சங்கீதம் 119
Salige ere de fuldkomne i Vandel, de, som vandre i Herrens Lov.
Salige ere de, som bevare hans Vidnesbyrd, de, som søge ham af ganske Hjerte;
og de, som ikke øve Uretfærdighed, men vandre paa hans Veje.
Du har givet dine Bud, for at de nøje skulle holdes.
Gid mine Veje maatte stadfæstes, at jeg kan holde dine Skikke;
da skal jeg ikke beskæmmes, naar jeg ser hen til alle dine Bud.
Jeg vil prise dig af et oprigtigt Hjerte, naar jeg lærer din Retfærdigheds Domme at kende.
Jeg vil holde dine Skikke, forlad mig ikke aldeles.
Hvormed skal en ung holde sin Sti ren? Derved at han holder sig efter dit Ord.
10 ௧0 என்னுடைய முழு இருதயத்தோடும் உம்மைத் தேடுகிறேன், என்னை உமது கற்பனைகளைவிட்டு வழிதவறிச் செல்ல விடாமலிரும்.
Jeg søgte dig af mit ganske Hjerte, lad mig ikke fare vild fra dine Bud!
Jeg gemte dit Ord i mit Hjerte, paa det jeg ikke skulde synde imod dig.
Lovet være du, Herre! lær mig dine Skikke.
Jeg forkyndte med mine Læber alle din Munds retfærdige Domme.
Jeg glædede mig ved dine Vidnesbyrds Vej som over alle Skatte.
Jeg vil grunde paa dine Befalinger og se til dine Stier.
Jeg finder min Lyst i dine Skikke, jeg vir ikke glemme dit Ord.
17 ௧௭ கிமெல். உமது அடியேனுக்கு அனுகூலமாக இரும்; அப்பொழுது நான் பிழைத்து, உமது வசனத்தைக் கைக்கொள்ளுவேன்.
Gør vel imod din Tjener, at jeg maa leve, og jeg vil holde dit Ord.
Aabn mine Øjne, at jeg maa se de underfulde Ting i din Lov.
Jeg er fremmed paa Jorden, skjul ikke dine Bud for mig!
Min Sjæl er knust, saa at jeg længes efter dine Domme alle Tider.
Du skældte paa de hovmodige, de bleve forbandede, de, som fore vild fra dine Bud.
22 ௨௨ நிந்தையையும் அவமானத்தையும் என்னை விட்டு அகற்றும்; நான் உம்முடைய சாட்சிகளுக்குக் கீழ்படிகிறேன்.
Vælt Forhaanelse og Foragt fra mig; thi jeg har bevaret dine Vidnesbyrd.
23 ௨௩ அதிகாரிகளும் உட்கார்ந்து எனக்கு விரோதமாகப் பேசிக்கொள்ளுகிறார்கள்; உமது ஊழியனோ, உமது பிரமாணங்களைத் தியானிக்கிறேன்.
Endog Fyrster have sat sig ned og holdt Raad imod mig; men din Tjener grunder paa dine Skikke.
Jeg finder min Lyst i dine Vidnesbyrd, de ere mit Raads Mænd.
Min Sjæl hænger ved Støvet; hold mig i Live efter dit Ord!
26 ௨௬ என்னுடைய வழிகளை நான் உமக்கு விவரித்துக் காட்டினபோது எனக்குச் செவிகொடுத்தீர்; உமது பிரமாணங்களை எனக்குப் போதியும்.
Jeg opregnede mine Veje, og du bønhørte mig; lær mig dine Skikke!
Lad mig forstaa dine Befalingers Vej, og jeg vil grunde paa dine underfulde Gerninger.
Min Sjæl svinder hen af Bedrøvelse; oprejs mig efter dit Ord!
Vend Løgnens Vej fra mig, og skænk mig Naade i din Lov!
Jeg udvalgte Trofastheds Vej; jeg satte dine Domme for mig.
Jeg hang ved dine Vidnesbyrd; Herre! lad mig ikke beskæmmes.
Jeg vil løbe dine Buds Vej; thi du giver mit Hjerte at aande frit.
