Saame 37
1 Ko e Saame ʻa Tevita. ʻOua naʻa ke fakamamahiʻi koe koeʻuhi ko e kau fai kovi, pea ʻoua naʻa ke meheka ki he kau ngāue ʻi he angahala.
Av David. La ikke din vrede optendes over de onde, bli ikke harm over dem som gjør urett!
2 Koeʻuhi ʻe vave ʻae tuʻusi hifo ʻakinautolu ʻo hangē ko e mohuku, pea mae ʻo hangē ko e ʻakau mata.
For som gresset blir de hastig avskåret, og som grønne urter visner de bort.
3 Falala kia Sihova, pea ke fai lelei; ko ia te ke nofo ai ʻi he fonua, pea ko e moʻoni ʻe fafangaʻi koe.
Sett din lit til Herren og gjør godt, bo i landet og legg vinn på trofasthet!
4 Fakafiemālieʻi foki koe ʻia Sihova; pea te ne foaki kiate koe ʻae ngaahi holi ʻo ho loto.
Og gled dig i Herren! Så skal han gi dig hvad ditt hjerte attrår.
5 Tuku ho hala kia Sihova; pea falala foki kiate ia; pea te ne fakahoko ia.
Sett din vei i Herrens hånd og stol på ham! Han skal gjøre det;
6 Pea te ne fakahā atu hoʻo māʻoniʻoni ʻo hangē ko e maama, mo hoʻo fakamaau ʻo hangē ko e hoʻatā ʻoe ʻaho.
han skal la din rettferdighet gå frem som lyset og din rett som middagens lys.
7 Ke ke fakalongo pē kia Sihova, pea tatali faʻa kātaki pe kiate ia: ʻoua naʻa ke fakamamahiʻi koe koeʻuhi ko ia ʻoku monūʻia ʻi hono hala, koeʻuhi ko e tangata ʻoku fakahoko ʻae ngaahi filioʻi kovi.
Vær stille for Herren og vent på ham! La ikke din vrede optendes over den som har lykke på sin vei, over den mann som uttenker onde råd.
8 Tukuange ʻae ʻita, pea liʻaki ʻae lili: ʻoua naʻa ke fakamamahiʻi foki koe ʻi ha meʻa ke fai kovi.
Lat av fra vrede og la harme fare, la ikke din vrede optendes! Det fører bare til det som ondt er.
9 Koeʻuhi ʻe motuhi ʻae ngaahi fai kovi: ka ko kinautolu ʻoku tatali kia Sihova, te nau maʻu ʻae fonua.
For de onde skal utryddes, men de som bier efter Herren, skal arve landet.
10 He ʻoku toetoe siʻi pē, pea ʻe ʻikai ʻae angakovi: ʻio, te ke tokanga lahi ki hono potu, ka ʻe ʻikai ʻiloʻi ia.
Og om en liten stund, så er den ugudelige ikke mere, og akter du på hans sted, så er han borte.
11 Ka ko e angamalū tenau maʻu ʻae fonua; ʻonau fakafiemālieʻi ʻakinautolu ʻi hono lahi ʻoe melino.
Men de saktmodige skal arve landet og glede sig ved megen fred.
12 ʻOku fakakaukau kovi ʻe he angahala ki he angatonu, mo ngaiʻi kiate ia ʻaki hono nifo.
Den ugudelige optenker ondt imot den rettferdige og skjærer tenner imot ham.
13 ʻE kata ʻa Sihova kiate ia: he ʻoku ne ʻafioʻi ʻoku haʻu hono ʻaho.
Herren ler av ham; for han ser at hans dag kommer.
14 Kuo unuhi ʻe he kau angakovi ʻae heletā, pea kuo nau teke ʻenau kaufana, ke lī ki lalo ʻae mamahi mo e paea, pea ke tāmateʻi ʻakinautolu ʻoku angatotonu.
De ugudelige drar sverdet og spenner sin bue for å felle den elendige og fattige og slå dem ihjel som vandrer opriktig.
15 ʻE ʻasi ʻenau heletā ki honau loto ʻonautolu, pea ʻe mafesi ʻenau ngaahi kaufana.
Deres sverd skal komme i deres eget hjerte, og deres buer skal sønderbrytes.
16 ʻOku lelei lahi hake ʻae meʻa siʻi ʻoku ʻi he tangata māʻoniʻoni ʻi he koloa ʻoe tokolahi ʻoku angahala.
Bedre er det lille som den rettferdige har, enn mange ugudeliges rikdom.
17 Koeʻuhi ʻe fesiʻi ʻae nima ʻoe kau angahala: ka ʻoku poupou ʻe Sihova ʻae māʻoniʻoni.
For de ugudeliges armer skal sønderbrytes, men Herren støtter de rettferdige.
18 ʻOku ʻiloʻi ʻe Sihova ʻae ngaahi ʻaho ʻoe kakai angatonu: pea ko honau tofiʻa ʻe tolonga taʻengata.
Herren kjenner de ulasteliges dager, og deres arv skal bli til evig tid.
19 ʻE ʻikai te nau mā ʻi he kuonga kovi, pea ʻi he ngaahi ʻaho ʻoe honge tenau mākona.
De skal ikke bli til skamme i den onde tid, og i hungerens dager skal de mettes.
20 Ka ʻe ʻauha ʻae angakovi, pea ʻe tatau ʻae ngaahi fili ʻo Sihova mo e ngako ʻoe fanga lami: ʻe ʻauha ʻakinautolu; ʻi he kohu tenau mole ʻo ʻosi.
For de ugudelige skal gå til grunne og Herrens fiender som engenes blomsterskrud; de skal forsvinne, som røk skal de forsvinne.
