2 Kolinitō 12
1 Ko e moʻoni ʻoku taʻengali mo au ke polepole. Ka te u lea ki he ngaahi meʻa hā mai mo e ngaahi fakahā ʻoe ʻEiki.
Eg lyt rosa meg, endå det ikkje er gagnlegt, men eg kjem no til syner og openberringar av Herren.
2 ʻI he taʻu ʻe hongofulu ma fā nai kuo hili, ne u ʻilo ha tangata naʻe ʻia Kalaisi, (pe naʻe ʻi he sino ia, ʻoku ʻikai te u ʻilo; pe naʻe ʻikai ʻi he sino, ʻoku ʻikai te u ʻilo; ʻoku ʻilo ʻe he ʻOtua; ) naʻe ʻohake ia ki hono tolu ʻoe langi.
Eg kjenner eit menneskje i Kristus - um han var i likamen, det veit eg ikkje, eller utanfor likamen, det veit eg ikkje, Gud veit det - ein som for fjortan år sidan vart rykt inn i den tridje himmelen.
3 Pea ne u ʻilo ʻae tangata ko ia, (pe naʻe ʻi he sino, pe naʻe ʻikai ʻi he sino, ʻoku ʻikai te u ʻilo: ʻoku ʻilo ʻe he ʻOtua; )
Og eg kjenner dette menneskjet, - um han var i likamen eller utanfor likamen, det veit eg ikkje, Gud veit det -
4 Koeʻuhi naʻe ʻohake ia ki Palataisi ʻo ne fanongo ki he ngaahi lea taʻefaʻaleaʻaki, ʻaia ʻoku ʻikai ngofua ke lea ʻaki ʻe ha tangata.
han vart rykt inn i Paradis og høyrde usegjelege ord, som det ikkje er unnt eit menneskje å tala.
5 Ko e tokotaha ko ia teu polepole ai: ka ʻe ʻikai teu polepole ʻiate au, ka ʻi heʻeku ngaahi vaivai.
Av dette vil eg rosa meg, men av meg sjølv vil eg ikkje rosa meg, utan av mi vanmagt.
6 He ka ne u holi ke polepole, ʻe ʻikai ai te u vale; he te u lea moʻoni pe: ka ʻoku ou tukuā, telia naʻa ai ha taha ʻe mahalo lelei lahi hake ʻiate au ʻi he meʻa ʻoku ne mamata ʻiate au, pe ʻi he meʻa ʻoku ne fanongo ʻiate au.
For um eg vil rosa meg, vert eg ikkje uvitug, for sanning kjem eg til å segja; men eg let det vera, so ingen skal tenkja større um meg, enn som han ser meg eller høyrer av meg.
7 Pea telia naʻaku fielahi fau au ʻi hono lahi ʻoe ngaahi meʻa naʻe fakahā, naʻe tuku kiate au ʻae tolounua ʻi he kakano, ko e meʻa fekau ʻa Sētane, ke tukiʻi au, telia naʻaku fielahi fau.
Og for at eg ikkje skal ovmoda meg av dei høge openberringar, so er det gjeve meg ein tagg i kjøtet, ein Satans engel, at han skal slå meg, so eg ikkje skal ovmoda meg.
8 Pea ʻi he meʻa ni, naʻe liunga tolu ʻeku kole lahi ki he ʻEiki, koeʻuhi ke mahuʻi ia ʻiate au.
Um denne bad eg Herren tri gonger, at han måtte vika frå meg.
9 Pea pehē mai ʻe ia kiate au, “Ko ʻeku tokoni ʻe lahi maʻau: he kuo fakakakato ʻeku mālohi ʻi hoʻo vaivai.” Ko ia teu fiefia lahi mo polepole ai muʻa ʻi heʻeku ngaahi vaivai, koeʻuhi ke nofoʻia au ʻe he mālohi ʻo Kalaisi.
Og han sagde til meg: «Min nåde er nok åt deg; for mi kraft vert fullenda i vanmagt.» Helst vil eg difor rosa meg av mi vanmagt, so Kristi kraft kann bu i meg.
10 Ko ia ʻoku ou fiemālie ai ʻi he ngaahi vaivai, ʻi he ngaahi manuki, mo e ngaahi masiva, mo e ngaahi fakatanga, mo e ngaahi mamahi, koeʻuhi ko Kalaisi: he kau ka vaivai ʻoku ou toki mālohi.
Difor er eg vel til mods midt i vanmagt, i valdsverk, i naud, i forfylgjing, i trengslor for Kristi skuld. For når eg er vanmegtig, då er eg sterk.
11 Ko eni, kuo u vale ʻi he polepole; ka kuo mou fakalanga ia ʻiate au: he naʻe totonu hoʻomou fakaongolelei au: he ʻoku ʻikai ha meʻa ʻe taha ʻoku ou tomui ai ʻi he fungani “ʻaposetolo lahi,” ka ʻoku ʻikai ko ha meʻa au.
Eg hev vorte uvitug; de hev tvinga meg til det; for eg skulde havt lovord av dykk; eg var ikkje i noko mindre mann enn dei ovstore apostlar, endå eg er ingen ting.