33 ௩௩ எ. யெகோவாவே, உமது பிரமாணங்களின் வழியை எனக்குப் போதியும்; முடிவுவரை நான் அதைக் காத்துக்கொள்ளுவேன்.
Lær mig, Herre! dine Skikkes Vej, og jeg vil bevare den indtil Enden.
34 ௩௪ எனக்கு உணர்வைத் தாரும்; அப்பொழுது நான் உமது வேதத்தைப் பற்றிக்கொண்டு, என்னுடைய முழு இருதயத்தோடும் அதைக் கைக்கொள்ளுவேன்.
Undervis mig, at jeg maa bevare din Lov og holde den af ganske Hjerte.
Led mig frem ad dine Buds Sti; thi til den har jeg Lyst;
36 ௩௬ என்னுடைய இருதயம் பொருளாசையைச் சார்ந்து இருக்காமல், உமது சாட்சிகளைச் சார்ந்து இருக்கும்படி செய்யும்.
Bøj mit Hjerte til dine Vidnesbyrd og ikke til ulovlig Vinding.
Bortvend mine Øjne, at de ikke se til Forfængelighed; hold mig i Live paa din Vej!
Opfyld for din Tjener dit Ord, som er knyttet til Frygt for dig.
Bortvend min Forsmædelse, som jeg frygtede for; thi dine Domme ere gode.
Se, jeg har Længsel efter dine Befalinger; hold mig i Live ved din Retfærdighed!
Lad din Miskundhed, o Herre! komme over mig, din Frelse, efter dit Ord.
Og jeg vil svare den, som forhaaner mig, et Ord; thi jeg har sat min Lid til dit Ord.
43 ௪௩ சத்திய வசனம் முற்றிலும் என்னுடைய வாயிலிருந்து நீங்கவிடாமலிரும்; உம்முடைய நியாயத்தீர்ப்புகளுக்குக் காத்திருக்கிறேன்.
Og tag ikke Sandheds Ord aldeles fra min Mund; thi jeg har ventet paa dine Domme.
Og jeg vil stedse holde din Lov, evindelig og altid.
Og lad mig vandre i det fri; thi jeg har søgt dine Befalinger.
Og jeg vil tale om dine Vidnesbyrd for Konger og skal ikke beskæmmes.
Og jeg vil søge min Lyst i dine Bud, hvilke jeg elsker.
Og jeg vil opløfte mine Hænder til dine Bud, hvilke jeg elsker, og grunde paa dine Skikke.
Kom Ordet til din Tjener i Hu, efterdi du lod mig haabe.
Dette er min Trøst i min Elendighed; thi dit Ord har holdt mig i Live.
De hovmodige have spottet mig saa saare, jeg bøjede ikke af fra din Lov.
Herre! dine Domme af Evighed kom jeg i Hu og blev trøstet.
Der betog mig en heftig Harme over de ugudelige, som forlade din Lov.
Dine Bud have været mine Sange i min Udlændigheds Hus.
Om Natten kom jeg dit Navn i Hu, o Herre! og holdt din Lov.
Dette skete mig; thi dine Befalinger har jeg holdt.
Jeg sagde: Herren er min Del, jeg vil holde dine Ord.
58 ௫௮ முழு இருதயத்தோடும் உம்முடைய தயவுக்காகக் கெஞ்சுகிறேன்; உமது வாக்குத்தத்தத்தின்படி எனக்கு இரங்கும்.
Jeg bad ydmygt for dit Ansigt af ganske Hjerte: Vær mig naadig efter dit Ord!
59 ௫௯ என்னுடைய வழிகளைச் சிந்தித்துக்கொண்டு, என்னுடைய கால்களை உம்முடைய சாட்சிகளுக்கு நேராகத் திருப்பினேன்.
Jeg betænkte mine Veje, og jeg vil vende mine Fødder tilbage til dine Vidnesbyrd.
Jeg hastede og tøvede ikke med at holde dine Bud.
De ugudeliges Garn omspændte mig; din Lov glemte jeg ikke.
Midt om Natten staar jeg op, at prise dig for din Retfærdigheds Domme.
Jeg har Samkvem med alle dem, som frygte dig, og med dem, som holde dine Befalinger.
Jorden er fuld af din Miskundhed, Herre! lær mig dine Skikke.
