Mezmurlar 3
1 Davut'un oğlu Avşalom'dan kaçtığı zaman yazdığı mezmur Ya RAB, düşmanlarım ne kadar çoğaldı, Hele bana karşı ayaklananlar!
A psalm of David, when he fled from his son Absalom. How many, Lord, are my foes! Those who rise up against me are many.
2 Birçoğu benim için: “Tanrı katında ona kurtuluş yok!” diyor. (Sela)
Many are those who say of me, ‘There is no help for him in his God.’ (Selah)
3 Ama sen, ya RAB, çevremde kalkansın, Onurum, başımı yukarı kaldıran sensin.
But you, Lord, are shield about me, my glory, who lifts up my head.
4 RAB'be seslenirim, Yanıtlar beni kutsal dağından. (Sela)
When loudly I call to the Lord, from his holy hill he gives answer. (Selah)
5 Yatar uyurum, Uyanır kalkarım, RAB destektir bana.
I laid down and slept: now I wake, for the Lord sustains me.
6 Korkum yok Çevremi saran binlerce düşmandan.
I fear not the myriads of people who beset me on every side.
7 Ya RAB, kalk, ey Tanrım, kurtar beni! Vur bütün düşmanlarımın çenesine, Kır kötülerin dişlerini.
Arise, Lord: save me, my God, who strikes all my foes on the cheek, and shatters the teeth of the wicked.
8 Kurtuluş RAB'dedir, Halkının üzerinde olsun bereketin! (Sela)
Victory belongs to the Lord: let your blessing descend on your people. (Selah)
