Hiob 6
1 Na Hiob buae se,
Respondens autem Iob, dixit:
2 “Sɛ wobetumi akari mʼawerɛhowdi na me haw nso wɔde agu nsania so a,
Utinam appenderentur peccata mea, quibus iram merui: et calamitas, quam patior, in statera.
3 anka emu bɛyɛ duru asen nwea a ɛwɔ po mu nyinaa, enti ɛnyɛ nwonwa sɛ me nsɛm ayɛ hagyahagya.
Quasi arena maris hæc gravior appareret: unde et verba mea dolore sunt plena:
4 Otumfo agyan no wɔ me mu, me honhom nom ano bɔre no; wɔahyehyɛ Onyankopɔn ahunahuna nyinaa atia me.
Quia sagittæ Domini in me sunt, quarum indignatio ebibit spiritum meum, et terrores Domini militant contra me.
5 Wuram afurum su wɔ bere a wanya sare ana, na nantwi nso su wɔ bere a wanya nʼaduan ana?
Numquid rugiet onager cum habuerit herbam? aut mugiet bos cum ante præsepe plenum steterit?
6 So wodi aduan a nkyene nni mu? Na ɔdɛ bi wɔ nkesua mu fufu mu ana?
Aut poterit comedi insulsum, quod non est sale conditum? aut potest aliquis gustare, quod gustatum affert mortem?
7 Mempɛ sɛ mede me nsa ka; aduan a ɛte saa no bɔ me yare.
Quæ prius nolebat tangere anima mea, nunc præ angustia, cibi mei sunt.
8 “Ao sɛ me nsa bɛka mʼabisade, sɛ Onyankopɔn bɛyɛ nea mʼani da so no ama me,
Quis det ut veniat petitio mea: et quod expecto, tribuat mihi Deus?
9 sɛ Onyankopɔn bɛpɛ sɛ ɔdwerɛw me sɛ ɔbɛtwe ne nsa na wakum me,
Et qui cœpit, ipse me conterat: solvat manum suam, et succidat me?
10 ɛne anka mɛkɔ so anya saa awerɛkyekye yi, a ɛyɛ anigye a mewɔ wɔ ɔyaw a entwa da yi mu, ne Ɔkronkronni no nsɛm a mimmuu so yi.
Et hæc mihi sit consolatio ut affligens me dolore, non parcat, nec contradicam sermonibus Sancti.
11 “Ahoɔden bɛn na mewɔ a enti ɛsɛ sɛ minya anidaso? Daakye nneɛma pa bɛn nti na ɛsɛ sɛ minya ntoboase?
Quæ est enim fortitudo mea ut sustineam? aut quis finis meus, ut patienter agam?
12 Mewɔ ahoɔden sɛ ɔbo ana? Me honam yɛ kɔbere mfrafrae ana?
Nec fortitudo lapidum fortitudo mea, nec caro mea ænea est.
13 So mewɔ tumi bi a mede bɛboa me ho saa bere yi a nkonimdi apare me yi ana?
Ecce, non est auxilium mihi in me, et necessarii quoque mei recesserunt a me.
14 “Obiara a ɔbɔ nʼadamfo ayamye sɛn no gyaw Otumfo no ho suro.
Qui tollit ab amico suo misericordiam, timorem Domini derelinquit.
15 Nanso ahotoso nni me nuanom mu sɛ nsuwansuwa a eyiri na ɛyow, sɛ nsuwansuwa a eyiri
Fratres mei præterierunt me, sicut torrens qui raptim transit in convallibus.
16 bere a sukyerɛmma renan na mparuwbo nso redan nsu,
Qui timent pruinam, irruet super eos nix.
17 nanso owiabere mu no ɛsen bio na ɔhyew nti nsu no tu yera.
Tempore, quo fuerint dissipati, peribunt: et ut incaluerit, solventur de loco suo.
18 Akwantufo man fi wɔn akwan so; wɔforo kɔ nsase a awuwu so ma wowuwu.
Involutæ sunt semitæ gressuum eorum: ambulabunt in vacuum, et peribunt.
19 Tema akwantufo hwehwɛ nsu, Seba aguadifo akwantufo de anidaso hwehwɛ nsu.
Considerate semitas Thema, itinera Saba, et expectate paulisper.
20 Wɔn ho yeraw wɔn, efisɛ na wɔwɔ awerehyɛmu; woduu hɔ, na wɔn anidaso yɛ ɔkwa.
Confusi sunt, quia speravi: venerunt quoque usque ad me, et pudore cooperti sunt.
21 Afei, wo nso woakyerɛ sɛ wo so nni mfaso; wuhu biribi a ɛyɛ hu na wusuro.
Nunc venistis: et modo videntes plagam meam timetis.
22 So maka pɛn se, ‘Me nti momma biribi, sɛ mumfi mo ahode mu ntua me ti so sika,
Numquid dixi: Afferte mihi, et de substantia vestra donate mihi?
23 sɛ munnye me mfi mʼatamfo nsam, ne atirimɔdenfo nkyehama mu ana?’
Vel, Liberate me de manu hostis, et de manu robustorum eruite me?
24 “Monkyerɛkyerɛ me, na mɛyɛ komm; monkyerɛ me mfomso a mayɛ.
Docete me, et ego tacebo: et siquid forte ignoravi, instruite me.
25 Nokwareka yɛ yaw, na mo adwenkyerɛ no kosi dɛn?
Quare detraxistis sermonibus veritatis, cum e vobis nullus sit qui possit arguere me?
26 So mokyerɛ sɛ mubesiesie sɛ nea meka no, na moafa mʼahometew nsɛm sɛ mframa ana?
Ad increpandum tantum eloquia concinnatis, et in ventum verba profertis.
27 Mpo mobɛbɔ ayisaa so ntonto, na mode mo adamfo adi nsesagua.
Super pupillum irruitis, et subvertere nitimini amicum vestrum.
28 “Afei momfa ahummɔbɔ nhwɛ me. Metumi adi atoro wɔ mo anim ana?
Verumtamen quod cœpistis explete: præbete aurem, et videte an mentiar.
29 Montɔ mo bo ase, mummu ntɛnkyew; monsan nnwen ho, efisɛ eyi fa me pɛpɛyɛ ho.
Respondete obsecro absque contentione: et loquentes id quod iustum est, iudicate.
30 Amumɔyɛsɛm wɔ mʼano ana? Minnim papa ne bɔne ntam nsonoe ana?
Et non invenietis in lingua mea iniquitatem, nec in faucibus meis stultitia personabit.
