Mezmurlar 90
1 Tanrı adamı Musa'nın duası Ya Rab, barınak oldun bize Kuşaklar boyunca.
BOOK IV A Prayer of Moses the man of God. Lord, Thou hast been our dwelling-place in all generations.
2 Dağlar var olmadan, Daha evreni ve dünyayı yaratmadan, Öncesizlikten sonsuzluğa dek Tanrı sensin.
Before the mountains were brought forth, or ever Thou hadst formed the earth and the world, even from everlasting to everlasting, Thou art God.
3 İnsanı toprağa döndürürsün, “Ey insanoğulları, toprağa dönün!” diyerek.
Thou turnest man to contrition; and sayest: 'Return, ye children of men.'
4 Çünkü senin gözünde bin yıl Geçmiş bir gün, dün gibi, Bir gece nöbeti gibidir.
For a thousand years in Thy sight are but as yesterday when it is past, and as a watch in the night.
5 İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün, Sabah biten ot misali:
Thou carriest them away as with a flood; they are as a sleep; in the morning they are like grass which groweth up.
6 Sabah filizlenir, büyür, Akşam solar, kurur.
In the morning it flourisheth, and groweth up; in the evening it is cut down, and withereth.
7 Eriyip bitiyoruz senin öfkenden, Kızgınlığından dehşete düşüyoruz.
For we are consumed in Thine anger, and by Thy wrath are we hurried away.
8 Suçlarımızı önüne, Gizli günahlarımızı yüzünün ışığına çıkardın.
Thou hast set our iniquities before Thee, our secret sins in the light of Thy countenance.
9 Gazabından kısalıyor günlerimiz, Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.
For all our days are passed away in Thy wrath; we bring our years to an end as a tale that is told.
10 Ömrümüz yetmiş yıl sürüyor, Bilemedin seksen, o da sağlıklıysak; En güzel yıllar da zahmetle, kederle geçiyor, Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz.
The days of our years are threescore years and ten, or even by reason of strength fourscore years; yet is their pride but travail and vanity; for it is speedily gone, and we fly away.
11 Kim bilir gazabının gücünü? Çünkü öfken sana duyulan korku kadar güçlüdür.
Who knoweth the power of Thine anger, and Thy wrath according to the fear that is due unto Thee?
12 Bu yüzden günlerimizi saymayı bize öğret ki, Bilgelik kazanalım.
So teach us to number our days, that we may get us a heart of wisdom.
13 Vazgeç, ya RAB! Öfken ne zamana dek sürecek? Acı kullarına!
Return, O LORD; how long? And let it repent Thee concerning Thy servants.
14 Sabah bizi sevginle doyur, Ömrümüz boyunca sevinçle haykıralım.
O satisfy us in the morning with Thy mercy; that we may rejoice and be glad all our days.
15 Kaç gün bizi sıkıntıya soktunsa, Kaç yıl çile çektirdinse, O kadar sevindir bizi.
Make us glad according to the days wherein Thou hast afflicted us, according to the years wherein we have seen evil.
16 Yaptıkların kullarına, Görkemin onların çocuklarına görünsün.
Let Thy work appear unto Thy servants, and Thy glory upon their children.
17 Tanrımız Rab bizden hoşnut kalsın. Ellerimizin emeğini boşa çıkarma. Evet, ellerimizin emeğini boşa çıkarma.
And let the graciousness of the Lord our God be upon us; establish Thou also upon us the work of our hands; yea, the work of our hands establish Thou it.
