Eyüp 17
1 “Yaşama gücüm tükendi, günlerim kısaldı, Mezar gözlüyor beni.
Mi spirit schal be maad feble; my daies schulen be maad schort, and oneli the sepulcre is left to me.
2 Çevremi alaycılar kuşatmış, Gözümü onların aşağılamasıyla açıp kapıyorum.
Y have not synned, and myn iye dwellith in bittirnessis.
3 “Ey Tanrı, kefilim ol kendine karşı, Başka kim var bana güvence verecek?
Lord, delyuere thou me, and sette thou me bisidis thee; and the hond of ech fiyte ayens me.
4 Çünkü onların aklını anlayışa kapadın, Bu yüzden onları zafere kavuşturmayacaksın.
Thou hast maad the herte of hem fer fro doctryn, `ethir knowyng of treuthe; therfor thei schulen not be enhaunsid.
5 Para için dostlarını satan adamın Çocuklarının gözünün feri söner.
He bihetith prey to felowis, and the iyen of hise sones schulen faile.
6 “Tanrı beni insanların diline düşürdü, Yüzüme tükürmekteler.
He hath set as in to a prouerbe of the comyn puple, and his saumple bifor hem.
7 Kederden gözümün feri söndü, Kollarım bacaklarım çırpı gibi.
Myn `iye dasewide at indignacioun; and my membris ben dryuun as in to nouyt.
8 Dürüst insanlar buna şaşıyor, Suçsuzlar tanrısızlara saldırıyor.
Iust men schulen wondre on this thing; and an innocent schal be reisid ayens an ypocrite.
9 Doğrular kendi yolunu tutuyor, Elleri temiz olanlar gittikçe güçleniyor.
And a iust man schal holde his weie, and he schal adde strengthe to clene hondis.
10 “Ama siz, hepiniz gelin yine deneyin! Aranızda bir bilge bulamayacağım.
Therfor alle `ye be conuertid, and come ye; and Y schal not fynde in you ony wiys man.
11 Günlerim geçti, tasarılarım, Dileklerim suya düştü.
My daies ben passid; my thouytis ben scaterid, turmentynge myn herte.
12 Bu insanlar geceyi gündüze çeviriyorlar, Karanlığa ‘Işık yakındır’ diyorlar.
Tho han turned the nyyt `in to day; and eft aftir derknessis hope liyt.
If Y `susteyne, ether suffre pacientli, helle is myn hous; and Y haue arayede my bed in derknessis. (Sheol h7585)
14 Çukura ‘Babam’, Kurda ‘Annem, kızkardeşim’ diyorsam,
Y seide to rot, Thou art my fadur; and to wormes, Ye ben my modir and my sister.
15 Umudum nerede? Kim benim için umut görebilir?
Therfor where is now myn abidyng? and who biholdith my pacience?
