Saame 40
1 Ki he Takimuʻa, ko e Saame ʻa Tevita. Naʻa ku tatali faʻa kātaki pe kia Sihova; pea ne tokanga kiate au, ʻone ongoʻi ʻeku tangi.
Til sangmesteren; av David; en salme. Jeg bidde på Herren; da bøide han sig til mig og hørte mitt rop.
2 Pea naʻa ne toʻo hake au mei he luo fakailifia, mei he ʻumea pelepela, ʻo ne fokotuʻu hoku vaʻe ki he maka, ʻo fakamaʻu hoku ngaahi ʻaluʻanga.
Og han drog mig op av fordervelsens grav, av det dype dynd, og han satte mine føtter på en klippe, han gjorde mine trin faste.
3 Pea kuo ne ʻai ʻae hiva foʻou ki hoku ngutu, ʻio, ʻae fakafetaʻi ki hotau ʻOtua: ʻe mamata ki ai ʻae tokolahi, pea manavahē, pea tenau falala kia Sihova.
Og han la i min munn en ny sang, en lovsang for vår Gud. Mange ser det og frykter og setter sin lit til Herren.
4 ʻOku monūʻia ʻae tangata ko ia ʻoku falala kia Sihova, pea ʻikai tokanga ia ki he kakai laukau, mo kinautolu ʻoku afe ki he loi.
Salig er den mann som setter sin lit til Herren og ikke vender sig til overmodige og til dem som bøier av til løgn.
5 ʻE Sihova ko hoku ʻOtua, ʻoku lahi hoʻo ngaahi ngāue fakaofo ʻaia kuo ke fai, mo ho finangalo lelei kiate kimautolu: ʻe ʻikai faʻa lau fakaholo ia kiate koe: kapau te u fie fakahā ʻo lea ki ai, ʻoku lahi ʻaupito ia, ʻe ʻikai faʻa laua.
Herre min Gud, du har gjort dine undergjerninger og dine tanker mangfoldige imot oss; intet er å ligne med dig; vil jeg kunngjøre og utsi dem, da er de flere enn at de kan telles.
6 Ko e feilaulau mo e meʻa foaki naʻe ʻikai te ke finangalo ki ai; ka ko hoku telinga kuo ke fakaava: ko e feilaulau tutu mo e feilaulau koeʻuhi ko e angahala naʻe ʻikai te ke fekau.
Til slaktoffer og matoffer har du ikke lyst - du har boret ører på mig - brennoffer og syndoffer krever du ikke.
7 Pea naʻaku toki pehē, “Vakai, ʻoku ou haʻu: kuo tohi ʻi he tohi tākai ʻiate au,
Da sa jeg: Se, jeg kommer; i bokrullen er mig foreskrevet;
8 ʻE hoku ʻOtua, ʻoku ou fiefia ke fai ho finangalo: ʻio, ʻoku ʻi hoku loto hoʻo fono.”
å gjøre din vilje, min Gud, er min lyst, og din lov er i mitt hjerte.
9 Naʻaku malangaʻaki ʻae māʻoniʻoni ʻi he fakataha lahi: vakai, naʻe ʻikai te u taʻofi hoku loungutu, ʻE Sihova, ʻoku ke ʻiloʻi.
Jeg har budskap om rettferdighet i en stor forsamling; se, jeg lukket ikke mine leber; Herre, du vet det.
10 Naʻe ʻikai te u fakafufū hoʻo māʻoniʻoni ʻi hoku loto; naʻaku fakahā hoʻo angatonu mo hoʻo fakamoʻui: naʻe ʻikai te u fakalilolilo ʻa hoʻo ʻaloʻofa mo hoʻo moʻoni mei he fakataha lahi.
Din rettferdighet skjulte jeg ikke i mitt hjerte, jeg kunngjorde din trofasthet og din frelse; jeg dulgte ikke din miskunnhet og din sannhet for en stor forsamling.
11 ʻE Sihova, ʻoua naʻa ke taʻofi hoʻo ngaahi ʻaloʻofa ongongofua ʻiate au: tuku ke tauhi maʻuaipē au ʻe hoʻo ʻaloʻofa mo hoʻo moʻoni.
Du, Herre, vil ikke lukke din barmhjertighet for mig; din miskunnhet og din sannhet vil alltid vokte mig.
12 He kuo kāpui au ʻe he ngaahi kovi taʻefaʻalaua: kuo puke au ʻe heʻeku ngaahi hia, ko ia ʻoku ʻikai ai te u faʻa hanga hake; ʻoku lahi hake ia ʻi he ngaahi tuʻoni louʻulu ʻo hoku ʻulu: ko ia kuo liʻaki au ʻe hoku loto.
For trengsler uten tall har omspent mig, mine misgjerninger har grepet mig, så jeg ikke kan se; de er flere enn hårene på mitt hode, og mitt hjerte har sviktet mig.
13 ʻE Sihova, ke ke finangalo lelei ke fakamoʻui au: ʻE Sihova, ke ke fai vave ke tokoniʻi au.
La det behage dig, Herre, å utfri mig! Herre, skynd dig å hjelpe mig!
14 Tuku ke mā mo puputuʻu fakataha ʻakinautolu kotoa pē ʻoku nau kumi hoku laumālie ke fakaʻauha ia; tuku ke fakafoki kimui mo mā ʻakinautolu ʻoku nau holi ke u kovi.
La alle dem bli til skam og spott som står mig efter livet og vil rive det bort! La dem som ønsker min ulykke, vike tilbake og bli til skamme!
15 Tuku ke paea ʻakinautolu ko e totongi ʻo ʻenau kovi, ʻakinautolu ʻoku pehē kiate au, “Ha ha.”
La dem som sier til mig: Ha, ha! forferdes over sin skjensel.
16 Tuku ke fiefia mo nekeneka ʻiate koe ʻakinautolu kotoa pē ʻoku kumi kiate koe: tuku ke lea pehē maʻuaipē ʻakinautolu ʻoku ʻofa ki hoʻo fakamoʻui, “Ke ongoongolelei ʻa Sihova.”
La alle dem som søker dig, fryde og glede sig i dig! La dem som elsker din frelse, alltid si: Høilovet være Herren!
17 Ka ko au ʻoku ou masiva mo paea; ka ʻoku finangalo ʻae ʻEiki kiate au: ko koe ko hoku tokoni mo hoku fakamoʻui; ʻoua naʻa ke fakatuai, ʻE hoku ʻOtua.
For jeg er elendig og fattig; Herren vil tenke på mig. Du er min hjelp og min frelser; min Gud, dryg ikke!