Du gjorde vel imod din Tjener, Herre! efter dit Ord.
66 ௬௬ உத்தம நிதானிப்பையும் அறிவையும் எனக்குப் போதித்தருளும், உம்முடைய கற்பனைகளில் நம்பிக்கையாக இருக்கிறேன்.
Lær mig at faa god Sans og Forstand; thi jeg tror paa dine Bud.
67 ௬௭ நான் உபத்திரவப்படுவதற்கு முன்பு வழிதப்பி நடந்தேன்; இப்பொழுதோ உம்முடைய வார்த்தையைக் காத்து நடக்கிறேன்.
Før jeg blev ydmyget, for jeg vild, men nu holder jeg dit Ord.
Du er god og gør godt; lær mig dine Skikke!
69 ௬௯ பெருமைக்காரர்கள் எனக்கு விரோதமாகப் பொய்களைப் பிணைக்கிறார்கள்; நானோ, முழு இருதயத்தோடும் உம்முடைய கட்டளைகளைக் கைக்கொள்ளுவேன்.
De hovmodige have opspundet Løgn imod mig; men jeg vil holde dine Befalinger af ganske Hjerte.
Deres Hjerte er følesløst som Fedt; men jeg forlyster mig ved din Lov.
Det var mig godt, at jeg blev ydmyget, at jeg kunde lære dine Skikke.
Din Munds Lov er mig bedre end tusinde Stykker Guld og Sølv.
73 ௭௩ யோட். உம்முடைய கரங்கள் என்னை உண்டாக்கி, என்னை உருவாக்கினது; உம்முடைய கற்பனைகளைக் கற்றுக்கொள்ள என்னை உணர்வுள்ளவனாக்கும்.
Dine Hænder have skabt mig og beredt mig; giv mig Forstand, at jeg kan lære at kende dine Bud.
74 ௭௪ நான் உம்முடைய வசனத்திற்குக் காத்திருக்கிறபடியால், உமக்குப் பயந்தவர்கள் என்னைக் கண்டு சந்தோஷப்படுவார்கள்.
De, som frygte dig, skulle se mig og glæde sig; thi jeg haaber paa dit Ord.
75 ௭௫ யெகோவாவே, உமது நியாயத்தீர்ப்புகள் நீதியுள்ளதென்றும், உண்மையின்படி என்னை உபத்திரவப்படுத்தினீரென்றும் அறிவேன்.
Herre! jeg ved, at dine Domme ere Retfærdighed, og at du af Trofasthed ydmygede mig.
Lad dog din Miskundhed være mig til Trøst efter dit Ord til din Tjener.
77 ௭௭ நான் பிழைத்திருக்கும்படிக்கு உமது இரக்கங்கள் எனக்குக் கிடைக்கட்டும்; உம்முடைய வேதம் என்னுடைய மனமகிழ்ச்சி.
Lad din Barmhjertighed komme over mig, at jeg maa leve; thi din Lov er min Lyst.
78 ௭௮ பெருமைக்காரர்கள் என்னைப் பொய்களினால் கெடுக்கப் பார்த்தபடியால் வெட்கப்பட்டுப்போகட்டும்; நானோ உமது கட்டளைகளைத் தியானிப்பேன்.
Lad de hovmodige beskæmmes, thi uden Skel have de forurettet mig; men jeg vil grunde paa dine Befalinger.
Lad dem vende tilbage til mig, som frygte dig, og som kende dine Vidnesbyrd.
Lad mit Hjerte være fuldkomment efter dine Skikke, at jeg ikke skal beskæmmes.
81 ௮௧ கப். உம்முடைய இரட்சிப்புக்கு என்னுடைய ஆத்துமா தவிக்கிறது; உம்முடைய வசனத்திற்குக் காத்திருக்கிறேன்.
Min Sjæl forsmægter af Længsel efter din Frelse; jeg haaber paa dit Ord.
82 ௮௨ எப்பொழுது என்னைத் தேற்றுவீர் என்று, உம்முடைய வாக்குத்தத்தத்தின்மேல் நோக்கமாக என்னுடைய கண்கள் பூத்துப்போகிறது.
