< Hiob 12 >
Então Job respondeu, e disse:
2 “Akyinnye nni ho, mo ne nnipa no na muwu a na nyansa asa!
Na verdade, que só vós sois o povo, e convosco morrerá a sabedoria.
3 Nanso mewɔ adwene sɛ mo ara monnsen me. Hena na onnim saa nneɛma yi nyinaa?
Também eu tenho um coração como vós, e não vos sou inferior: e quem não sabe tais coisas como estas?
4 “Mayɛ aserewde ama me nnamfonom, mefrɛɛ Onyankopɔn na obuae, aserewde teta bi, nanso meteɛ na me ho nni asɛm.
Eu sou irrisão aos meus amigos; eu, que invoco a Deus, e ele me responde; o justo e o reto servem de irrisão.
5 Nnipa a wɔn ho tɔ wɔn no bu amanehunu animtiaa sɛnea wobu wɔn a wɔn nan rewatiri no awiei animtiaa no.
Tocha desprezível é na opinião do que está descançado, aquele que está pronto a tropeçar com os pés.
6 Wɔmmfa wɔn nsa nka akorɔmfo ntamadan, na wɔn a woyi Onyankopɔn abufuw wɔ bammɔ na Onyankopɔn bɔ nea ɔde ma wɔn ho ban.
As tendas dos assoladores tem descanço, e os que provocam a Deus estão seguros; nas suas mãos Deus lhes põe tudo.
7 “Bisa mmoa no, na wɔbɛkyerɛ wo anaasɛ wim nnomaa no, na wɔbɛka akyerɛ wo
Mas, pergunta agora às bestas, e cada uma delas to ensinará: e às aves dos céus, e elas to farão saber;
8 anaasɛ kasa kyerɛ asase, na ɛbɛkyerɛ wo, anaasɛ ma po mu mpataa nka nkyerɛ wo.
Ou fala com a terra, e ela to ensinará: até os peixes do mar to contarão.
9 Wɔn nyinaa mu hena na onnim sɛ Awurade nsa na ayɛ eyi.
Quem não entende por todas estas coisas que a mão do Senhor faz isto?
10 Ne nsam na abɔde nyinaa home wɔ ne adesamma nyinaa home.
Em cuja mão está a alma de tudo quanto vive, e o espírito de toda a carne humana.
11 So aso nsɔ nsɛm nhwɛ sɛnea tɛkrɛma ka aduan hwɛ no ana?
Porventura o ouvido não provará as palavras, como o paladar gosta as comidas?
12 Wonnya nyansa mfi mpanyin nkyɛn, na ɛnyɛ onyinkyɛ na ɛde ntease ba ana?
Com os idosos está a sabedoria, e na longura de dias o entendimento.
13 “Nyansa ne tumi yɛ Onyankopɔn de; afotu ne ntease yɛ ne dea.
Com ele está a sabedoria e a força: conselho e entendimento tem.
14 Nea obubu gu no, obiara rentumi nsi; nea ɔde no to afiase no, obiara rentumi nyi no.
Eis que ele derriba, e não se reedificará: encerra o homem, e não se lhe abrirá.
15 Sɛ ɔma osu gyae tɔ a, asase no so yɛ wosee; sɛ ogyaa osutɔ mu a, ɛsɛe asase no.
Eis que ele retém as águas, e se secam; e as larga, e transtornam a terra.
16 Ahoɔden ne nkonimdi yɛ ne de osisifo ne nea wosisi no no nso yɛ ne de.
Com ele está a força e a sabedoria: seu é o errante e o que o faz errar.
17 Ɔpa afotufo ho ntama ma wɔkɔ na ɔma atemmufo yɛ nkwasea.
Aos conselheiros leva despojados, e aos juízes faz desvairar.
18 Ɔworɔw ahemfo nkyehama na ɔde abɔso bɔ wɔn asen.
Solta a atadura dos reis, e ata o cinto aos seus lombos.
19 Ɔpa asɔfo ho ntama, na otu nnipa a wɔn ase atim akyɛ gu.
Aos príncipes leva despojados, aos poderosos transtorna.
20 Ɔka afotufo a wogye wɔn di no kasaboa hyɛ, na ogye mpanyimfo nhumu.
Aos acreditados tira a fala, e toma o entendimento aos velhos.
21 Ɔde animguase gu atitiriw so na otintim gye ahoɔdenfo nsam akode.
Derrama desprezo sobre os príncipes, e afrouxa o cinto dos violentos.
22 Ɔda sum mu nneɛma a ahintaw adi na ɔde sum kabii ba hann mu.
As profundezas das trevas manifesta, e a sombra da morte traz à luz.
23 Ɔyɛ aman akɛse, na ɔsɛe wɔn; ɔtrɛw aman mu, na ɔhwete wɔn mu.
Multiplica as gentes e as faz perecer; espalha as gentes, e as guia.
24 Ogye wiase akannifo adwene fi wɔn nsam; na ɔma wokyinkyin asase wosee a ɔkwan nna so so.
Tira o coração aos chefes das gentes da terra, e os faz vaguear pelos desertos, sem caminho.
25 Wɔkeka wɔ sum mu a wonni kanea; na ɔma wɔtɔ ntintan sɛ asabowfo.”
Nas trevas andam às apalpadelas, sem terem luz, e os faz desatinar como ébrios.