< Mezmurlar 2 >
1 Nedir uluslar arasındaki bu kargaşa, Neden boş düzenler kurar bu halklar?
Why this turmoil of nations, this futile plotting of peoples,
2 Dünyanın kralları saf bağlıyor, Hükümdarlar birleşiyor RAB'be ve meshettiği krala karşı.
with kings of the earth conspiring, and rulers consulting together, against the Lord and against his anointed,
3 “Koparalım onların kayışlarını” diyorlar, “Atalım üzerimizden bağlarını.”
to snap their bonds and fling their cords away?
4 Göklerde oturan Rab gülüyor, Onlarla eğleniyor.
He whose throne is in heaven laughs, the Lord mocks them.
5 Sonra öfkeyle uyarıyor onları, Gazabıyla dehşete düşürüyor
Then he speaks to them in his wrath, and in his hot anger confounds them.
6 Ve, “Ben kralımı Kutsal dağım Siyon'a oturttum” diyor.
‘This my king is installed by me, on Zion my holy mountain.’
7 RAB'bin bildirisini ilan edeceğim: Bana, “Sen benim oğlumsun” dedi, “Bugün ben sana baba oldum.
I will tell of the Lord’s decree. He said to me: ‘You are my son, this day I became your father.
8 Dile benden, miras olarak sana ulusları, Mülk olarak yeryüzünün dört bucağını vereyim.
Only ask, and I make you the heir of the nations, and lord of the world to its utmost bounds.
9 Demir çomakla kıracaksın onları, Çömlek gibi parçalayacaksın.”
You will break them with sceptre of iron, shatter them like pottery.’
10 Ey krallar, akıllı olun! Ey dünya önderleri, ders alın!
So now, you kings, be wise: be warned, you rulers of earth.
11 RAB'be korkuyla hizmet edin, Titreyerek sevinin.
Serve the Lord in awe, kiss his feet with trembling,
12 Oğulu öpün ki öfkelenmesin, Yoksa izlediğiniz yolda mahvolursunuz. Çünkü öfkesi bir anda alevleniverir. Ne mutlu O'na sığınanlara!
lest, angry, he hurl you to ruin; for soon will his fury blaze. Happy all who take refuge in him.