Mine Øjne forsmægtede af Længsel efter dit Ord, idet jeg sagde: Naar vil du trøste mig?
Thi jeg var ligesom en Læderflaske i Røg; dine Skikke glemte jeg ikke.
84 ௮௪ உமது அடியேனுடைய நாட்கள் எவ்வளவு? என்னைத் துன்பப்படுத்துகிறவர்களுக்கு நீர் எப்பொழுது நியாயத்தீர்ப்பு செய்வீர்?
Hvor mange ere vel din Tjeners Dage? naar vil du holde Dom over dem, som forfølge mig?
De hovmodige grove Grave for mig, og de skikke sig ikke efter din Lov.
86 ௮௬ உம்முடைய கற்பனைகளெல்லாம் உண்மையாக இருக்கிறது; அநியாயமாக என்னைத் துன்பப்படுத்துகிறார்கள்; நீர் எனக்கு உதவி செய்யும்.
Alle dine Bud ere Trofasthed; uden Grund forfølger man mig; hjælp mig!
87 ௮௭ அவர்கள் என்னைப் பூமியில் இல்லாமல் நீக்கிவிடச் சற்றே தப்பினது; ஆனாலும் நான் உமது கட்டளைகளை விட்டுவிடவில்லை.
De havde paa et lidet nær ødelagt mig i Landet; men jeg forlod ikke dine Befalinger.
88 ௮௮ உமது கிருபையின்படியே என்னை உயிர்ப்பியும்; அப்பொழுது நான் உம்முடைய வாக்குத்தத்தத்தின் சாட்சியைக் காத்து நடப்பேன்.
Hold mig i Live efter din Miskundhed, saa vil jeg bevare din Munds Vidnesbyrd.
Herre! dit Ord bestaar evindelig i Himlene.
90 ௯0 உம்முடைய உண்மை தலைமுறை தலைமுறையாக இருக்கும்; பூமியை உறுதிப்படுத்தினீர், அது நிலைத்திருக்கிறது.
Din Trofasthed varer fra Slægt til Slægt; du befæstede Jorden, og den stod fast.
91 ௯௧ உம்முடைய பிரமாணங்களை நிறைவேற்றும்படி அவைகள் இந்த நாள்வரைக்கும் நிற்கிறது; அனைத்தும் உம்மைச் சேவிக்கும்.
De bestaa endnu denne Dag efter dine Domme; thi de ere alle dine Tjenere.
92 ௯௨ உமது வேதம் என்னுடைய மனமகிழ்ச்சியாக இல்லாமலிருந்தால், என்னுடைய துக்கத்திலே அழிந்துபோயிருப்பேன்.
Dersom ikke din Lov havde været min Lyst, da var jeg omkommen udi min Elendighed.
Jeg skal i Evighed ikke forglemme dine Befalinger; thi ved dem holdt du mig i Live.
Din er jeg; frels mig; thi jeg søger efter dine Befalinger.
95 ௯௫ துன்மார்க்கர்கள் என்னை அழிக்கக் காத்திருக்கிறார்கள்; நான் உமது சாட்சிகளைச் சிந்தித்துக்கொண்டிருக்கிறேன்.
De ugudelige biede paa mig for at lægge mig øde; jeg vil give Agt paa dine Vidnesbyrd.
Jeg har set Ende paa al Fuldkommenhed; men dit Bud strækker sig saare vidt.
Hvor kær har jeg din Lov! den er min Tanke den ganske Dag.
98 ௯௮ நீர் உம்முடைய கற்பனைகளைக் கொண்டு என்னை என்னுடைய எதிரிகளிலும் அதிக ஞானமுள்ளவனாக்குகிறீர்; அவைகள் என்றைக்கும் என்னுடனே இருக்கிறது.
Dine Bud gøre mig visere end mine Fjender; thi de ere for mig evindelig.
99 ௯௯ உம்முடைய சாட்சிகள் என்னுடைய தியானமாக இருக்கிறபடியால், எனக்குப் போதித்தவர்கள் எல்லோரிலும் அறிவுள்ளவனாக இருக்கிறேன்.
Jeg blev klogere end alle mine Lærere; thi dine Vidnesbyrd ere min Tanke.
Jeg er bleven forstandigere end de gamle; thi jeg har bevaret dine Befalinger.
