சங்கீதம் 107
"Dem Herrn sagt Dank! Denn er ist gut. Auf ewig währet seine Huld."
So singen die vom Herrn Erlösten, die er aus Feindes Hand befreit
3 ௩ கிழக்கிலும் மேற்கிலும் வடக்கிலும் தெற்கிலுமுள்ள பல தேசங்களிலுமிருந்து சேர்க்கப்பட்டவர்கள், அப்படிச் சொல்வார்களாக.
und aus den Ländern sammelt von Morgen, Abend, Mitternacht und Süden. -
Sie irren in der Steppenwüste und finden keine Bahn zur Wohnstatt hin.
Sie leiden Durst und Hunger, und ihre Seele sinkt darob in Ohnmacht.
6 ௬ தங்களுடைய ஆபத்திலே யெகோவாவை நோக்கிக் கூப்பிட்டார்கள், அவர்கள் இக்கட்டுகளிலிருந்து அவர்களை மீட்டெடுத்தார்.
Sie schreien zu dem Herrn in ihrer Not; Er rettet sie aus ihren Ängsten
und leitet sie auf rechtem Wege, die Wohnstatt zu erreichen.
Sie sollen dankbar sein dem Herrn für seine Gnade, für seine Wunder an den Menschenkindern,
9 ௯ அவருடைய கிருபையினிமித்தமும், மனிதர்களுக்கு அவர் செய்கிற அதிசயங்களினிமித்தமும் அவரைத் துதிப்பார்களாக.
daß er ihr Lechzen stillt und ihren Hunger mit dem Nötigen befriedigt! -
10 ௧0 தேவனுடைய வார்த்தைகளுக்கு விரோதமாகக் கலகம்செய்து, உன்னதமான தேவனுடைய ஆலோசனையை அசட்டைசெய்தவர்கள்,
In Finsternis und Todesschatten sitzen sie, gebannt in Elend und in Eisen;
11 ௧௧ காரிருளிலும் மரண இருளிலும் வைக்கப்பட்டிருந்து, ஒடுக்கத்திலும் இரும்பிலும் கட்டப்பட்டு கிடந்தார்கள்.
denn Gottes Worten widerspenstig, verschmähen sie des Höchsten Rat.
12 ௧௨ அவர்களுடைய இருதயத்தை அவர் வருத்தத்தால் தாழ்த்தினார்; உதவிசெய்ய ஒருவரும் இல்லாமல் விழுந்து போனார்கள்.
Durch Mühsal beugt er ihren Sinn; sie werden machtlos; niemand hilft.
13 ௧௩ தங்களுடைய ஆபத்திலே யெகோவாவை நோக்கிக் கூப்பிட்டார்கள்; அவர்கள் இக்கட்டுகளிலிருந்து அவர்களை நீங்கலாக்கிக் காப்பாற்றினார்.
Sie schrein zum Herrn in ihrer Not; er rettet sie aus ihren Ängsten.
Aus Finsternis und Todesschatten führt er sie, und ihre Fesseln sprengt er auf.
Sie sollen dankbar sein dem Herrn für seine Gnade, für seine Wunder an den Menschenkindern,
16 ௧௬ அவருடைய கிருபையினிமித்தமும், மனிதர்களுக்கு அவர் செய்கிற அதிசயங்களினிமித்தமும் அவரைத் துதிப்பார்களாக.
daß er zertrümmert eherne Pforten und Eisenriegel bricht! -
17 ௧௭ புத்தியீனரும் தங்களுடைய கலக வழிகளாலும் தங்களுடைய அக்கிரமங்களாலும் நோய்கொண்டு ஒடுங்கிப்போகிறார்கள்.
Die Kranken leiden schwer ob ihres Sündenwandels und wegen ihrer Missetaten,
18 ௧௮ அவர்களுடைய ஆத்துமா எல்லா உணவையும் வெறுக்கிறது, அவர்கள் மரணவாசல்கள் வரையிலும் நெருங்குகிறார்கள்.
daß sie vor jeder Speise ekelt und sie des Todes Pforten schon berühren.
19 ௧௯ தங்களுடைய ஆபத்திலே யெகோவாவை நோக்கிக் கூப்பிடுகிறார்கள்; அவர்கள் இக்கட்டுகளுக்கு அவர்களை நீங்கலாக்கிக் காப்பாற்றுகிறார்.
Sie schreien zu dem Herrn in ihrer Not; er rettet sie aus ihren Ängsten.
Er schickt sein Wort, macht sie gesund und rettet sie vor ihren Grüften.
