Mezmurlar 122

1 Davut'un hac ilahisi Bana: “RAB'bin evine gidelim” dendikçe Sevinirim.

Yon Sòm pou monte vè tanp lan. Yon Sòm David. Mwen te kontan lè yo te di mwen, “Annou ale lakay SENYÈ a.”

2 Ayaklarımız senin kapılarında, Ey Yeruşalim!

Pye nou kanpe anndan pòtay ou yo, O Jérusalem!

3 Bitişik nizamda kurulmuş bir kenttir Yeruşalim!

Jérusalem, ki bati kon yon vil ki kole dyanm ansanm,

4 Oymaklar çıkar oraya, RAB'bin oymakları, İsrail'e verilen öğüt uyarınca, RAB'bin adına şükretmek için.

sou (sila) tribi yo konn monte, menm tribi a SENYÈ yo, yon òdonans pou Israël, pou bay remèsiman a non SENYÈ a.

5 Çünkü orada yargı tahtları, Davut soyunun tahtları kurulmuştur.

Paske la, twòn yo te plase pou jijman, twòn lakay David yo.

6 Esenlik dileyin Yeruşalim'e: “Huzur bulsun seni sevenler!

Priye pou lapè Jérusalem. (Sila) ki renmen ou yo va pwospere.

7 Surlarına esenlik, Saraylarına huzur egemen olsun!”

Ke lapè kapab anndan miray ou yo, e pwosperite nan palè ou yo.

8 Kardeşlerim, dostlarım için, “Esenlik olsun sana!” derim.

Pou koz a frè m yo ak zanmi mwen yo, m ap di koulye a, “Ke lapè anndan ou”.

9 Tanrımız RAB'bin evi için İyilik dilerim sana.

Pou koz a kay SENYÈ a, Bondye nou an, mwen va chache byen ou.