101 ௧0௧ உம்முடைய வசனத்தை நான் காத்து நடக்கும்படிக்கு, எல்லா பொல்லாத வழிகளுக்கும் என்னுடைய கால்களை விலக்குகிறேன்.
Jeg holdt mine Fødder tilbage fra al Ondskabens Sti, at jeg kunde holde dit Ord.
Jeg afveg ikke fra dine Domme; thi du har lært mig det.
103 ௧0௩ உம்முடைய வார்த்தைகள் என்னுடைய நாவுக்கு எவ்வளவு இனிமையானவைகள்; என்னுடைய வாய்க்கு அவைகள் தேனிலும் இனிமையானதாக இருக்கும்.
Hvor vare dine Ord søde for min Gane, mere end Honning for min Mund.
Jeg er bleven forstandig af dine Befalinger; derfor hader jeg al Løgnens Sti.
105 ௧0௫ நூன். உம்முடைய வசனம் என்னுடைய கால்களுக்குத் தீபமும், என்னுடைய பாதைக்கு வெளிச்சமுமாக இருக்கிறது.
Dit Ord er en Lygte for min Fod og et Lys paa min Sti.
Jeg har svoret og holdt det, at jeg vilde bevare din Retfærdigheds Domme.
Jeg er saare plaget; Herre! hold mig i Live efter dit Ord.
108 ௧0௮ யெகோவாவே, என்னுடைய வாயின் உற்சாகபலிகளை நீர் ஏற்றுக்கொண்டு, உமது நியாயங்களை எனக்குப் போதித்தருளும்.
Lad min Munds frivillige Ofre behage dig, Herre! og lær mig dine Domme.
109 ௧0௯ என்னுடைய உயிர் எப்பொழுதும் என்னுடைய கையில் இருக்கிறது; ஆனாலும் உம்முடைய வேதத்தை மறக்கமாட்டேன்.
Jeg gaar altid med Livet i Hænderne; dog har jeg ikke glemt din Lov.
110 ௧௧0 துன்மார்க்கர்கள் எனக்குக் கண்ணிவைக்கிறார்கள்; ஆனாலும் நான் உம்முடைய கட்டளைகளை விட்டு வழிதவறிப் போகமாட்டேன்.
De ugudelige lagde Snarer for mig; dog for jeg ikke vild fra dine Befalinger.
111 ௧௧௧ உம்முடைய சாட்சிகளை நிரந்தர சுதந்தரமாக்கிக்கொண்டிருக்கிறேன், அவைகளே என்னுடைய இருதயத்தின் மகிழ்ச்சி.
Jeg fik dine Vidnesbyrd til Arv evindelig; thi de ere mit Hjertes Glæde.
Jeg bøjede mit Hjerte til at gøre efter dine Skikke evindelig indtil Enden.
De tvesindede hader jeg; men din Lov elsker jeg.
Du er mit Skjul og mit Skjold; jeg haaber paa dit Ord.
Viger fra mig, I onde! og jeg vil bevare min Guds Bud.
116 ௧௧௬ நான் பிழைத்திருப்பதற்கு உமது வார்த்தையின்படி என்னை ஆதரித்தருளும்; என்னுடைய நம்பிக்கை வீணாகிப்போக என்னை வெட்கத்திற்கு உட்படுத்தாமல் இரும்.
Ophold mig efter dit Ord, at jeg maa leve, og lad mig ikke blive til Skamme med mit Haab!
117 ௧௧௭ என்னை ஆதரித்தருளும்; அப்பொழுது நான் இரட்சிக்கப்பட்டு, எந்தநாளும் உம்முடைய பிரமாணங்களில் தியானமாக இருப்பேன்.
Styrk mig, at jeg maa blive frelst, og jeg vil altid se hen til dine Skikke.
118 ௧௧௮ உமது பிரமாணங்களைவிட்டு வழிவிலகுகிற அனைவரையும் மிதித்துப் போடுகிறீர்; அவர்களுடைய சிந்தனை வஞ்சனையானது.
Du forkaster alle dem, som fare vild fra dine Skikke; thi deres Svig er Løgn.
