சங்கீதம் 106
Hallelujah! Give thanks to the LORD, for He is good; His loving devotion endures forever.
Who can describe the mighty acts of the LORD or fully proclaim His praise?
Blessed are those who uphold justice, who practice righteousness at all times.
4 ௪ யெகோவாவே, நீர் தெரிந்துகொண்டவர்களின் நன்மையை நான் கண்டு, உம்முடைய மக்களின் மகிழ்ச்சியால் மகிழ்ந்து, உம்முடைய சுதந்தரத்தோடு மேன்மைபாராட்டும்படிக்கு,
Remember me, O LORD, in Your favor to Your people; visit me with Your salvation,
5 ௫ உம்முடைய மக்களுக்கு நீர் பாராட்டும் கிருபையின்படி என்னை நினைத்து, உம்முடைய இரட்சிப்பினால் என்னைச் சந்தித்தருளும்.
that I may see the prosperity of Your chosen ones, and rejoice in the gladness of Your nation, and give glory with Your inheritance.
We have sinned like our fathers; we have done wrong and acted wickedly.
7 ௭ எங்களுடைய முன்னோர்கள் எகிப்திலே உம்முடைய அதிசயங்களை உணராமலும், உம்முடைய கிருபைகளின் பெருக்கத்தை நினைக்காமலும் போய், சிவந்த கடலின் ஓரத்திலே கலகம்செய்தார்கள்.
Our fathers in Egypt did not grasp Your wonders or remember Your abundant kindness; but they rebelled by the sea, there at the Red Sea.
8 ௮ ஆனாலும் அவர் தமது வல்லமையை வெளிப்படுத்தும்படி, தம்முடைய பெயரினிமித்தம் அவர்களைக் காப்பாற்றினார்.
Yet He saved them for the sake of His name, to make His power known.
9 ௯ அவர் சிவந்த கடலை அதட்டினார், அது வற்றிப்போனது; காய்ந்த தரையில் நடக்கிறதுபோல அவர்களை ஆழங்களில் நடந்துபோகச்செய்தார்.
He rebuked the Red Sea, and it dried up; He led them through the depths as through a desert.
He saved them from the hand that hated them; He redeemed them from the hand of the enemy.
The waters covered their foes; not one of them remained.
Then they believed His promises and sang His praise.
Yet they soon forgot His works and failed to wait for His counsel.
They craved intensely in the wilderness and tested God in the desert.
So He granted their request, but sent a wasting disease upon them.
In the camp they envied Moses, as well as Aaron, the holy one of the LORD.
The earth opened up and swallowed Dathan; it covered the assembly of Abiram.
18 ௧௮ அவர்கள் கூட்டத்தில் நெருப்பு பற்றியெரிந்தது; நெருப்பு ஜூவாலை துன்மார்க்கர்களை எரித்துப்போட்டது.
Then fire blazed through their company; flames consumed the wicked.
At Horeb they made a calf and worshiped a molten image.
They exchanged their Glory for the image of a grass-eating ox.
21 ௨௧ எகிப்திலே பெரிய செயல்களையும், காமின் தேசத்திலே அதிசயங்களையும், சிவந்த கடலினருகில் பயங்கரமானவைகளையும் செய்தவராகிய,
They forgot God their Savior, who did great things in Egypt,
wondrous works in the land of Ham, and awesome deeds by the Red Sea.
23 ௨௩ ஆகையால், அவர்களை நாசம்செய்வேன் என்றார்; அப்பொழுது அவரால் தெரிந்துகொள்ளப்பட்ட மோசே, அவர்களை அவர் அழிக்காதபடி, அவருடைய கடுங்கோபத்தை ஆற்றுவதற்கு, அவருக்கு முன்பாகத் திறப்பின் வாசலிலே நின்றான்.
So He said He would destroy them— had not Moses His chosen one stood before Him in the breach to divert His wrath from destroying them.
They despised the pleasant land; they did not believe His promise.
They grumbled in their tents and did not listen to the voice of the LORD.
So He raised His hand and swore to cast them down in the wilderness,
to disperse their offspring among the nations and scatter them throughout the lands.
They yoked themselves to Baal of Peor and ate sacrifices offered to lifeless gods.
So they provoked the LORD to anger with their deeds, and a plague broke out among them.
But Phinehas stood and intervened, and the plague was restrained.
It was credited to him as righteousness for endless generations to come.
32 ௩௨ மேரிபாவின் தண்ணீர்களிடத்திலும் அவருக்குக் கடுங்கோபம் மூட்டினார்கள்; அவர்களினால் மோசேக்கும் பொல்லாப்பு வந்தது.
At the waters of Meribah they angered the LORD, and trouble came to Moses because of them.
For they rebelled against His Spirit, and Moses spoke rashly with his lips.
They did not destroy the peoples as the LORD had commanded them,
but they mingled with the nations and adopted their customs.
They worshiped their idols, which became a snare to them.
They sacrificed their sons and their daughters to demons.
38 ௩௮ அவர்கள் கானான் தேசத்து சிலைகளுக்கு பலியிட்டு, தங்களுடைய மகன்கள் மகள்களுடைய குற்றமில்லாத இரத்தத்தைச் சிந்தினார்கள்; தேசம் இரத்தத்தால் தீட்டுப்பட்டது.
They shed innocent blood— the blood of their sons and daughters, whom they sacrificed to the idols of Canaan, and the land was polluted with blood.
They defiled themselves by their actions and prostituted themselves by their deeds.
So the anger of the LORD burned against His people, and He abhorred His own inheritance.
He delivered them into the hand of the nations, and those who hated them ruled over them.
Their enemies oppressed them, and subdued them under their hand.
43 ௪௩ அநேகமுறை அவர்களை விடுவித்தார்; அவர்களோ தங்களுடைய யோசனையினால் அவருக்கு விரோதமாகக் கலகம்செய்து, தங்களுடைய அக்கிரமத்தினால் சிறுமைப்படுத்தப்பட்டார்கள்.
Many times He rescued them, but they were bent on rebellion and sank down in their iniquity.
Nevertheless He heard their cry; He took note of their distress.
And He remembered His covenant with them, and relented by the abundance of His loving devotion.
He made them objects of compassion to all who held them captive.
47 ௪௭ எங்கள் தேவனாகிய யெகோவாவே, நாங்கள் உமது பரிசுத்தப் பெயரைப் போற்றி, உம்மைத் துதிக்கிறதில் மேன்மைபாராட்டும்படி எங்களைக் காப்பாற்றி, எங்களைத் தேசங்களிலிருந்து சேர்த்தருளும்.
Save us, O LORD our God, and gather us from the nations, that we may give thanks to Your holy name, that we may glory in Your praise.
48 ௪௮ இஸ்ரவேலின் தேவனாகிய யெகோவா அநாதியாக என்றென்றைக்கும் ஸ்தோத்திரிக்கப்படத்தக்கவர். மக்களெல்லோரும் ஆமென், என்பார்களாக, அல்லேலூயா.
Blessed be the LORD, the God of Israel, from everlasting to everlasting. Let all the people say, “Amen!” Hallelujah!
