Mezmurlar 90
1 Tanrı adamı Musa'nın duası Ya Rab, barınak oldun bize Kuşaklar boyunca.
Molitev Mojzesova, moža Božjega: O Gospod, ti si nam bil prebivališče od roda do roda,
2 Dağlar var olmadan, Daha evreni ve dünyayı yaratmadan, Öncesizlikten sonsuzluğa dek Tanrı sensin.
Ko niso bile še rojene gore, in nisi bil naredil zemlje in vesoljnega sveta, dà od vekomaj do vekomaj Bog si tí mogočni.
3 İnsanı toprağa döndürürsün, “Ey insanoğulları, toprağa dönün!” diyerek.
Pripraviš človeka tako daleč, da je potrt, govoreč: "Povrnite se, sinovi človeški!"
4 Çünkü senin gözünde bin yıl Geçmiş bir gün, dün gibi, Bir gece nöbeti gibidir.
Ker če tisoč lét preide, v tvojih očéh so, kakor včerajšnji dan, in straža nočna.
5 İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün, Sabah biten ot misali:
S povodnjo jih pokončaš, spanje so, zjutraj so kakor seno, ki mine.
6 Sabah filizlenir, büyür, Akşam solar, kurur.
Zjutraj, ko se je razcvelo, mine; pokosi in posuši se zvečer.
7 Eriyip bitiyoruz senin öfkenden, Kızgınlığından dehşete düşüyoruz.
Ker ginemo od jeze tvoje, in srd tvoj nas plaši:
8 Suçlarımızı önüne, Gizli günahlarımızı yüzünün ışığına çıkardın.
Pred oči si staviš krivice naše, skrivnosti naše v luč svojega obličja.
9 Gazabından kısalıyor günlerimiz, Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.
Ker vsi dnevi naši ginejo v srdu tvojem; leta naša nam tekó misli enaka.
10 Ömrümüz yetmiş yıl sürüyor, Bilemedin seksen, o da sağlıklıysak; En güzel yıllar da zahmetle, kederle geçiyor, Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz.
V samih dnevih lét naših je sedemdeset let; ali (ako smo prav krepki) osemdeset let; celo kar je v njih najboljše, polno je truda in težav; ko to hitro mine, odletimo.
11 Kim bilir gazabının gücünü? Çünkü öfken sana duyulan korku kadar güçlüdür.
Kdo spozna jeze tvoje moč, ali srdú tvojega po strahu tvojem?
12 Bu yüzden günlerimizi saymayı bize öğret ki, Bilgelik kazanalım.
Šteti nas úči naše dni tako, da dobimo srce modro.
13 Vazgeç, ya RAB! Öfken ne zamana dek sürecek? Acı kullarına!
Vrni se, Gospod! Doklej! in kesaj se zavoljo hlapcev svojih.
14 Sabah bizi sevginle doyur, Ömrümüz boyunca sevinçle haykıralım.
Nasiti nas vsako jutro z milostjo svojo, da pojemo in se radujemo vse svoje dni.
15 Kaç gün bizi sıkıntıya soktunsa, Kaç yıl çile çektirdinse, O kadar sevindir bizi.
Razveséli nas, kakor si nas ponižaval mnogo dnî; mnogo let smo izkušali húdo.
16 Yaptıkların kullarına, Görkemin onların çocuklarına görünsün.
Očitno bodi hlapcem tvojim delo tvoje, in lepota tvoja med njih sinovi.
17 Tanrımız Rab bizden hoşnut kalsın. Ellerimizin emeğini boşa çıkarma. Evet, ellerimizin emeğini boşa çıkarma.
Na strani nam bodi prijetnost Gospoda, Boga našega, in delo naših rok podpiraj v nas; sámo delo, pravim, naših rok podpiraj.