12 Ko e moʻoni ko e ngaahi fakaʻilonga ʻoe ʻaposetolo naʻe fai ʻiate kimoutolu, ʻi he faʻa kātaki kotoa pē, mo e ngaahi fakaʻilonga, mo e ngaahi mana, mo e ngaahi ngāue mālohi.
Ein apostels teikn vart gjorde hjå dykk i alt tolmod, med teikn og under og kraftige verk.
13 He ko e hā ha meʻa ne mou siʻi hifo ai ʻi he ngaahi siasi kehe, ka koeʻuhi ʻapē ko ʻeku taʻefakamāfasiaʻi ʻakimoutolu? fakamolemolea ʻeku kovi ni.
For kva er det som de vart haldne ringare i enn dei andre kyrkjelydar, utan at eg sjølv ikkje var dykk til tyngsla? tilgjev meg denne uretten!
14 Vakai, ko hono liunga tolu eni ʻo ʻeku teu ke ʻalu atu kiate kimoutolu; pea ʻe ʻikai te u fakamāfasiaʻi ʻakimoutolu: he ʻoku ʻikai teu kumi hoʻomou meʻa, ka ko kimoutolu: he ʻoku ʻikai ngali ke tokonaki ʻe he fānau maʻae mātuʻa, ka ko e mātuʻa maʻae fānau.
Sjå, tridje gongen er eg buen til å koma til dykk og skal ikkje vera dykk til tyngsla. For eg søkjer ikkje dykkar gods, men dykk sjølve; for borni skal ikkje sanka skattar til foreldri, men foreldri til borni.
15 Pea teu loto fiefia lahi ke ngāue, pea ʻatu mo ʻeku moʻui koeʻuhi ko homou laumālie; neongo ʻae fakasiʻisiʻi ʻae ʻofa kiate au, ʻi he tupulekina ʻo lahi ʻaupito ʻeku ʻofa kiate kimoutolu.
Men eg vil gjerne ofra, ja, verta ofra for sjælerne dykkar, um eg enn vert mindre elska di meir eg elskar dykk.
16 Pea ko ia naʻe ʻikai te u fakamāfasia ʻakimoutolu: ka ʻi he anga fakapotopoto, ne u maʻu ʻakimoutolu ʻi he fakaoloolo.
Men lat so vera at eg ikkje var dykk til tyngsla, men kann henda eg var svikfull og tok dykk med list?
17 He naʻaku maʻumeʻa meiate kimoutolu ʻi ha taha ʻokinautolu naʻaku fekau atu kiate kimoutolu?
Søkte eg vel vinning av dykk ved nokon av deim som eg sende til dykk?
18 Naʻaku kole kia Taitusi, pe au fekau mo ia ha kāinga [kiate kimoutolu]. Naʻe maʻumeʻa ʻa Taitusi meiate kimoutolu? ʻIkai naʻa ma ʻaʻeva ʻi he laumālie pe taha pea ma topuvaʻe taha pe?
Eg talde Titus til og sende med honom bror vår. Hev Titus søkt vinning av dykk? For me ikkje fram i den same ånd? ikkje i dei same fotfar?
19 ʻOku mou mahalo ʻoku mau toe fakaongolelei ʻakimautolu kiate kimoutolu? ʻOku mau lea ʻi he ʻao ʻoe ʻOtua ʻia Kalaisi: ka [ʻoku mau fai ]ʻae meʻa kotoa pē, ʻe kāinga ʻofeina, ke langa hake ai ʻakimoutolu.
Longe hev de tenkt at det er for dykk me forsvarar oss. Nei, det er for Guds åsyn me talar i Kristus. Men alt til dykkar uppbyggjing, mine kjære!
20 He ʻoku ou manavahē, telia ʻi heʻeku hoko atu, ʻe ʻikai te u ʻilo ʻakimoutolu ʻo taau mo hoku loto, pea te mou ʻiloʻi au ʻo taʻetaau mo homou loto: telia naʻa ʻoku ai ʻae fakakikihi, ʻae femehekaʻaki, ʻae feʻiteʻitani, fekeʻikeʻi, ʻae felauʻiʻaki, ʻae fefanafanahi, ʻae fakamofutofuta, ʻae maveuveu:
For eg ottast for, at når eg kjem, skal eg ikkje finna dykk slike som eg vil, og at eg skal verta funnen av dykk slik som de ikkje vil - at der skal vera kiv, ovund, vreide, stridssykja, baktale, drøsor, ovmod, utstyr,
21 Pea telia naʻa ʻi heʻeku toe hoko atu ʻe fakavaivaiʻi au ʻe hoku ʻOtua ʻiate kimoutolu, pea te u tangilāulau ʻi he tokolahi kuo nau fai angahala pea ʻoku teʻeki ai kenau fakatomala ʻi he ngāue ʻuli mo e feʻauaki mo e angafakalielia ʻaia kuo nau fai.
at når eg kjem, skal min Gud atter audmykja meg hjå dykk, og eg skal syrgja yver mange av deim som fyrr synda og ikkje hev umvendt seg frå den ureinskap og lauslivnad og used som dei dreiv.