21 ௨௧ அவர்கள் யெகோவாவை அவருடைய கிருபையினிமித்தமும், மனிதர்களுக்கு அவர் செய்கிற அதிசயங்களினிமித்தமும் துதித்து,
Sie sollen dankbar sein dem Herrn für seine Gnade, für seine Wunder an den Menschenkindern,
ihm Dankesopfer bringen, jubelnd seine Taten künden! -
Die auf der See in Schiffen fahren und ihr Geschäft auf großen Wassern treiben,
erblicken hier des Herren Werke und seine Wunder mit der tiefen Flut.
Ein Sturm erhebt sich auf sein Wort, und seine Wellen türmen sich.
26 ௨௬ அவர்கள் வானத்தில் ஏறி, ஆழங்களில் இறங்குகிறார்கள், அவர்களுடைய ஆத்துமா துன்பத்தினால் கரைந்துபோகிறது.
Sie steigen bis zum Himmel, fahren in die Tiefen. Ihr Leben ist gefährdet.
Sie tanzen, schwanken wie Betrunkene. Dahin ist ihre ganze Kunst.
28 ௨௮ அப்பொழுது தங்களுடைய ஆபத்திலே அவர்கள் யெகோவாவை நோக்கிக் கூப்பிடுகிறார்கள், அவர்களுடைய இக்கட்டுகளுக்கு அவர்களை நீங்கலாக்கி விடுவிக்கிறார்.
Sie schrein zum Herrn in ihrer Not; er rettet sie aus ihren Ängsten.
Er macht den Sturm zum Säuselwind; da legen sich des Meeres Wellen.
30 ௩0 அமைதி உண்டானதிற்காக அவர்கள் சந்தோஷப்படுகிறார்கள்; தாங்கள் விரும்பிய துறைமுகத்தில் அவர்களைக் கொண்டுவந்து சேர்க்கிறார்.
Sie jubeln, daß sie stille liegen und er sie an ihr Endziel führt.
31 ௩௧ அவர்கள் யெகோவாவை அவருடைய கிருபையினிமித்தமும், மனிதர்களுக்கு அவர் செய்கிற அதிசயங்களினிமித்தமும் துதித்து,
Sie sollen dankbar sein dem Herrn für seine Gnade, für seine Wunder an den Menschenkindern
und ihn vor allem Volk erheben und ihn im Kreis der Alten loben! -
Er macht zur Wüste Ströme, zu dürrem Lande Quellenorte,
ein fruchtbar Land zum salzigen Grund, der Bosheit der Bewohner wegen.
Er macht zum Wasserteich die Wüste und dürres Land zum Quellenort;
die Hungrigen läßt er hier wohnen; Sie bauen eine Wohnstatt dort,
37 ௩௭ வயல்களை உண்டாக்கி விதைத்து, திராட்சைத்தோட்டங்களை நாட்டுகிறார்கள், அவைகள் வரத்துள்ள பலனைத் தரும்.
besäen Felder, pflanzen Weinberge, die lohnend Früchte tragen.
38 ௩௮ அவர்களை ஆசீர்வதிக்கிறார், மிகுதியும் பெருகுகிறார்கள்; அவர்களுடைய மிருகங்கள் குறையாமலிருக்கச்செய்கிறார்.
Er segnet sie, daß sie sich riesig mehren, und läßt ihr Vieh sich nicht vermindern.
Vermindern sie sich, werden sie gebeugt von Druck und Elend und von Jammer,
40 ௪0 அவர் எதிரிகளின் தலைவர்கள்மேல் இகழ்ச்சிவரச்செய்து, வழியில்லாத வனாந்திர வெளியிலே அவர்களைத் திரியச்செய்து,
dann gießt auf Fürsten er Verachtung aus und führt sie in die unwegsame Öde.
41 ௪௧ எளியவனையோ சிறுமையிலிருந்து எடுத்து, உயர்ந்த அடைக்கலத்திலே வைத்து, அவனுடைய வம்சங்களை மந்தையைப்போலாக்குகிறார்.
Doch aus dem Elend hebt er Arme auf und macht Geschlechter Herden gleich.
Das sehen Redliche und freuen sich, und jeder Frevelmund verstummt. -
43 ௪௩ எவன் ஞானமுள்ளவனோ அவன் இவைகளைக் கவனிக்கட்டும்; ஞானவான்கள் யெகோவாவுடைய கிருபைகளை உணர்ந்துகொள்வார்கள்.
Wer weise ist, beachtet dies, und Anerkennung finden so des Herren Gnadentaten.