119 ௧௧௯ பூமியிலுள்ள துன்மார்க்கர்கள் அனைவரையும் துருவைப்போல அகற்றிவிடுகிறீர்; ஆகையால் உமது சாட்சிகளில் பிரியப்படுகிறேன்.
Du lod alle de ugudelige paa Jorden svinde bort som Skum; derfor elsker jeg dine Vidnesbyrd.
120 ௧௨0 உமக்குப் பயப்படும் பயத்தால் என்னுடைய உடல் சிலிர்க்கிறது; உமது நியாயத்தீர்ப்புகளுக்குப் பயப்படுகிறேன்.
Af Frygt for dig gyste min Krop, og jeg frygtede for dine Domme.
121 ௧௨௧ ஆயின். நியாயமும் நீதியும் செய்கிறேன்; என்னை ஒடுக்குகிறவர்களுக்கு என்னை ஒப்புக்கொடாமல் இரும்.
Jeg gjorde Ret og Retfærdighed; du vil ikke overgive mig til dem, som gøre mig Vold!
Vær Borgen for din Tjener, ham til Bedste; lad de hovmodige ikke gøre mig Vold.
123 ௧௨௩ உமது இரட்சிப்புக்கும் உமது நீதியின் வார்த்தைகளுக்கும் காத்திருக்கிறதினால் என்னுடைய கண்கள் பூத்துப்போகிறது.
Mine Øjne forsmægte af Længsel efter din Frelse og efter din Retfærdigheds Ord.
Gør med din Tjener efter din Miskundhed, og lær mig dine Skikke!
Jeg er din Tjener; undervis mig, at jeg maa kende dine Vidnesbyrd.
Det er Tid, at Herren gør noget; de have brudt din Lov.
Derfor elsker jeg dine Bud mere end Guld og mere end fint Guld.
128 ௧௨௮ எல்லாவற்றைப்பற்றியும் நீர் அருளின எல்லாக் கட்டளைகளும் செம்மையென்று எண்ணி, அனைத்து பொய்வழிகளையும் வெறுக்கிறேன்.
Derfor holder jeg alle dine Befalinger om alle Ting for at være rette; jeg hader al Løgnens Vej.
Dine Vidnesbyrd ere underfulde; derfor bevarer min Sjæl dem.
Dine Ords Aabenbaring spreder Lys og gør de enfoldige forstandige.
131 ௧௩௧ உம்முடைய கற்பனைகளை நான் விரும்புகிறபடியால், என்னுடைய வாயை ஆவென்று திறந்து அவைகளுக்கு ஏங்குகிறேன்.
Jeg oplod min Mund og higede; thi jeg havde Længsel efter dine Bud.
132 ௧௩௨ உம்முடைய பெயரை நேசிக்கிறவர்களுக்கு வழங்கும் நியாயத்தின்படியே என்னை நோக்கிப்பார்த்து, எனக்கு இரங்கும்.
Vend dig til mig, og vær mig naadig efter din Vis imod dem, der elske dit Navn.
133 ௧௩௩ உம்முடைய வார்த்தையிலே என்னுடைய காலடிகளை நிலைப்படுத்தி, ஒரு அநியாயமும் என்னை ஆட்கொள்ளச்செய்யாமல் இரும்.
Befæst mine Trin ved dit Ord, og lad ingen Uret herske over mig!
134 ௧௩௪ மனிதர்கள் செய்யும் அநீதிகளுக்கு என்னை விலக்கி விடுவித்தருளும்; அப்பொழுது நான் உம்முடைய கட்டளைகளைக் காத்துக்கொள்ளுவேன்.
Udløs mig af Menneskers Vold, saa vil jeg holde dine Befalinger.
Lad dit Ansigt lyse over din Tjener, og lær mig dine Skikke!
136 ௧௩௬ உம்முடைய வேதத்தை மனிதர்கள் காத்து நடக்காதபடியால், என்னுடைய கண்களிலிருந்து நீர்த்தாரைகள் ஓடுகிறது.
Der nedflød Vandstrømme af mine Øjne, fordi man ikke holdt din Lov.
Du er retfærdig, Herre! og dine Domme ere retvise.
Du har sat dine Vidnesbyrd som Retfærdighed og Trofasthed overmaade.
