Mezmurlar 38
1 Anma sunusu için Davut'un mezmuru Ya RAB, öfkelenip azarlama beni, Gazapla yola getirme!
Psaume de David, pour réduire en mémoire. Eternel, ne me reprends point en ta colère, et ne me châtie point en ta fureur.
2 Okların içime saplandı, Elin üzerime indi.
Car tes flèches sont entrées en moi, et ta main s'est appesantie sur moi.
3 Öfken yüzünden sağlığım bozuldu, Günahım yüzünden rahatım kaçtı.
Il n'y a rien d'entier en ma chair, à cause de ton indignation; ni de repos dans mes os, à cause de mon péché.
4 Çünkü suçlarım başımdan aştı, Taşınmaz bir yük gibi sırtımda ağırlaştı.
Car mes iniquités ont surmonté ma tête, elles se sont appesanties comme un pesant fardeau, au-delà de mes forces.
5 Akılsızlığım yüzünden Yaralarım iğrenç, irinli.
Mes plaies sont pourries [et] coulent, à cause de ma folie.
6 Eğildim, iki büklüm oldum, Gün boyu yaslı dolaşıyorum.
Je suis courbé et penché outre mesure; je marche en deuil tout le jour.
7 Çünkü belim ateş içinde, Sağlığım bozuk.
Car mes aines sont remplies d'inflammation, et dans ma chair il [n'y a] rien d'entier.
8 Tükendim, ezildim alabildiğine, İnliyorum yüreğimin acısından.
Je suis affaibli et tout brisé, je rugis du grand frémissement de mon cœur.
9 Ya Rab, bütün özlemlerimi bilirsin, İniltilerim senden gizli değil.
Seigneur, tout mon désir est devant toi, et mon gémissement ne t'est point caché.
10 Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor, Gözlerimin feri bile söndü.
Mon cœur est agité çà et là, ma force m'a abandonné, et la clarté aussi de mes yeux: même ils ne sont plus avec moi.
11 Eşim dostum kaçar oldu derdimden, Yakınlarım uzak duruyor benden.
Ceux qui m'aiment, et même mes intimes amis, se tiennent loin de ma plaie, et mes proches se tiennent loin de [moi].
12 Canıma susayanlar bana tuzak kuruyor, Zararımı isteyenler kuyumu kazıyor, Gün boyu hileler düşünüyorlar.
Et ceux qui cherchent ma vie, m'ont tendu des filets, et ceux qui cherchent ma perte, parlent de calamités, et songent des tromperies tout le jour.
13 Ama ben bir sağır gibi duymuyorum, Bir dilsiz gibi ağzımı açmıyorum;
Mais moi je n'entends non plus qu'un sourd, et je suis comme un muet qui n'ouvre point sa bouche.
14 Duymaz, Ağzında yanıt bulunmaz bir adama döndüm.
Je suis, dis-je, comme un homme qui n'entend point, et qui n'a point de réplique en sa bouche.
15 Umudum sende, ya RAB, Sen yanıtlayacaksın, ya Rab, Tanrım benim!
Puisque je me suis attendu à toi, ô Eternel, tu me répondras, Seigneur mon Dieu!
16 Çünkü dua ediyorum: “Halime sevinmesinler, Ayağım kayınca böbürlenmesinler!”
Car j'ai dit: [Il faut prendre garde] qu'ils ne triomphent de moi: quand mon pied glisse, ils s'élèvent contre moi.
17 Düşmek üzereyim, Acım hep içimde.
Quand je suis prêt à clocher; et que ma douleur est continuellement devant moi;
18 Suçumu itiraf ediyorum, Günahım yüzünden kaygılanıyorum.
Quand je déclare mon iniquité [et] que je suis en peine pour mon péché.
19 Ama düşmanlarım güçlü ve dinç, Yok yere benden nefret edenler çok.
Cependant mes ennemis, qui sont vivants, se renforcent, et ceux qui me haïssent à tort se multiplient.
20 İyiliğe karşı kötülük yapanlar bana karşı çıkar, İyiliğin peşinde olduğum için.
Et ceux qui me rendent le mal pour le bien, me sont contraires, parce que je recherche le bien.
21 Beni terk etme, ya RAB! Ey Tanrım, benden uzak durma!
Eternel, ne m'abandonne point; mon Dieu! ne t'éloigne point de moi.
22 Yardımıma koş, Ya Rab, kurtuluşum benim!
Hâte-toi de venir à mon secours, Seigneur, qui es ma délivrance.
