< Mezmurlar 90 >

1 Tanrı adamı Musa'nın duası Ya Rab, barınak oldun bize Kuşaklar boyunca.
Oración de Moisés varón de Dios. SEÑOR, tú nos has sido refugio en generación y en generación.
2 Dağlar var olmadan, Daha evreni ve dünyayı yaratmadan, Öncesizlikten sonsuzluğa dek Tanrı sensin.
Antes que naciesen los montes, y formases la tierra y el mundo, y desde el siglo y hasta el siglo, tú eres Dios.
3 İnsanı toprağa döndürürsün, “Ey insanoğulları, toprağa dönün!” diyerek.
Vuelves al hombre hasta ser quebrantado, y dices: Convertíos, hijos de los hombres.
4 Çünkü senin gözünde bin yıl Geçmiş bir gün, dün gibi, Bir gece nöbeti gibidir.
Porque mil años delante de tus ojos, son como el día de ayer, que pasó, y como una de las vigilias de la noche.
5 İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün, Sabah biten ot misali:
Háceslos pasar como avenida de aguas; son como sueño; como la hierba que crece en la mañana:
6 Sabah filizlenir, büyür, Akşam solar, kurur.
En la mañana florece y crece; á la tarde es cortada, y se seca.
7 Eriyip bitiyoruz senin öfkenden, Kızgınlığından dehşete düşüyoruz.
Porque con tu furor somos consumidos, y con tu ira somos conturbados.
8 Suçlarımızı önüne, Gizli günahlarımızı yüzünün ışığına çıkardın.
Pusiste nuestras maldades delante de ti, nuestros yerros á la luz de tu rostro.
9 Gazabından kısalıyor günlerimiz, Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.
Porque todos nuestros días declinan á causa de tu ira; acabamos nuestros años como un pensamiento.
10 Ömrümüz yetmiş yıl sürüyor, Bilemedin seksen, o da sağlıklıysak; En güzel yıllar da zahmetle, kederle geçiyor, Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz.
Los días de nuestra edad son setenta años; que si en los más robustos son ochenta años, con todo su fortaleza es molestia y trabajo; porque es cortado presto, y volamos.
11 Kim bilir gazabının gücünü? Çünkü öfken sana duyulan korku kadar güçlüdür.
¿Quién conoce la fortaleza de tu ira, y tu indignación según que debes ser temido?
12 Bu yüzden günlerimizi saymayı bize öğret ki, Bilgelik kazanalım.
Enséñanos de tal modo á contar nuestros días, que traigamos al corazón sabiduría.
13 Vazgeç, ya RAB! Öfken ne zamana dek sürecek? Acı kullarına!
Vuélvete, oh Jehová: ¿hasta cuándo? y aplácate para con tus siervos.
14 Sabah bizi sevginle doyur, Ömrümüz boyunca sevinçle haykıralım.
Sácianos presto de tu misericordia: y cantaremos y nos alegraremos todos nuestros días.
15 Kaç gün bizi sıkıntıya soktunsa, Kaç yıl çile çektirdinse, O kadar sevindir bizi.
Alégranos conforme á los días que nos afligiste, y los años que vimos mal.
16 Yaptıkların kullarına, Görkemin onların çocuklarına görünsün.
Aparezca en tus siervos tu obra, y tu gloria sobre sus hijos.
17 Tanrımız Rab bizden hoşnut kalsın. Ellerimizin emeğini boşa çıkarma. Evet, ellerimizin emeğini boşa çıkarma.
Y sea la luz de Jehová nuestro Dios sobre nosotros: y ordena en nosotros la obra de nuestras manos, la obra de nuestras manos confirma.

< Mezmurlar 90 >