< Mezmurlar 90 >
1 Tanrı adamı Musa'nın duası Ya Rab, barınak oldun bize Kuşaklar boyunca.
BOOK FOURTH: “A prayer of Moses the man of God.” Lord, a place of refuge hast thou been unto us in all generations.
2 Dağlar var olmadan, Daha evreni ve dünyayı yaratmadan, Öncesizlikten sonsuzluğa dek Tanrı sensin.
Before yet the mountains were brought forth, or thou hadst ever produced the earth and the world, even from everlasting to everlasting, thou art God.
3 İnsanı toprağa döndürürsün, “Ey insanoğulları, toprağa dönün!” diyerek.
Thou turnest man to contrition, and sayest, Return ye children of men.
4 Çünkü senin gözünde bin yıl Geçmiş bir gün, dün gibi, Bir gece nöbeti gibidir.
For a thousand years are in thy eyes but as the yesterday when it is past, and as a watch in the night.
5 İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün, Sabah biten ot misali:
Thou carriest them away as with a flood; they are as a sleep: in the morning [they grow] like the grass which changeth.
6 Sabah filizlenir, büyür, Akşam solar, kurur.
In the morning it blossometh, and is changed: in the evening it is mowed off, and withereth.
7 Eriyip bitiyoruz senin öfkenden, Kızgınlığından dehşete düşüyoruz.
For [thus] are we consumed by thy anger, and by thy fury are we terrified.
8 Suçlarımızı önüne, Gizli günahlarımızı yüzünün ışığına çıkardın.
Thou hast set our iniquities before thee, our concealed sins before the light of thy countenance.
9 Gazabından kısalıyor günlerimiz, Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.
For all our days are passed away in thy wrath: we consume our years like a word that is spoken.
10 Ömrümüz yetmiş yıl sürüyor, Bilemedin seksen, o da sağlıklıysak; En güzel yıllar da zahmetle, kederle geçiyor, Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz.
The days of our years in this life are seventy years; and if by uncommon vigor they be eighty, yet is their greatness trouble and mishap; for it soon hasteneth off, and we fly away.
11 Kim bilir gazabının gücünü? Çünkü öfken sana duyulan korku kadar güçlüdür.
Who knoweth the strength of thy anger, and thy wrath which is like the fear of thee?
12 Bu yüzden günlerimizi saymayı bize öğret ki, Bilgelik kazanalım.
Let us then know how to number our days, that we may obtain a heart endowed with wisdom.
13 Vazgeç, ya RAB! Öfken ne zamana dek sürecek? Acı kullarına!
Return, O Lord, how long yet? and bethink thee concerning thy servants.
14 Sabah bizi sevginle doyur, Ömrümüz boyunca sevinçle haykıralım.
O satisfy us in the morning with thy kindness, that we may be glad and rejoice throughout all our days.
15 Kaç gün bizi sıkıntıya soktunsa, Kaç yıl çile çektirdinse, O kadar sevindir bizi.
Cause us to rejoice as many days as those wherein thou hast afflicted us, the years wherein we have seen unhappiness.
16 Yaptıkların kullarına, Görkemin onların çocuklarına görünsün.
Let thy act be visible on thy servants, and thy majesty over their children.
17 Tanrımız Rab bizden hoşnut kalsın. Ellerimizin emeğini boşa çıkarma. Evet, ellerimizin emeğini boşa çıkarma.
And may the beauty of the Lord our God be upon us; and the work of our hands do thou firmly establish upon us: yea, the work of our hands—firmly establish thou it.