< Mezmurlar 90 >

1 Tanrı adamı Musa'nın duası Ya Rab, barınak oldun bize Kuşaklar boyunca.
A prayer of Moses, the man of God. Lord, thou hast bene our habitation from generation to generation.
2 Dağlar var olmadan, Daha evreni ve dünyayı yaratmadan, Öncesizlikten sonsuzluğa dek Tanrı sensin.
Before the mountaines were made, and before thou hadst formed the earth, and the world, euen from euerlasting to euerlasting thou art our God.
3 İnsanı toprağa döndürürsün, “Ey insanoğulları, toprağa dönün!” diyerek.
Thou turnest man to destruction: againe thou sayest, Returne, ye sonnes of Adam.
4 Çünkü senin gözünde bin yıl Geçmiş bir gün, dün gibi, Bir gece nöbeti gibidir.
For a thousande yeeres in thy sight are as yesterday when it is past, and as a watch in the night.
5 İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün, Sabah biten ot misali:
Thou hast ouerflowed them: they are as a sleepe: in the morning he groweth like the grasse:
6 Sabah filizlenir, büyür, Akşam solar, kurur.
In the morning it florisheth and groweth, but in the euening it is cut downe and withereth.
7 Eriyip bitiyoruz senin öfkenden, Kızgınlığından dehşete düşüyoruz.
For we are consumed by thine anger, and by thy wrath are we troubled.
8 Suçlarımızı önüne, Gizli günahlarımızı yüzünün ışığına çıkardın.
Thou hast set our iniquities before thee, and our secret sinnes in the light of thy countenance.
9 Gazabından kısalıyor günlerimiz, Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.
For all our dayes are past in thine anger: we haue spent our yeeres as a thought.
10 Ömrümüz yetmiş yıl sürüyor, Bilemedin seksen, o da sağlıklıysak; En güzel yıllar da zahmetle, kederle geçiyor, Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz.
The time of our life is threescore yeeres and ten, and if they be of strength, fourescore yeeres: yet their strength is but labour and sorowe: for it is cut off quickly, and we flee away.
11 Kim bilir gazabının gücünü? Çünkü öfken sana duyulan korku kadar güçlüdür.
Who knoweth the power of thy wrath? for according to thy feare is thine anger.
12 Bu yüzden günlerimizi saymayı bize öğret ki, Bilgelik kazanalım.
Teach vs so to nomber our dayes, that we may apply our heartes vnto wisdome.
13 Vazgeç, ya RAB! Öfken ne zamana dek sürecek? Acı kullarına!
Returne (O Lord, howe long?) and be pacified toward thy seruants.
14 Sabah bizi sevginle doyur, Ömrümüz boyunca sevinçle haykıralım.
Fill vs with thy mercie in the morning: so shall we reioyce and be glad all our dayes.
15 Kaç gün bizi sıkıntıya soktunsa, Kaç yıl çile çektirdinse, O kadar sevindir bizi.
Comfort vs according to the dayes that thou hast afflicted vs, and according to the yeeres that we haue seene euill.
16 Yaptıkların kullarına, Görkemin onların çocuklarına görünsün.
Let thy worke bee seene towarde thy seruants, and thy glory vpon their children.
17 Tanrımız Rab bizden hoşnut kalsın. Ellerimizin emeğini boşa çıkarma. Evet, ellerimizin emeğini boşa çıkarma.
And let the beautie of the Lord our God be vpon vs, and direct thou the worke of our hands vpon vs, euen direct the worke of our handes.

< Mezmurlar 90 >