139 ௧௩௯ என்னுடைய எதிரிகள் உம்முடைய வசனங்களை மறந்தபடியால், என்னுடைய பக்திவைராக்கியம் என்னை அழிக்கிறது.
Min Nidkærhed har lagt mig øde; thi mine Modstandere have glemt dine Ord.
Dit Ord er saare lutret, og din Tjener elsker det.
Jeg er liden og foragtet; men jeg glemmer ikke dine Befalinger.
Din Retfærdighed er Ret evindelig, og din Lov er Sandhed.
Angest og Trængsel ramte mig; dine Bud ere min Lyst.
144 ௧௪௪ உம்முடைய சாட்சிகளின் நீதி என்றைக்கும் நிற்கும்; என்னை உணர்வுள்ளவனாக்கும், அப்பொழுது நான் பிழைத்திருப்பேன்.
Dine Vidnesbyrd ere Ret evindelig; undervis mig, saa lever jeg.
145 ௧௪௫ கோப். முழு இருதயத்தோடும் கூப்பிட்டேன், யெகோவாவே, என்னுடைய ஜெபத்தைக் கேளும்; உம்முடைய பிரமாணங்களைக் கைக்கொள்ளுவேன்.
Jeg har raabt af ganske Hjerte; bønhør mig, Herre! jeg vil bevare dine Skikke.
146 ௧௪௬ உம்மை நோக்கிக் கூப்பிட்டேன், என்னைக் காப்பாற்றும்; அப்பொழுது நான் உம்முடைய சாட்சிகளைக் காத்துக்கொள்ளுவேன்.
Jeg har raabt til dig; frels mig, og jeg vil holde fast ved dine Vidnesbyrd.
Jeg kom aarle i Daggry og raabte; jeg har haabet paa dit Ord.
148 ௧௪௮ உமது வசனத்தைத் தியானிக்கும்படி, குறித்த இரவு நேரங்களுக்கு முன்னே என்னுடைய கண்கள் விழித்துக்கொள்ளும்.
Mine Øjne vare vaagne før Nattevagterne for at grunde paa dit Ord.
149 ௧௪௯ உம்முடைய கிருபையின்படி என்னுடைய சத்தத்தைக் கேளும்; யெகோவாவே, உம்முடைய நியாயத்தீர்ப்பின்படி என்னை உயிர்ப்பியும்.
Hør min Røst efter din Miskundhed; Herre! hold mig i Live efter dine Domme;
150 ௧௫0 தீமையைப் பின்பற்றுகிறவர்கள் நெருங்கி இருக்கிறார்கள்; அவர்கள் உம்முடைய வேதத்திற்குத் தூரமாக இருக்கிறார்கள்.
De nærmede sig, som jage efter Skændselsgerninger; de vare langt borte fra din Lov.
Nær er du, o Herre! og alle dine Bud ere Sandhed.
152 ௧௫௨ நீர் உம்முடைய சாட்சிகளை என்றென்றைக்கும் நிற்க நிறுவினீர் என்பதை, அவைகளால் நான் நெடுநாளாக அறிந்திருக்கிறேன்.
Jeg har forlængst hentet Kundskab af dine Vidnesbyrd; thi du har grundfæstet dem evindelig.
Se min Elendighed, og udfri mig; thi din Lov har jeg ikke glemt.
154 ௧௫௪ எனக்காக நீர் வழக்காடி என்னை மீட்டுக்கொள்ளும், உம்முடைய வார்த்தையின்படியே என்னை உயிர்ப்பியும்.
Udfør min Sag, og genløs mig; hold mig i Live efter dit Ord.
155 ௧௫௫ இரட்சிப்பு துன்மார்க்கர்களுக்குத் தூரமாக இருக்கிறது, அவர்கள் உமது பிரமாணங்களைத் தேடமாட்டார்கள்.
Frelsen er fjern fra de ugudelige; thi de søge ikke dine Skikke.
156 ௧௫௬ யெகோவாவே, உம்முடைய இரக்கங்கள் பெரியவைகளாக இருக்கிறது; உமது நியாயங்களின்படி என்னை உயிர்ப்பியும்.
