae, na sum bɛyɛ sɛ adekyee hann.
et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam et cum te consumptum putaveris orieris ut lucifer
18 Wubenya bammɔ, efisɛ anidaso wɔ hɔ; wobɛhwɛ wo ho ahyia, na wahome asomdwoe mu.
et habebis fiduciam proposita tibi spe et defossus securus dormies
19 Wobɛda ahome, na obi renhunahuna wo, na bebree bɛhwehwɛ mmoa afi wo nkyɛn.
requiesces et non erit qui te exterreat et deprecabuntur faciem tuam plurimi
20 Amumɔyɛfo ani befura, wɔrentumi nguan; na wɔn anidaso bɛdan owu ahomegu.”
oculi autem impiorum deficient et effugium peribit ab eis et spes eorum abominatio animae
