Mezmurlar 102
1 Zayıf düşünce derdini RAB'be döken mazlumun duası Ya RAB, duamı işit, Yakarışım sana erişsin.
Господе! Чуј молитву моју, и вика моја нек изађе преда Те.
2 Sıkıntılı günümde yüzünü benden gizleme, Kulak ver sesime, Seslenince yanıt ver bana hemen.
Немој одвратити лице своје од мене; у дан кад сам у невољи пригни к мени ухо своје, у дан кад Те призивам, похитај, услиши ме.
3 Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, Kemiklerim ateş gibi yanıyor.
Јер прођоше као дим дани моји, кости моје као топионица огореше.
4 Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu, Ekmek yemeyi bile unuttum.
Покошено је као трава и посахло срце моје, да заборавих јести хлеб свој.
5 Bir deri bir kemiğe döndüm Acı acı inlemekten.
Од уздисања мог приону кост моја за месо моје.
6 Issız yerlerdeki ishakkuşunu andırıyorum, Viranelerdeki kukumav gibiyim.
Постадох као гем у пустињи; ја сам као сова на зидинама.
7 Gözüme uyku girmiyor, Damda yalnız kalmış bir kuş gibiyim.
Не спавам, и седим као птица без друга на крову.
8 Düşmanlarım bütün gün bana hakaret ediyor, Bana dil uzatanlar adımı lanet için kullanıyor.
Сваки дан руже ме непријатељи моји, и који су се помамили на мене, мном се уклињу.
9 Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın.
Једем пепео као хлеб, и пиће своје растварам сузама.
Од гнева Твог и срдње Твоје; јер подигавши ме бацио си ме.
11 Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte, Ot gibi sararmaktayım.
Дани су моји као сен, који пролази, и ја као трава осуших се.
12 Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Ünün kuşaklar boyu sürer.
А Ти, Господе, остајеш довека, и спомен Твој од колена до колена.
13 Kalkıp Siyon'a sevecenlik göstereceksin, Çünkü onu kayırmanın zamanıdır, beklenen zaman geldi.
Ти ћеш устати, смиловаћеш се на Сион, јер је време смиловати се на њ, јер је дошло време;
14 Kulların onun taşlarından hoşlanır, Tozunu bile severler.
Јер слугама Твојим омиле и камење његово, и прах његов жале.
15 Uluslar RAB'bin adından, Yeryüzü kralları görkeminden korkacak.
Тада ће се незнабошци бојати имена Господњег, и сви цареви земаљски славе Његове;
16 Çünkü RAB Siyon'u yeniden kuracak, Görkem içinde görünecek.
Јер ће Господ сазидати Сион, и јавити се у слави својој;
17 Yoksulların duasına kulak verecek, Yalvarışlarını asla hor görmeyecek.
Погледаће на молитву оних који немају помоћи, и неће се оглушити молбе њихове.
18 Bunlar gelecek kuşak için yazılsın, Öyle ki, henüz doğmamış insanlar RAB'be övgüler sunsun.
Написаће се ово потоњем роду, и народ наново створен хвалиће Господа.
19 RAB yücelerdeki kutsal katından aşağı baktı, Göklerden yeryüzünü gözetledi,
Што је приникао са свете висине своје, Господ погледао с неба на земљу.
20 Tutsakların iniltisini duymak, Ölüm mahkûmlarını kurtarmak için.
Да чује уздисање сужњево, и одреши синове смртне;
21 Böylece halklar ve krallıklar RAB'be tapınmak için toplanınca, O'nun adı Siyon'da, Övgüsü Yeruşalim'de duyurulacak.
Да би казивали на Сиону име Господње и хвалу Његову у Јерусалиму,
Кад се скупе народи и царства да служе Господу.
23 RAB gücümü kırdı yaşam yolunda, Ömrümü kısalttı.
Строшио је на путу крепост моју, скратио дане моје.
24 “Ey Tanrım, ömrümün ortasında canımı alma!” dedim. “Senin yılların kuşaklar boyu sürer!
Рекох: Боже мој! Немој ме узети у половини дана мојих. Твоје су године од колена до колена.
25 “Çok önceden attın dünyanın temellerini, Gökler de senin ellerinin yapıtıdır.
Давно си поставио земљу, и небеса су дело руку Твојих.
26 Onlar yok olacak, ama sen kalıcısın. Hepsi bir giysi gibi eskiyecek. Onları bir kaftan gibi değiştireceksin, Geçip gidecekler.
То ће проћи, а Ти ћеш остати; све ће то као хаљина оветшати, као хаљину променићеш их и промениће се.
27 Ama sen hep aynısın, Yılların tükenmeyecek.
Али Ти си тај исти и године Твоје неће истећи.
28 Gözetiminde yaşayacak kullarının çocukları, Senin önünde duracak soyları.”
Синови ће слуга Твојих живети, и семе ће се њихово утврдити пред лицем Твојим.
