< Mezmurlar 113 >
1 Övgüler sunun RAB'be! Övgüler sunun, ey RAB'bin kulları, RAB'bin adına övgüler sunun!
Aleluja! Hvalite hlapci Gospodovi, hvalite ime Gospodovo!
2 Şimdiden sonsuza dek RAB'bin adına şükürler olsun!
Blagoslovljeno bodí ime Gospodovo, od zdaj na vekomaj!
3 Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar RAB'bin adına övgüler sunulmalı!
Od vzhoda solnčnega do zahoda, hvaljeno ime Gospodovo!
4 RAB bütün uluslara egemendir, Görkemi gökleri aşar.
Vzvišen nad vse narode je Gospod, nad sama nebesa slava njegova.
5 Var mı Tanrımız RAB gibi, Yücelerde oturan,
Kdo je enak Gospodu, Bogu našemu, kateri prebiva visoko?
6 Göklerde ve yeryüzünde olanlara Bakmak için eğilen?
Kateri nizko dol gleda, v nebesih in na zemlji.
7 Düşkünü yerden kaldırır, Yoksulu çöplükten çıkarır;
Iz prahu povišuje ubozega, iz blata dviguje siromaka.
8 Soylularla, Halkının soylularıyla birlikte oturtsun diye.
Posaja ga med prvake, med ljudstva svojega prvake.
9 Kısır kadını evde oturtur, Çocuk sahibi mutlu bir anne kılar. RAB'be övgüler sunun!
Daje, da ona, ki je bila nerodovitna v družini, sedí mati otrok vesela. Aleluja.