Mezmurlar 90
1 Tanrı adamı Musa'nın duası Ya Rab, barınak oldun bize Kuşaklar boyunca.
A prayer of Moses the man of God. Lord, thou hast been our refuge from generation to generation.
2 Dağlar var olmadan, Daha evreni ve dünyayı yaratmadan, Öncesizlikten sonsuzluğa dek Tanrı sensin.
Before the mountains were made, or the earth and the world was formed; from eternity and to eternity thou art God.
3 İnsanı toprağa döndürürsün, “Ey insanoğulları, toprağa dönün!” diyerek.
Turn not man away to be brought low: and thou hast said: Be converted, O ye sons of men.
4 Çünkü senin gözünde bin yıl Geçmiş bir gün, dün gibi, Bir gece nöbeti gibidir.
For a thousand years in thy sight are as yesterday, which is past. And as a watch in the night,
5 İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün, Sabah biten ot misali:
Things that are counted nothing, shall their years be.
6 Sabah filizlenir, büyür, Akşam solar, kurur.
In the morning man shall grow up like grass; in the morning he shall flourish and pass away: in the evening he shall fall, grow dry, and wither.
7 Eriyip bitiyoruz senin öfkenden, Kızgınlığından dehşete düşüyoruz.
For in thy wrath we have fainted away: and are troubled in thy indignation.
8 Suçlarımızı önüne, Gizli günahlarımızı yüzünün ışığına çıkardın.
Thou hast set our iniquities before thy eyes: our life in the light of thy countenance.
9 Gazabından kısalıyor günlerimiz, Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.
For all our days are spent; and in thy wrath we have fainted away. Our years shall be considered as a spider:
10 Ömrümüz yetmiş yıl sürüyor, Bilemedin seksen, o da sağlıklıysak; En güzel yıllar da zahmetle, kederle geçiyor, Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz.
The days of our years in them are threescore and ten years. But if in the strong they be fourscore years: and what is more of them is labour and sorrow. For mildness is come upon us: and we shall be corrected.
11 Kim bilir gazabının gücünü? Çünkü öfken sana duyulan korku kadar güçlüdür.
Who knoweth the power of thy anger, and for thy fear
12 Bu yüzden günlerimizi saymayı bize öğret ki, Bilgelik kazanalım.
Can number thy wrath? So make thy right hand known: and men learned in heart, in wisdom.
13 Vazgeç, ya RAB! Öfken ne zamana dek sürecek? Acı kullarına!
Return, O Lord, how long? and be entreated in favour of thy servants.
14 Sabah bizi sevginle doyur, Ömrümüz boyunca sevinçle haykıralım.
We are filled in the morning with thy mercy: and we have rejoiced, and are delighted all our days.
15 Kaç gün bizi sıkıntıya soktunsa, Kaç yıl çile çektirdinse, O kadar sevindir bizi.
We have rejoiced for the days in which thou hast humbled us: for the years in which we have seen evils.
16 Yaptıkların kullarına, Görkemin onların çocuklarına görünsün.
Look upon thy servants and upon their works: and direct their children.
17 Tanrımız Rab bizden hoşnut kalsın. Ellerimizin emeğini boşa çıkarma. Evet, ellerimizin emeğini boşa çıkarma.
And let the brightness of the Lord our God be upon us: and direct thou the works of our hands over us; yea, the work of our hands do thou direct.
