< Mezmurlar 90 >
1 Tanrı adamı Musa'nın duası Ya Rab, barınak oldun bize Kuşaklar boyunca.
A Prayer of Moses the man of God. Lord, thou hast been our dwelling place in all generations.
2 Dağlar var olmadan, Daha evreni ve dünyayı yaratmadan, Öncesizlikten sonsuzluğa dek Tanrı sensin.
Before the mountains were brought forth, or ever thou hadst formed the earth and the world, even from everlasting to everlasting, thou art God.
3 İnsanı toprağa döndürürsün, “Ey insanoğulları, toprağa dönün!” diyerek.
Thou turnest man to destruction; and sayest, Return, ye children of men.
4 Çünkü senin gözünde bin yıl Geçmiş bir gün, dün gibi, Bir gece nöbeti gibidir.
For a thousand years in thy sight are but as yesterday when it is past, and as a watch in the night.
5 İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün, Sabah biten ot misali:
Thou carriest them away as with a flood; they are as a sleep: in the morning they are like grass which groweth.
6 Sabah filizlenir, büyür, Akşam solar, kurur.
In the morning it flourisheth, and groweth; in the evening it is cut down, and withereth.
7 Eriyip bitiyoruz senin öfkenden, Kızgınlığından dehşete düşüyoruz.
For we are consumed by thy anger, and by thy wrath are we troubled.
8 Suçlarımızı önüne, Gizli günahlarımızı yüzünün ışığına çıkardın.
Thou hast set our iniquities before thee, our secret sins in the light of thy countenance.
9 Gazabından kısalıyor günlerimiz, Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.
For all our days are passed away in thy wrath: we spend our years as a tale that is told.
10 Ömrümüz yetmiş yıl sürüyor, Bilemedin seksen, o da sağlıklıysak; En güzel yıllar da zahmetle, kederle geçiyor, Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz.
The days of our years are seventy years; and if by reason of strength they are eighty years, yet is their strength labour and sorrow; for it is soon cut off, and we fly away.
11 Kim bilir gazabının gücünü? Çünkü öfken sana duyulan korku kadar güçlüdür.
Who knoweth the power of thy anger? even according to thy fear, so is thy wrath.
12 Bu yüzden günlerimizi saymayı bize öğret ki, Bilgelik kazanalım.
So teach us to number our days, that we may apply our hearts to wisdom.
13 Vazgeç, ya RAB! Öfken ne zamana dek sürecek? Acı kullarına!
Return, O LORD, how long? and repent thou concerning thy servants.
14 Sabah bizi sevginle doyur, Ömrümüz boyunca sevinçle haykıralım.
O satisfy us early with thy mercy; that we may rejoice and be glad all our days.
15 Kaç gün bizi sıkıntıya soktunsa, Kaç yıl çile çektirdinse, O kadar sevindir bizi.
Make us glad according to the days in which thou hast afflicted us, and the years in which we have seen evil.
16 Yaptıkların kullarına, Görkemin onların çocuklarına görünsün.
Let thy work appear to thy servants, and thy glory to their children.
17 Tanrımız Rab bizden hoşnut kalsın. Ellerimizin emeğini boşa çıkarma. Evet, ellerimizin emeğini boşa çıkarma.
And let the beauty of the LORD our God be upon us: and establish thou the work of our hands upon us; yea, the work of our hands establish thou it.