< Mezmurlar 90 >

1 Tanrı adamı Musa'nın duası Ya Rab, barınak oldun bize Kuşaklar boyunca.
Prière de Moïse, homme de Dieu. Seigneur, tu as été pour nous un refuge d'âge en âge.
2 Dağlar var olmadan, Daha evreni ve dünyayı yaratmadan, Öncesizlikten sonsuzluğa dek Tanrı sensin.
Avant que les montagnes fussent nées, et que tu eusses enfanté la terre et le monde, de l'éternité à l'éternité tu es, ô Dieu!
3 İnsanı toprağa döndürürsün, “Ey insanoğulları, toprağa dönün!” diyerek.
Tu réduis les mortels en poussière, et tu dis: " Retournez, fils de l'homme! "
4 Çünkü senin gözünde bin yıl Geçmiş bir gün, dün gibi, Bir gece nöbeti gibidir.
Car mille ans sont, à tes yeux, comme le jour d'hier, quand il passe, et comme une veille de la nuit.
5 İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün, Sabah biten ot misali:
Tu les emportes, semblables à un songe; le matin, comme l'herbe, ils repoussent:
6 Sabah filizlenir, büyür, Akşam solar, kurur.
le matin, elle fleurit et pousse; le soir, elle se flétrit et se dessèche.
7 Eriyip bitiyoruz senin öfkenden, Kızgınlığından dehşete düşüyoruz.
Ainsi nous sommes consumés par ta colère, et ta fureur nous terrifie.
8 Suçlarımızı önüne, Gizli günahlarımızı yüzünün ışığına çıkardın.
Tu mets devant toi nos iniquités, nos fautes cachées à la lumière de ta face.
9 Gazabından kısalıyor günlerimiz, Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.
Tous nos jours disparaissent par ton courroux, nous voyons nos années s'évanouir comme un son léger.
10 Ömrümüz yetmiş yıl sürüyor, Bilemedin seksen, o da sağlıklıysak; En güzel yıllar da zahmetle, kederle geçiyor, Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz.
Nos jours s'élèvent à soixante-dix ans, et dans leur pleine mesure à quatre-vingts ans; et leur splendeur n'est que peine et misère, car ils passent vite, et nous nous envolons!
11 Kim bilir gazabının gücünü? Çünkü öfken sana duyulan korku kadar güçlüdür.
Qui comprend la puissance de ta colère, et ton courroux, selon la crainte qui t'est due?
12 Bu yüzden günlerimizi saymayı bize öğret ki, Bilgelik kazanalım.
Enseigne-nous à bien compter nos jours. afin que nous acquérions un cœur sage.
13 Vazgeç, ya RAB! Öfken ne zamana dek sürecek? Acı kullarına!
Reviens, Yahweh; jusques à quand? Aie pitié de tes serviteurs.
14 Sabah bizi sevginle doyur, Ömrümüz boyunca sevinçle haykıralım.
Rassasie-nous le matin de ta bonté, et nous serons tous nos jours dans la joie et l'allégresse.
15 Kaç gün bizi sıkıntıya soktunsa, Kaç yıl çile çektirdinse, O kadar sevindir bizi.
Réjouis-nous autant de jours que tu nous as humiliés, autant d'années que nous avons connu le malheur.
16 Yaptıkların kullarına, Görkemin onların çocuklarına görünsün.
Que ton œuvre se manifeste à tes serviteurs, ainsi que ta gloire, pour leurs enfants!
17 Tanrımız Rab bizden hoşnut kalsın. Ellerimizin emeğini boşa çıkarma. Evet, ellerimizin emeğini boşa çıkarma.
Que la faveur de Yahweh, notre Dieu, soit sur nous! Affermis pour nous l'ouvrage de nos mains; oui, affermis l'ouvrage de nos mains!

< Mezmurlar 90 >