< Mezmurlar 90 >
1 Tanrı adamı Musa'nın duası Ya Rab, barınak oldun bize Kuşaklar boyunca.
A PRAYER OF MOSES, THE MAN OF GOD. Lord, You have been a habitation, To us—in generation and generation,
2 Dağlar var olmadan, Daha evreni ve dünyayı yaratmadan, Öncesizlikten sonsuzluğa dek Tanrı sensin.
Before mountains were brought forth, And You form the earth and the world, Even from age to age You [are] God.
3 İnsanı toprağa döndürürsün, “Ey insanoğulları, toprağa dönün!” diyerek.
You turn man to a bruised thing, And say, Return, you sons of men.
4 Çünkü senin gözünde bin yıl Geçmiş bir gün, dün gibi, Bir gece nöbeti gibidir.
For one thousand years in Your eyes [are] as yesterday, For it passes on, indeed, [as] a watch by night.
5 İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün, Sabah biten ot misali:
You have inundated them, they are asleep, In the morning he changes as grass.
6 Sabah filizlenir, büyür, Akşam solar, kurur.
In the morning it flourishes, and has changed, At evening it is cut down, and has withered.
7 Eriyip bitiyoruz senin öfkenden, Kızgınlığından dehşete düşüyoruz.
For we were consumed in Your anger, And we have been troubled in Your fury.
8 Suçlarımızı önüne, Gizli günahlarımızı yüzünün ışığına çıkardın.
You have set our iniquities before You, Our hidden things at the light of Your face,
9 Gazabından kısalıyor günlerimiz, Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.
For all our days pined away in Your wrath, We consumed our years as a (meditation)
10 Ömrümüz yetmiş yıl sürüyor, Bilemedin seksen, o da sağlıklıysak; En güzel yıllar da zahmetle, kederle geçiyor, Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz.
The days of our years, in them [are] seventy years, And if, by reason of might, eighty years, Yet their enlargement [is] labor and vanity, For it has been cut off quickly, and we fly away.
11 Kim bilir gazabının gücünü? Çünkü öfken sana duyulan korku kadar güçlüdür.
Who knows the power of Your anger? And according to Your fear—Your wrath?
12 Bu yüzden günlerimizi saymayı bize öğret ki, Bilgelik kazanalım.
Let [us] know to number our days correctly, And we bring the heart to wisdom.
13 Vazgeç, ya RAB! Öfken ne zamana dek sürecek? Acı kullarına!
Turn back, O YHWH, until when? And regret concerning Your servants.
14 Sabah bizi sevginle doyur, Ömrümüz boyunca sevinçle haykıralım.
Satisfy us at morning [with] Your kindness, And we sing and rejoice all our days.
15 Kaç gün bizi sıkıntıya soktunsa, Kaç yıl çile çektirdinse, O kadar sevindir bizi.
Cause us to rejoice according to the days Wherein You have afflicted us, The years we have seen evil.
16 Yaptıkların kullarına, Görkemin onların çocuklarına görünsün.
Let Your work appear to Your servants, And Your honor on their sons.
17 Tanrımız Rab bizden hoşnut kalsın. Ellerimizin emeğini boşa çıkarma. Evet, ellerimizin emeğini boşa çıkarma.
And let the pleasantness of our God YHWH be on us, And establish on us the work of our hands, Indeed, establish the work of our hands!