Stor er din Barmhjertighed, o Herre! hold mig i Live efter dine Domme!
157 ௧௫௭ என்னைத் துன்பப்படுத்துகிறவர்களும் என்னை விரோதிக்கிறவர்களும் அநேகர்; ஆனாலும் உம்முடைய சாட்சிகளை விட்டுவிலகமாட்டேன்.
Mine Forfølgere og Modstandere ere mange; jeg har ikke bøjet mig fra dine Vidnesbyrd.
Jeg har set de troløse og væmmedes ved dem; thi de holde ikke dit Ord.
Se, hvor jeg har elsket dine Befalinger; Herre! hold mig i Live efter din Miskundhed.
Summen af dit Ord er Sandhed, og evig er al din Retfærdigheds Dom.
161 ௧௬௧ ஷீன். அதிகாரிகளும் காரணமில்லாமல் என்னைத் துன்பப்படுத்தினார்கள், ஆனாலும் என்னுடைய இருதயம் உமது வசனத்திற்கே பயப்படுகிறது.
Fyrster forfulgte mig uden Aarsag, men mit Hjerte frygtede for dit Ord.
162 ௧௬௨ மிகுந்த கொள்ளைப்பொருட்களைக் கண்டுபிடிக்கிறவன் மகிழுகிறதுபோல, நான் உமது வார்த்தையின் பெயரில் மகிழுகிறேன்.
Jeg glæder mig over dit Ord som den, der finder et stort Bytte.
Jeg hader Løgn og har Vederstyggelighed dertil; din Lov elsker jeg.
Jeg lovede dig syv Gange om Dagen for din Retfærdigheds Dommes Skyld.
Der er stor Fred for dem, som elske din Lov, og der er ikke Anstød for dem.
Jeg ventede paa din Frelse, Herre! og jeg udførte dine Bud.
Min Sjæl holdt dine Vidnesbyrd, og jeg elskede dem saare.
168 ௧௬௮ உமது கட்டளைகளையும் உமது சாட்சிகளையும் காத்து நடக்கிறேன்; என்னுடைய வழிகளெல்லாம் உமக்கு முன்பாக இருக்கிறது.
Jeg holdt dine Befalinger og dine Vidnesbyrd; thi alle mine Veje ere aabenbare for dig.
169 ௧௬௯ தெள. யெகோவாவே, என்னுடைய கூப்பிடுதல் உமது சந்நிதியில் வருவதாக; உமது வசனத்தின்படியே என்னை உணர்வுள்ளவனாக்கும்.
Lad mit Raab komme nær for dit Ansigt, Herre! og undervis mig efter dit Ord!
Lad min ydmyge Begæring komme for dit Ansigt; fri mig efter dit Ord!
171 ௧௭௧ உம்முடைய பிரமாணங்களை நீர் எனக்குப் போதிக்கும்போது, என்னுடைய உதடுகள் உமது துதியைப் பிரபலப்படுத்தும்.
Mine Læber skulle udgyde Lovsang; thi du lærer mig dine Skikke.
172 ௧௭௨ உமது கற்பனைகளெல்லாம் நீதியுள்ளவைகள்; ஆதலால், என்னுடைய நாவு உம்முடைய வசனத்தை விவரித்துச் சொல்லும்.
Min Tunge skal genlyde af dit Ord; thi alle dine Bud ere Retfærdighed.
Lad din Haand være mig til Hjælp; thi jeg har udvalgt dine Befalinger.
Jeg har Længsel efter din Frelse, Herre! og din Lov er min Lyst.
175 ௧௭௫ என்னுடைய ஆத்துமா பிழைத்திருந்து உம்மைத் துதிக்கட்டும்; உமது நியாயத்தீர்ப்புகள் எனக்கு உதவியாக இருக்கட்டும்.
Maatte min Sjæl dog leve og love dig, og dine Domme hjælpe mig!
176 ௧௭௬ காணாமற்போன ஆட்டைப்போல வழிதப்பிப்போனேன்; உமது அடியேனைத் தேடும்; உமது கற்பனைகளை நான் மறக்கமாட்டேன்.
Jeg har faret vild; opsøg din Tjener som det fortabte Faar; thi dine Bud har jeg ikke glemt.
