Eyüp 16
1 Eyüp şöyle yanıtladı:
Et Job répondit et dit:
2 “Buna benzer çok şey duydum, Oysa siz avutmuyor, sıkıntı veriyorsunuz.
J’ai entendu bien des choses comme celles-là; vous êtes tous des consolateurs fâcheux.
3 Boş sözleriniz hiç sona ermeyecek mi? Nedir derdiniz, boyuna karşılık veriyorsunuz?
Y aura-t-il une fin à [ces] paroles de vent? Qu’est-ce qui t’irrite, que tu répondes?
4 Yerimde siz olsaydınız, Ben de sizin gibi konuşabilirdim; Size karşı güzel sözler dizer, Başımı sallayabilirdim.
Moi aussi, je pourrais parler comme vous; si votre âme était à la place de mon âme, je pourrais entasser des paroles contre vous et secouer ma tête contre vous!
5 Ağzımdan çıkan sözlerle yüreklendirir, Dudaklarımdan dökülen avutucu sözlerle yatıştırırdım sizi.
[Mais] je vous fortifierais de ma bouche, et la consolation de mes lèvres allégerait [vos douleurs].
6 “Konuşsam bile acım dinmez, Sussam ne değişir?
Si je parle, ma douleur n’est pas allégée; et si je me tais, s’éloignera-t-elle de moi?
7 Ey Tanrı, beni tükettin, Bütün ev halkımı dağıttın.
Mais maintenant, il m’a fatigué…: tu as dévasté toute ma famille;
8 Beni sıkıp buruşturdun, bana karşı tanık oldu bu; Zayıflığım kalkmış tanıklık ediyor bana karşı.
Tu m’as étreint, c’est un témoignage, et ma maigreur se lève contre moi, elle dépose, à ma face, contre moi.
9 Tanrı öfkeyle saldırıp parçalıyor beni, Dişlerini gıcırdatıyor bana, Düşmanım gözlerini üzerime dikiyor.
Sa colère me déchire et me poursuit; il grince des dents contre moi; [comme] mon adversaire, il aiguise contre moi ses yeux.
10 İnsanlar bana dudak büküyor, Aşağılayarak tokat atıyor, Birleşiyorlar bana karşı.
Ils ouvrent contre moi leur bouche, ils me frappent les joues avec mépris; ils s’attroupent contre moi.
11 Tanrı haksızlara teslim ediyor beni, Kötülerin kucağına atıyor.
Dieu m’a livré à l’inique, et m’a jeté entre les mains des méchants.
12 Ben rahat yaşıyordum, ama Tanrı paraladı beni, Boynumdan tutup yere çaldı. Beni hedef yaptı kendine.
J’étais en paix, et il m’a brisé; il m’a saisi par la nuque et m’a broyé, et m’a dressé pour lui servir de but.
13 Okçuları beni kuşatıyor, Acımadan böbreklerimi deşiyor, Ödümü yerlere döküyor.
Ses archers m’ont environné; il me perce les reins et ne m’épargne pas; il répand mon fiel sur la terre.
14 Bedenimde gedik üstüne gedik açıyor, Dev gibi üzerime saldırıyor.
Il fait brèche en moi, brèche sur brèche; il court sur moi comme un homme fort.
15 “Giymek için çul diktim, Gururumu ayak altına aldım.
J’ai cousu un sac sur ma peau, et j’ai dégradé ma corne dans la poussière.
16 Ağlamaktan yüzüm kızardı, Gözlerimin altı morardı.
Mon visage est enflammé à force de pleurer, et sur mes paupières est l’ombre de la mort,
17 Yine de ellerim şiddetten uzak, Duam içtendir.
Quoiqu’il n’y ait pas de violence dans mes mains, et que ma prière soit pure.
18 “Ey toprak, kanımı örtme, Feryadım asla dinmesin.
Ô terre, ne recouvre pas mon sang, et qu’il n’y ait pas de place pour mon cri!
19 Daha şimdiden tanığım göklerde, Beni savunan yücelerdedir.
Maintenant aussi, voici, mon témoin est dans les cieux, et celui qui témoigne pour moi est dans les lieux élevés.
20 Dostlarım benimle eğleniyor, Gözlerim Tanrı'ya yaş döküyor;
Mes amis se moquent de moi… vers Dieu pleurent mes yeux.
21 Tanrı kendisiyle insan arasında İnsanoğluyla komşusu arasında hak arasın diye.
Que n’y a-t-il un arbitre pour l’homme auprès de Dieu, et pour un fils d’homme vis-à-vis de son ami!
22 “Çünkü birkaç yıl sonra, Dönüşü olmayan yolculuğa çıkacağım.
Car les années s’écoulent dont on peut compter le nombre, et je m’en vais dans le chemin [d’où] je ne reviendrai pas.