21 ʻOku nō ʻae angakovi, pea ʻikai toe totongi: ka ʻoku fakahā ʻae ʻofa ʻe he māʻoniʻoni, ʻo foaki.
Den ugudelige låner og betaler ikke, men den rettferdige forbarmer sig og gir.
22 He ko kinautolu kuo tāpuekina ʻiate ia tenau maʻu ʻae fonua; pea ko kinautolu kuo malaʻia ʻiate ia ʻe motuhi.
For de han velsigner, skal arve landet, men de han forbanner, skal utryddes.
23 ʻOku fakahinohino ʻe Sihova ʻae ngaahi laka ʻae tangata lelei: pea ʻoku fiemālie ia ʻi hono hala.
Herren gjør en manns gang fast, og han har velbehag i hans vei.
24 Neongo ʻene tō ki lalo, ʻe ʻikai ʻauha ia: he ʻoku poupou hake ia ʻe he nima ʻo Sihova.
Når han snubler, faller han ikke til jorden; for Herren støtter hans hånd.
25 Naʻaku talavou, pea kuo u motuʻa; ka ʻoku teʻeki te u ʻilo ʻae māʻoniʻoni kuo liʻaki, pe ko hono hako ʻoku kole mā.
Jeg har vært ung og er blitt gammel, men ikke har jeg sett den rettferdige forlatt eller hans avkom søke efter brød.
26 ʻOku angaʻofa maʻuaipē ia, pea faʻa ʻatu; pea ʻoku monūʻia hono hako.
Den hele dag forbarmer han sig og låner ut, og hans avkom blir velsignet.
27 Afe mei he kovi, pea ke fai lelei, pea nofomaʻu pē ʻo taʻengata.
Vik fra ondt og gjør godt! Så skal du bli boende til evig tid.
28 He ʻoku ʻofa ʻa Sihova ki he fakamaau, pea ʻoku ʻikai te ne liʻaki hono kakai māʻoniʻoni; kuo fakamoʻui maʻuaipē ʻakinautolu: ka ʻe motuhi ʻae hako ʻoe angakovi.
For Herren elsker rett og forlater ikke sine fromme; til evig tid blir de bevart. Men de ugudeliges avkom utryddes.
29 ʻE maʻu ʻe he māʻoniʻoni ʻa e fonua, pea tenau nofo ai ʻo taʻengata.
De rettferdige skal arve landet og bo i det evindelig.
30 Ko e ngutu ʻoe māʻoniʻoni ʻoku ne lea ʻaki ʻae poto, pea talanoa ʻaki hono ʻelelo ʻae fakamaau.
Den rettferdiges munn taler visdom, og hans tunge sier hvad rett er.
31 ʻOku ʻi hono loto ʻae fono ʻa hono ʻOtua; ʻe ʻikai hekea ia ʻi haʻane laka ʻe taha.
Hans Guds lov er i hans hjerte, hans trin vakler ikke.
32 ʻOku lamasi ʻe he angakovi ʻae māʻoniʻoni, ʻo kumi ke fakapoongi ia.
Den ugudelige lurer på den rettferdige og søker å drepe ham;
33 ʻE ʻikai tukuange ia ʻe Sihova ʻi hono nima, pe tukuakiʻi ia ʻi hono fakamaauʻi.
Herren overlater ham ikke i hans hånd, og fordømmer ham ikke når han blir dømt.
34 Tatali kia Sihova, pea tauhi hono hala, pea te ne hakeakiʻi koe ke maʻu ʻae fonua: pea ka ʻosi hono motuhi ʻae kakai angakovi, te ke mamata ki ai.
Bi på Herren og ta vare på hans vei! Så skal han ophøie dig til å arve landet; du skal se på at de ugudelige utryddes.
35 Naʻaku mamata ki he angakovi kuo mālohi lahi, pea mafola ia ʻo hangē ko e ʻakau maʻuiʻui ʻoku tupu ʻi hono potu ʻoʻona.
Jeg så en ugudelig som var veldig og utbredte sig som et grønt tre som ikke er flyttet;
36 Ka naʻe mole atu ia, pea vakai, kuo ʻikai ia: ʻio, ne u kumi ia, ka naʻe ʻikai faʻa ʻiloʻi ia.
men han forsvant, og se, han var ikke mere, og jeg søkte efter ham, men han fantes ikke.
37 Vakai ki he tangata haohaoa, mo tokanga ki he angatonu: he ko e ngataʻanga ʻoe tangata ko ia ko e melino.
Akt på den ulastelige og se på den opriktige! for fredens mann har en fremtid;
38 Ka ʻe fakaʻauha fakataha ʻae kau angahala: ko e ikuʻanga ʻoe angakovi ʻe motuhi ia.
men overtrederne skal tilintetgjøres alle sammen, de ugudeliges fremtid skal avskjæres.
39 Ka ko hono fakamoʻui ʻoe māʻoniʻoni ʻoku ʻia Sihova: ko honau mālohi ia ʻi he kuonga ʻoe mamahi.
Og de rettferdiges frelse kommer fra Herren, deres sterke vern i nødens tid.
40 Pea ʻe tokoni ʻakinautolu ʻe Sihova, mo fakamoʻui ʻakinautolu: te ne fakahaofi ʻakinautolu mei he kakai angakovi, mo fakamoʻui ʻakinautolu, ko e meʻa ʻi heʻenau falala kiate ia.
Og Herren hjelper dem og utfrir dem, han utfrir dem fra de ugudelige og frelser dem, fordi de har tatt sin tilflukt til ham.
