Mezmurlar 90
1 Tanrı adamı Musa'nın duası Ya Rab, barınak oldun bize Kuşaklar boyunca.
A Prayer by Moses, the Man of God. Lord! a dwelling-place, hast, thou, become to us, From generation to generation:
2 Dağlar var olmadan, Daha evreni ve dünyayı yaratmadan, Öncesizlikten sonsuzluğa dek Tanrı sensin.
Before, the mountains, were born, Or thou hadst brought forth the earth and the world, Even, from age to age, thou, [wast] GOD.
3 İnsanı toprağa döndürürsün, “Ey insanoğulları, toprağa dönün!” diyerek.
Thou causest man to return unto dust, And hast said—Return, ye sons of Adam!
4 Çünkü senin gözünde bin yıl Geçmiş bir gün, dün gibi, Bir gece nöbeti gibidir.
For, a thousand years, in thine eyes, [are], As yesterday, in that it passed away, Or [as] a watch in the night.
5 İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün, Sabah biten ot misali:
Thou hast snatched them away, A sleep, do they become, In the morning, [they are] like grass that shooteth up,
6 Sabah filizlenir, büyür, Akşam solar, kurur.
In the morning, it sprouteth and shooteth up, By the evening, it is cut down and withered.
7 Eriyip bitiyoruz senin öfkenden, Kızgınlığından dehşete düşüyoruz.
For we are consumed in thine anger, And, in thy wrath, are we dismayed;
8 Suçlarımızı önüne, Gizli günahlarımızı yüzünün ışığına çıkardın.
Thou hast set, Our iniquities before thee, Our secret near the luminary of thy face.
9 Gazabından kısalıyor günlerimiz, Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.
For, all our days, decline in thy wrath, —We end our years like a sigh.
10 Ömrümüz yetmiş yıl sürüyor, Bilemedin seksen, o da sağlıklıysak; En güzel yıllar da zahmetle, kederle geçiyor, Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz.
The days of our years, have, in them, three score years and ten, And, if, by reason of strength, they have fourscore years, Yet, their boast, is labour and sorrow, For it hath passed quickly, and we have flown away.
11 Kim bilir gazabının gücünü? Çünkü öfken sana duyulan korku kadar güçlüdür.
Who knoweth the strength of thine anger? Even, according to the fear of thee, is thy wrath!
12 Bu yüzden günlerimizi saymayı bize öğret ki, Bilgelik kazanalım.
How to number our days, so grant us to know, That we may win us a heart that hath wisdom.
13 Vazgeç, ya RAB! Öfken ne zamana dek sürecek? Acı kullarına!
Return, Yahweh, oh how long? And have compassion upon thy servants;
14 Sabah bizi sevginle doyur, Ömrümüz boyunca sevinçle haykıralım.
Satisfy us, in the morning, with thy lovingkindness, That we may shout aloud and be glad, Throughout all our days.
15 Kaç gün bizi sıkıntıya soktunsa, Kaç yıl çile çektirdinse, O kadar sevindir bizi.
Make us glad, according to, The days thou hast humbled us, The years we have seen misfortune:
16 Yaptıkların kullarına, Görkemin onların çocuklarına görünsün.
Let thy work, appear unto thy servants, And, thy majesty, upon their children;
17 Tanrımız Rab bizden hoşnut kalsın. Ellerimizin emeğini boşa çıkarma. Evet, ellerimizin emeğini boşa çıkarma.
And let the delightfulness of Adonay our God be upon us, —And, the work of our hands, establish thou upon us, Yea, the work of our hands, establish thou it.
